Jasne, teraz może powstać długa litania postów, które będą udowadniały oczywiste, czyli to, że w obecnych uwarunkowaniach, przy liczbie bezdomnych psów, przy adopcjach itd. itd. itd. kastracja jest konieczna.
Chciałam zauważyć, że posty MagdyW wcale temu nie przeczą; ona po prostu odpowiedziała na tak postawione pytanie.
Quote:
|
Bo kim jest człowiek niechcący kastracji psa, który nie powinien być rozmnażany?
|
Odpowiedziała uczciwie. Powiedziała na przykładzie swoich doświadczeń z psem kastrowanym, dlaczego nie. Załączyła artykuł pokazujący za i przeciw. Każdy ma prawo mieć własne zdanie i podejmować własne, byle odpowiedzialne decyzje.
Osobiście jestem zadowolona z tego, że ktoś zwrócił uwagę na to, że to nie do końca prawda, że kastracja to "samo zdrowie", jak można by domniemywać z wielu akcji propagujących kastrację. Oczywiście konieczność i dobry cel takich akcji rozumiem (sądzę, że Magda również), co jednak nie znaczy, że trzeba do tego podchodzić całkowicie bezkrytycznie. Inna jest sytuacja psów bezdomnych, schroniskowych, inna takich, które mają swojego (odpowiedzialnego) właściciela. Nie trzeba wszystkich przypadków wrzucać do jednego, wielkiego wora.
PS
Powyższa moja wypowiedź jest całkowicie niezwiązana z tematem Wilka/Hamleta.