Paweł bardzo mocno trzymamy za Was kciuki i za Wonderkę! Życzymy ogromnie, żeby udało się szybko znaleźć najlepszą metodę pomocy Wonderce!Trzymajcie się!

Niefajnie, że Wam się to przytrafiło. :(
Trzymamy za sunię kciuki i przysyłamy dużo "dobrych myśli". :)

My również ściskamy Was mocno i przesyłamy ogrom ciepłych słów .Jesteśmy myślami z Wami :)

Trzymamy kciuki za zdrowie obu suczysk.

Nie pytałem, ale jest to myśl.
Rybka też podsunęła dla Gagi, a Gaga mi :) pomysł z rozpuszczeniem w wodzie i podawaniem strzykawką pod fafle.

Dużo zdrówka dla Wondery i Aszczu .

Dużo zdrówka życzymy. Nasza poprzednia sunia miała bardzo podobne ataki, które pojawiły się około 3 roku życia. Zdiagnozowane jako padaczka nabyta na skutek stresu. Kilka lat brała leki (średnio skuteczne) i po około 7 latach nagle się skończyło. Żyła potem jeszcze 6 lat i dożyła pięknego wieku 16 lat. Zawsze zastanawiałam się czy to faktycznie była padaczka. Jeszcze raz życzymy dużo zdrowia i trzymamy kciuki.

Tak jak czytam opis jak wygląda i jak przebiega tego typu atak, to jestem prawie pewna, że Vargusiowi zdarzyło się to samo. Varg, czyli Kirk Kroy Eden severu- poniekąd spokrewniony z Waszą sunią. Varg miał wtedy jakieś 4, 5 lat, tak mi się wydaje. Atak był jednorazowy, on zaczął się trząść, popiskiwał, łapy mu zdrętwiały. Ale trwało to bardzo krótko, nie zdążyliśmy z nim nawet wejść do samochodu, żeby pojechać do weterynarza. Trwało to krótko, parę minut, a Varguś później zachowywał się, jakby nic się nie stało. Weterynarz polecił nam wtedy, żeby w przypadku powtórzenia tego ataku, zrobić badania. Ale do końca jego życia to się nie powtórzyło.

Trzymam kciuki za sunię, dużo zdrowia życzę.

Pozdrawiam
Agnieszka

Choć ona, bo w głowach ludzkich zawsze coś zostaje. Bardzo Wam współczuję
i życzę poprawy zdrowia dziewczynce!

Strasznie mi szkoda obu suczek, choć diagnoza u Astarte jeszcze nie padła. Może w "głębszej" weterynaryjnej literaturze są jakieś dokładniejsze wzmianki o chorobie? Może zagraniczni lekarze coś wiedzą?

Trzymam kciuki za poprawę stanu zdrowia psiaków!!!

Hej, dziękuję Ci OGROMNIE za tą informację - przekażę ją lekarzowi, myślę że będzie istotna przy diagnozowaniu. Z opisu atak wygląda na taki sam, więc może coś jest na rzeczy,
pozdrowionka

Jeśli to może się przydać, to w takim razie postaram się jeszcze o informacje, być może coś więcej zachowało się w pamięci mojej rodziny o tym zdarzeniu. Pozdrawiam

My też życzymy Wonderce i Aszczuli dużo zdrowia i trzymamy kciuki żeby ataki minęły bezpowrotnie:)

Na poczatku WIELKIE dzieki, ze o tym napisaliscie! Przyznaje, ze sie z tym jeszcze nie spotkalam, ALE calkiem mozliwe, ze ta choroba byla dotad mylona z epilepsja... Teraz bedziemy miec to na uwadze....

Po pierwszym ataku wet poprosil nas abyśmy sfilmowali kolejny atak bo to może pomoc w diagnostyce jak znajdã chwilke to wrzuce tu filmik z drugiego ataku.

Bardzo współczujemy i życzymy dziewczynom jak najkrótszych i jak najrzadszych ataków.

Miałam podobną sytuację z naszym prawie pekińczykiem. Nie diagnozowaliśmy tego, ponieważ ataki zaczęły się jak pies miał 15 lat i przechodził poważne leczenie związane z zatrzymaniem pracy nerek. Był też kilka (3?) lat po poważnej operacji związanej z łataniem po pogryzieniu (usuwane żebra itd).
Złożyliśmy to na karb zaawansowanego wieku. Ataki były kilkuminutowe. W sumie może 6. W czasie ataków pies wyginał się w pałąk i raczej sztywniał ale lekkie drgawki występowały, nadal kontrolował oddawanie moczu i kału, nie było obfitego ślinienia. Niestety, musieliśmy się z psem pożegnać może troszkę po ponad pół roku po wystąpieniu pierwszego ataku. Eutanazja nie związana z atakami.

Paweł,
ze smutkiem czytam o Waszych problemach i z całego serca życzę, aby karta się odwróciła. Trzymajcie się.

Super, będę Ci bardzo wdzięczny. Myślę, że każda informacja o spokrewnionych psach jest na wagę złota, bo może to pomóc w dodiagnozowaniu. Lucka też mi wypisała info o matce, babce, prababce, ojcu i innym psiakom które znała i też było mi to pomoce w procesie diagnozowania. A w sumie to lekarzowi, nie mnie

Nie ma za co dziękować, na prawdę. Mój pies jest chory, informacje o chorobie ciągle zbieram, też Wasze doświadczenia i jeśli coś może pomóc Wonderze, czy w przyszłości innemu psu - nie rozważałem innej możliwości. Dla mnie to oczywiste, że o tym napisałem.

Dziękuję, odwrócić się najprawdopodobniej nie odwróci, grunt żeby się nie pogorszyło i nie okazało się np. guzami.

Strasznie smutne są te wiadomości.
Trzymam za Was kciuki i mam ogromną nadzieję na jakieś pozytywne teraz wieści od obydwu suczek.

Trochę wieści z frontu - Wonderka dostaje leki dla alkoholików i efekt jest taki, że od dwóch tygodni ataki się nie powtórzyły. Mam skończyć paczkę i konsultacja z lekarzem co dalej.

A jak Aszczu się miewa, w sensie wiadomo już coś??