Tycho is een ideale hond in huis: heeft nooit wat gesloopt (ook niet als pup), kan prima alleen thuis blijven (alhoewel we dit wel tot een minimum beperken), is rustig en gehoorzaam, enigszins overdreven enthousiast tegen vrienden die langskomen, en niet bepaald uitnodigend tegen vreemden aan de deur.
Buiten is hij uitbundig enthousiast en speels, luistert goed en kan dus vaak loslopen. Behalve met andere reuen in de buurt. Dan gaat hij weer aan de lijn, totdat de honden elkaar ruim gepasseerd zijn, en daarna weer los. Niks aan de hand. Maar bij een enkele andere reu liep het compleet uit de hand; Tycho met hond in de bek, begon ermee te schudden, hond uit bek bevrijd, en voor eeuwig daarna aartsvijanden.
Enige tijd geleden werd Tycho aangevallen en venijnig gebeten door een losgebroken pirahna-tekkel (Jack Russel). Tycho was niet snel genoeg in zijn reactie (want hij was helemaal perplex) anders had het hondje nu niet meer geleefd, schat ik zo in.
Na het incident met de Jack Russel was Tycho enorm aangeslagen en reageerde zich af op ons. Bij alleen al even checken of hij niet gewond was viel hij behoorlijk heftig uit naar ons. Dit gebeurde overigens steeds na een al dan niet fysieke aanvaring met een andere reu, maar met de JR was het wel extreem. Tja, en toen was de maat vol. Hier had ik geen zin meer in. Dus gelijk de DA gebeld voor een castratie, met de insteek 'Helpt het niet, dan zien we wel weer verder.'
Wat mij opvalt is dat Tycho in eerste instantie alleen maar agressief reageerde als hij door andere honden agressief werd benaderd. Bij honden die gewoon relaxed waren en bleven (ook reuen!) was er nooit wat aan de hand, dan was hij alleen nieuwsgierig en speels. Maar, buiten een enkele teef met een forse bouw (herder, rottweiler), is er geen enkele hond die hem NIET agressief benadert of gillend van angst probeert weg te komen. En het wemelt hier echt van die kleine misbaksels. Maar of je een Jaws formaat vlo aan je lijntje hebt hangen of een Tjech maakt wel wat verschil.
Aangezien gecastreerde reuen anders ruiken, hoopte ik dat hij voor andere reuen minder aanleiding tot agressie zou zijn. Dat geeft Tycho rust, en ons ook. Want reken maar dat je hier flink chagrijnig van wordt. Niet zozeer van Tycho, maar van al die ondermaatse pokkehondjes met hun a-sociale gedrag en veel te grote bek. En inderdaad, het heeft geholpen. Maar wel jammer dat een hond bij z'n gezonde verstand het onderspit moet delven tegen die spelingen der natuur (of moet ik zeggen 'spelingen der mens').
__________________
|