Ik heb al vanaf de eerste dag een op afstand (over het internet) bestuurbare (Infrarood/nachtzicht-)netwerkkamera boven haar bench gehangen. Daardoor kan ik zien en horen wat ze voor streken uit haalde.
Ik merkte zo dat Styx in de bench poepte als ze teveel ruimte had, dus ik ben al snel een verstelbaar wandje in de bench zelf gaan plaatsen, om de ruimte op haar afmetingen aan te kunnen passen.
Mijn ervaring met poepen is dat ze zichzelf flink op kunnen fokken waardoor er ook na een recentelijk gedane dubbele boodschap toch nog een "stress-drolletje" kunnen produceren, waar ze dat als je die zelfde periode thuis was gebleven niet zou hebben gedaan. Aan de andere kant heeft Styx er een handje van om haar eten in twee drolletjes naar buiten te laten komen, dus als ik haar na 1 drolletje in haar bench zet, dan maak ik het wel heel erg lastig voor haar.
Ik houd al vanaf het begin een schema bij waarop ik o.a. haar etenstijden en tijden van ontlasten aan geef. Dat heeft mij erg geholpen om een goed inzicht te krijgen over wanneer (zoveel uur na een maaltijd en op welke momenten van de dag) ze normaliter haar behoefte moet doen.
Daar had ik weinig aan toen ze een paar dagen meer dan tien keer op een dag waterdunne diarree had, maar verder is het een erg handig hulpmiddel gebleken.
Overigens heb ik wel een paar weken nodig gehad om haar stress na het alleen ontwaken af te kunnen bouwen. Die puppy-sirene zijn we sinds enkele weken gelukkig helemaal kwijt, maar dat is zoals Barry al aan geeft inderdaad meer krijsen dan blaffen. :-(
Buiten 1 keer net voor ze er normaal uit mag tijdens die diarree-dagen een paar weken geleden heeft Styx al een maand of anderhalf niet meer in haar bench gepoept.
|