Leven en Dood

[Koos]

Dat dood en leven zeer dicht naast elkaar liggen, hebben we hedenmiddag weer gemerkt.

We hadden voor vanmiddag een afspraak om een echo te laten maken van een van onze Tsjechen dames, nl. Charka.

Echter vanmorgen was onze Duitse herder teef, Nora, er zo slecht er aan toe, dat we besloten hebben haar ook mee te nemen en haar in te laten slapen.

Niet dat dit geheel onverwachts kwam, want deze dame was al 15 jaar oud en al een paar jaar lopen we te zeggen, dat het elk ogenblik wel eens afgelopen zou kunnen zijn. Echter elke keer als we dachten dat het niet meer goed met haar ging, krabbelde ze er weer boven op en was ze weer in een redelijk goede gezondheid.

De laatste maanden was het lopen al steeds moeilijker gegaan en de laatste week vielen ineens plukken haar uit en vanmorgen vonden we het niet langer verantwoord om haar in leven te houden.

Tot het laatste toe heeft ze echter lekker gegeten en was ze, ondanks alles, de baas van het gezelschap. Geen enkele hond had iets bij haar in te brengen. Zelfs dominante reuen niet en laat staan iets bij haar stelen, b.v. als ze een botje had. Daar kon ze, ondanks dat ze bijna geen tanden meer had, toch nog genoegelijk op liggen kauwen.

We hebben vanmiddag op gepaste wijze afscheid van haar genomen en ze zal morgen worden gecremeerd.

Maar daar sta je dan ook met een teefje, dat je hebt laten dekken en wat de aanleiding was om naar de dierenarts te gaan.

Charka is een en al vrolijkheid en een spring in het veld dus hadden we nog niet het idee, dat de dekking wat had opgeleverd. Vandaar de echo.
Maar terwijl ze volkomen rustig, geschoren wordt en een koude gell op haar buik wordt aangebracht, ligt mevrouw zelf zeer geinteresseerd naar de monitor te kijken en daar komen dan een aantal vlekjes te voorschijn dat puppen moeten verbeelden en terwijl er wordt ingezoemd op de hartjes, stroomt er toch weer geluk door je eigen aderen heen.

Over een paar weekje zullen er dan weer een aantal, hopelijk gezonde pups, geboren worden.

Zo zie je dan maar weer dat dood en leven heeeel dicht tegen elkaar aan liggen, terwijl je bedroefd bent over de ander is er toch weer blijdschap voor de volgende generatie.

Zo mooi is de natuur.