[Yvonne van Kessel]

Originally Posted by Wilko

Ik heb even niet helder waar je uit mijn vorige bericht de indruk krijgt dat ik met zekerheid stel dat het opvangen van honden direct tot een hulpbehoevende hond leidt.

Dat maakte ik op uit deze opmerking:

Als alle honden die geen baasje hebben nu ineens magisch een baasje zouden krijgen, dan komt er net zo hard weer een nieuwe lading honden aan die ongewenst of op straat zijn geboren, door een baasje zijn verpest/mentaal zijn beschadigd.

Ik stel wel dat het opvangen van honden die door anderen worden opgegeven alleen maar symptoombestrijding is, en niet de oorzaak van het probleem aanpakt.

Ben het deels met je eens. Maar honden worden om verschillende redenen herplaatst. Als een baasje overlijdt en de hond wordt herplaatst kun je moeilijk spreken van symptoombestrijding. De discussie is hier eerder gevoerd of het opvangen van herplaatsers een 'oplossing' is, en omdat er vele redenen zijn waarom een hond herplaatst wordt, en de hond daar in geen van die gevallen iets aan kan doen, vind ik het persoonlijk correct om daar naar de hond toe geen onderscheid in te maken. M.a.w.: elke herplaatser verdient een goed huis, of zijn baasje nou dood, dom, ziek, kortzichtig of onverschillig is. Dit staat los van het feit dat het in sommige gevallen dweilen is met de kraan open en dat in die gevallen OOK aan symptoombestrijding gedaan moet worden, helemaal mee eens. Zwerfhonden in het buitenland: proberen mensen bewust te maken van de waarde van een dier en castreren. Herplaatsing in Nederland: ook proberen mensen op te voeden. Het lastige van deze materie is natuurlijk dat, zoals gezegd, dieren voor de wet 'dingen' zijn en mensen er makkelijk een aanschaffen/fokken. Als mensen zich niet laten opvoeden kun je de bron niet altijd aanpakken, en dan is symptoombestrijding in elk geval voor de honden in kwestie beter dan de spuit....

Ook ben ik van mening dat ik, als ik de keuze heb tussen dier dat ik zelf helemaal op kan voeden of eentje dat al een (al dan niet door anderen gegeven slechte) opvoeding achter zich heeft, ik beter kan kiezen voor de eerste.

In mijn ogen is een klein verschil dat geen invloed heeft op de totale situatie en dat de wortel van het probleem niet raakt vaak zinloos voor het oplossen van het totale probleem. Dat wil niet zeggen dat je lokaal niet de situatie kunt verbeteren of de lokale problemen op kunt lossen.

Jij kiest voor een pup om begrijpelijke redenen, helemaal helder. Maar wel een persoonlijke keuze. Iemand anders kiest met evenveel overtuiging voor een herplaatser om andere redenen. Niet alle herplaatsers zijn slecht opgevoed, dus het kan ook gewoon gemakkelijk zijn om een kant en klare hond binnen te krijgen waarvan het karakter zich al gevormd heeft. En wat is het heerlijk om een hond helemaal zindelijk binnen te krijgen Maar ik ben het met je eens: iedereen die herplaatsers neemt wil in zijn hart liever dat er helemaal geen herplaatsers waren, maar dat is de ideale wereld.

Tja, dat is een denkfout die wel vaker wordt gemaakt. :-)

Een goede hulpverlener gaat in mijn ogen niet andermans problemen oplossen maar helpt ze om hun eigen problemen op te lossen. Dat heet zelfredzaamheid en inderdaad gaat het daarbij om de problemen bij de wortel aanpakken i.p.v. aan symptoombestrijding doen (want het is veel te makkelijk om lekker in de probleemsituatie te blijven als anderen de vervelende kanten van het probleem elke keer maar voor je op blijven lossen).

Aangezien honden niet kunnen worden geleerd om het probleem dat deels door mensen wordt in stand gehouden op te lossen, is die vergelijking wel wat scheef.

Fijn dat je het zelf aangeeft. Het was geen denkfout van mij, want ik ben het helemaal met je eens, maar omdat het hier over honden gaat en honden weinig zelfredzaam kunnen zijn, gaf ik de reactie die ik gaf. Honden zijn totaal afhankelijk van ons waardoor de vergelijking niet helemaal op gaat.

De basis blijft echter vergelijkbaar: zo lang er niet op internationale schaal een breed draagvlak (dus een wil en een motivatie) is om het probleem van teveel ongewenste honden aan te pakken, zal er grosso modo niks aan de globale situatie veranderen.

Je kunt best een hekel hebben aan een natte vloer omdat er een emmer is die de hele tijd maar blijft overstromen. Je kunt ook op andere mensen mopperen die alleen maar schoon water recht uit de kraan willen drinken, waarvan sommigen van hen in die emmer plassen. Als je echter de kraan niet dicht draait die steeds maar nieuw water in die emmer laat stromen, dan is dat niet echt een zinvolle aanpak, in mijn ogen.

Ga dan uit alle macht voor het dichtdraaien van die kraan.

In de ideale wereld krijgen we die kraan wel dicht. Omdat wij niet in de ideale wereld leven zou ik na deze wijze woorden tussen haakjes willen zetten "en laat ondertussen de honden die in de shit zijn gekomen voordat de kraan goed dichtzit niet in de steek".