De weg naar het einde

Tatti · 26-07-2008, 13:40

Hoi allemaal

Zoals vermeld in mijn voorstel topic, heb ik ook rot nieuws, en ik wist geen betere plaats om dit van mij af te schrijven als bij honden liefhebbers.

Op het moment ben ik nog het baasje van Falco een herder x-ing reu, van bijna 14 jaar oud.
Falco is als pup van ca 7 maanden bij mij gekomen, met toen als een verleden van slaan, trappen en andere mishandelingen achter zich.
Ik heb jaren nodig gehad om zijn vertrouwen weer op te bouwen, en dat is gelukkig perfect gelukt.
Oke bij iedere hond die vreselijke dingen heeft mee gemaakt, blijft altijd iets hangen, maar toch is falco ondanks het feit dat hij nooit meer mannen vertrouwde een geweldige gezinshond geworden.

En nu kom ik op het punt wat voor wolken en tranen zorgt.
Vandaag zijn bij Falco 2 boosaardige tumoren vast gestelt.
Eentje aan de buitenkant van zijn lip, die eigenlijk nog operabel zou zijn, en een tweede in zijn keel, waar niets aan te doen is, en die razend snel groeit.
Ik heb nu van mijn dierenartste pillen gekregen om toch de tijd die hij nog heeft iets te verlengen.
Hij heeft absoluut geen pijn, eet en drinkt goed, en is voor zijn leeftijd super actief en een spring in het veld.

Ik weet helaas niet hoeveel weken of maanden ons nog blijven, ik hoop natuurlijk heel veel, maar toch moet ik nu aan de vreselijke taak beginnen mijn zootje uit te leggen, dan "zijn" hond er waarschijnlijk niet meer lang is

Ik hoop dat jullie het mij kwalijk niet nemen dat ik juist met mijn verhaal hier kom, maar ik wist anders niet waar ik het kwijt moest.

Gr
Tatti

loco · 26-07-2008, 15:11

Heel veel sterkte voor de komende tijd.

Liesbeth · 26-07-2008, 15:23

Heel erg...

Ik heb zelf ook een hond (Labrador, teef, 8 jaar) met gezwellen, die waarschijnlijk kwaadaardig zijn. De dierenarts wil haar echter niet opereren, omdat dat teveel risico's met zich meebrengt.
De tumoren zijn ter hoogte van de melkklieren en ze groeien voornamelijk onder invloed van hormonen. Sophie (zo noemt ze) is weer net loops geweest en haar grootste gezwel is bijna verdrievoudigd.
Ook qua vorm en structuur is de tumor het afgelopen jaar erg veranderd.
Ik heb geen idee hoelang ze nog zal leven, want de kans bestaat dat er ook inwendig tumoren zijn en als die barsten...
Voorlopig lijkt Sophie er zelf geen last van te hebben en ze is heel actief en vrolijk. Alleen als ze op haar buik ligt of als je voelt aan het gezwel, voelt ze zich wat ongemakkelijk.

Ik hoop dat Falco nog enkele jaartjes kan leven, ondanks zijn tumors.
Maar 14 is sowieso al een mooie leeftijd. Ik hoop dat Sophie ook nog zo oud mag worden...

Ik kan mij wel voorstellen dat het héél moeilijk is om zoiets aan een kind te vertellen. Zeker op die leeftijd. Ik weet nog hoe ik zelf was... Mijn hond was alles voor mij en ik deelde er lief en leed mee. Hopelijk vind je toch een goede manier om hem voor te bereiden op het onvermijdelijke...

Veel sterkte!

Liesbeth

kobesen · 27-07-2008, 00:53

Wat vreselijk om te horen. 14 is idd een geweldige leeftijd, maar dat een kind van 8 uitleggen kun je niet.
Leg het hem in iedergeval uit en zorg dat de tijd die hij nog heeft, je die met volle tuigen gaat beleven. Van dag tot dag.
Onze bouvier is ook aan dit soort gezwellen overleden. Zij had ze ook in de bek en keel.
Heel veel sterkte de komende tijd!

Groetjes Kim

Jolanda · 27-07-2008, 01:10

Hallo Tatti,
Verschrikkelijk zulke verhalen, dat wens je niemand toe.

Ook ik ben er niet van vrijgewaard gebleven.
Ik heb mijn 5 jarige hond in 2002 moeten inslapen vanwege een tumor in zijn neus.
Deze begon te bloeden ( het bloed stroomde er dus uit) en met elke nies begon het weer.
Er zat toen ook niets anders op om hem meer pijn te besparen en moest een verder erg vitale hond in slapen, echt verschrikkelijk.
Erg veel heb je niet aan dit verhaal, alleen dat je niet alleen staat met je verdriet. En hopelijk heb je daar wat steun aan, al blijft het triest.

Ik wens je erg veel sterkte de komende tijd.

