View Single Post
Old 07-05-2013, 16:44   #2
Wilko
Junior Member
 
Wilko's Avatar
 
Join Date: Nov 2011
Posts: 238
Unhappy

Wij hadden (enkele malen) iets vergelijkbaars met Styx.

Als wij naar boven gingen rond bedtijd, dan begon het gedonder.
De eerste keer, nadat we haar net hadden gekregen (ze was iets van 9 weken of zo), hebben we haar maar laten huilen, en was het na twee weken voorbij.

De tweede keer, nadat ze was gebeten door een andere hond(Styx was ongeveer 6 maanden oud), klaagde de buurvrouw over haar gejank en gehuil. Toen ben ik van pure ellende maar op een matje naast de bench gaan liggen.
Elke keer als ze zichzelf op begon te fokken (eerst sneller hijgen, dan piepen, janken en uiteindelijk huilen), meteen "Nee!" gezegd. Ze wist dat ik er was en dat haar gedrag niet gewenst was, en daar reageerde ze goed op.

Ongeveer een week lang elke dag het matje wat verder bij de bench vandaan verplaatst, tot ik in de gang (achter een deur) sliep. Ze werd ook overdag rustiger, en ik zag haar vooruit gaan.

Daarna ging het goed tot november, toen we voor enkele weken naar Tsjechie vertrokken. Daar sliep ze oftewel in de keuken of op onze slaapkamer (afhankelijk van het adres waar we verbleven). Naderhand in Nederland wilde ze echt niet meer alleen beneden blijven.
Dat was weer een kwestie van enkele dagen op een matje slapen en steeds verder weg gaan slapen.

Eind december weer naar Tsjechie, en daarna weer dat gedrag. Toen duurde het bijna vier weken voor ze weer normaal alleen kon blijven. :-(

Nu zijn we enkele maanden verder, en is het nog 1 keer voor gekomen (na een vakantie in Oostenrijk). Toen was ze na enkele nachten er bij slapen al weer in staat om alleen te zijn.

Ik weet dat het niet hetzelfde is als overdag alleen laten, maar het komt wel op ongeveer hetzelfde neer: ik wil niet alleen blijven!
Wilko jest offline   Reply With Quote