Azazel · 27-07-2008, 09:43

Hoi Tatti,

Altijd verschikkelijk om uiteindelijk afscheid te moeten nemen van je maatje. Gelukkig hebben jullie nog eventjes samen, dus verwend Falco nog maar even flink..

Veel sterkte.

Groetjes,
Barry

mijke · 27-07-2008, 10:09

Hoi Tatti,

Ook ik wens je veel sterkte en wijsheid de komende tijd.

Het blijft altijd verschrikkelijk als je weet dat je binnenkort afscheid van je hond moet nemen, ook al is hij nog zo oud geworden. En het vraagt ook altijd en hele berg wijshied en moed om in zulke periode beslissingen te moeten nemen.

Ook ik heb en aantal keer jonge kinderen moeten vertellen dat ze "hun maatje"
binnenkort kwijt zouden raken. Vond het ook heel moeilijk om te moeten doen. Maar ik heb ook gemerkt ,dat kinderen het vaak als iets super verdrietigs maar tegelijkertijd ook als iets heel natuurlijks ervaren.

Nogmaals sterkte!

Flinch · 27-07-2008, 10:57

Hej Tatti,

Verschrikkelijk dat je dit moet meemaken. Ik weet hoe het is om een gezinslid zo te zien aftakelen met alleen maar een onafwendbaar eind. Tumoren kunnen helaas snel groeien en vaak zitten er meer dan de DA ziet.

Je hebt hem al gered van zijn verleden en maak zijn laatste tijd nog specialer dan het ooit geweest is. Ga er veel op uit met hem en steek je laatste vrije minuten er in. Dat is niet alleen leuk voor Falco maar ook goed voor jou...

Tatti · 28-07-2008, 10:11

Hoi allemaal

Bedankt voor jullie lieve woorden.
Falco eet de pilletjes van de dierenarts gelukkig zonder problemen, oké we foefelen een beetje met soepballetjes

Nu maar hopen dat ze goed aan slaan, en de tumoren op de rem gezet worden.
Hij is nog altijd veel te actief voor zo een oudje, maar dat heeft natuurlijk tot voordeel dat hij nog veel met ons mee op stap kan.
Wel houdt het in dat ik telkens tegen onze zoon moet zeggen "rustig met hem, hij is een opa"

Ik wil jullie echt nog eens bedanken voor de steun en verhalen, het doet goed er over te kunnen schrijven.
Mijn man is eentje van het stille type die alles alleen verwerkt, dus hem doe ik alleen extra pijn als ik telkens over falco praat.

Bedankt.

Gr
Tatiana

26-07-2008, 13:40	#1
Tatti Junior Member Join Date: Jul 2008 Location: Opglabbeek (B) Posts: 471	De weg naar het einde Hoi allemaal Zoals vermeld in mijn voorstel topic, heb ik ook rot nieuws, en ik wist geen betere plaats om dit van mij af te schrijven als bij honden liefhebbers. Op het moment ben ik nog het baasje van Falco een herder x-ing reu, van bijna 14 jaar oud. Falco is als pup van ca 7 maanden bij mij gekomen, met toen als een verleden van slaan, trappen en andere mishandelingen achter zich. Ik heb jaren nodig gehad om zijn vertrouwen weer op te bouwen, en dat is gelukkig perfect gelukt. Oke bij iedere hond die vreselijke dingen heeft mee gemaakt, blijft altijd iets hangen, maar toch is falco ondanks het feit dat hij nooit meer mannen vertrouwde een geweldige gezinshond geworden. En nu kom ik op het punt wat voor wolken en tranen zorgt. Vandaag zijn bij Falco 2 boosaardige tumoren vast gestelt. Eentje aan de buitenkant van zijn lip, die eigenlijk nog operabel zou zijn, en een tweede in zijn keel, waar niets aan te doen is, en die razend snel groeit. Ik heb nu van mijn dierenartste pillen gekregen om toch de tijd die hij nog heeft iets te verlengen. Hij heeft absoluut geen pijn, eet en drinkt goed, en is voor zijn leeftijd super actief en een spring in het veld. Ik weet helaas niet hoeveel weken of maanden ons nog blijven, ik hoop natuurlijk heel veel, maar toch moet ik nu aan de vreselijke taak beginnen mijn zootje uit te leggen, dan "zijn" hond er waarschijnlijk niet meer lang is Ik hoop dat jullie het mij kwalijk niet nemen dat ik juist met mijn verhaal hier kom, maar ik wist anders niet waar ik het kwijt moest. Gr Tatti

26-07-2008, 15:11	#2
loco Non active. Join Date: Nov 2006 Location: Outside, walking the dog. Posts: 2,873	Heel veel sterkte voor de komende tijd. __________________ Just treat stupid situations like a dog.....If you can't play with it or eat it....... Then just piss on it and walk away .

26-07-2008, 15:23	#3
Liesbeth Junior Member Join Date: Jun 2006 Location: Lubbeek Posts: 373	Heel erg... Ik heb zelf ook een hond (Labrador, teef, 8 jaar) met gezwellen, die waarschijnlijk kwaadaardig zijn. De dierenarts wil haar echter niet opereren, omdat dat teveel risico's met zich meebrengt. De tumoren zijn ter hoogte van de melkklieren en ze groeien voornamelijk onder invloed van hormonen. Sophie (zo noemt ze) is weer net loops geweest en haar grootste gezwel is bijna verdrievoudigd. Ook qua vorm en structuur is de tumor het afgelopen jaar erg veranderd. Ik heb geen idee hoelang ze nog zal leven, want de kans bestaat dat er ook inwendig tumoren zijn en als die barsten... Voorlopig lijkt Sophie er zelf geen last van te hebben en ze is heel actief en vrolijk. Alleen als ze op haar buik ligt of als je voelt aan het gezwel, voelt ze zich wat ongemakkelijk. Ik hoop dat Falco nog enkele jaartjes kan leven, ondanks zijn tumors. Maar 14 is sowieso al een mooie leeftijd. Ik hoop dat Sophie ook nog zo oud mag worden... Ik kan mij wel voorstellen dat het héél moeilijk is om zoiets aan een kind te vertellen. Zeker op die leeftijd. Ik weet nog hoe ik zelf was... Mijn hond was alles voor mij en ik deelde er lief en leed mee. Hopelijk vind je toch een goede manier om hem voor te bereiden op het onvermijdelijke... Veel sterkte! Liesbeth __________________ Tsjechoslowaakse Wolfhonden van Hagia Sophia' www.wolfdog.be

27-07-2008, 00:53	#4
kobesen Erfelijk aangeboren Bitch Join Date: Nov 2005 Location: Arnhem Posts: 1,272	Wat vreselijk om te horen. 14 is idd een geweldige leeftijd, maar dat een kind van 8 uitleggen kun je niet. Leg het hem in iedergeval uit en zorg dat de tijd die hij nog heeft, je die met volle tuigen gaat beleven. Van dag tot dag. Onze bouvier is ook aan dit soort gezwellen overleden. Zij had ze ook in de bek en keel. Heel veel sterkte de komende tijd! Groetjes Kim __________________ Het product van je eigen denken, is je omgeving! (citaat Maurice Oosterhof zie www.spoorzoeken.net) 'Spoorzoeken, leven is mensenwerk' COACHBOEK VAN HET JAAR 2012!!!!!!!

27-07-2008, 01:10	#5
Jolanda Member Join Date: Feb 2006 Location: Hoofddorp, N.H. Posts: 552	Hallo Tatti, Verschrikkelijk zulke verhalen, dat wens je niemand toe. Ook ik ben er niet van vrijgewaard gebleven. Ik heb mijn 5 jarige hond in 2002 moeten inslapen vanwege een tumor in zijn neus. Deze begon te bloeden ( het bloed stroomde er dus uit) en met elke nies begon het weer. Er zat toen ook niets anders op om hem meer pijn te besparen en moest een verder erg vitale hond in slapen, echt verschrikkelijk. Erg veel heb je niet aan dit verhaal, alleen dat je niet alleen staat met je verdriet. En hopelijk heb je daar wat steun aan, al blijft het triest. Ik wens je erg veel sterkte de komende tijd. __________________ Groetjes, Jolanda

27-07-2008, 09:43	#6
Azazel n00b Join Date: Sep 2003 Location: somewhere Posts: 1,622	Hoi Tatti, Altijd verschikkelijk om uiteindelijk afscheid te moeten nemen van je maatje. Gelukkig hebben jullie nog eventjes samen, dus verwend Falco nog maar even flink.. Veel sterkte. Groetjes, Barry __________________ Wie het oude niet eert, is het nieuwe niet weerd

27-07-2008, 10:09	#7
mijke Senior Member Join Date: Sep 2003 Location: Warnsveld Posts: 2,033	Hoi Tatti, Ook ik wens je veel sterkte en wijsheid de komende tijd. Het blijft altijd verschrikkelijk als je weet dat je binnenkort afscheid van je hond moet nemen, ook al is hij nog zo oud geworden. En het vraagt ook altijd en hele berg wijshied en moed om in zulke periode beslissingen te moeten nemen. Ook ik heb en aantal keer jonge kinderen moeten vertellen dat ze "hun maatje" binnenkort kwijt zouden raken. Vond het ook heel moeilijk om te moeten doen. Maar ik heb ook gemerkt ,dat kinderen het vaak als iets super verdrietigs maar tegelijkertijd ook als iets heel natuurlijks ervaren. Nogmaals sterkte! __________________ Vriendelijke groeten, Mijke PS: I am not a moderator anymore!!

27-07-2008, 10:57	#8
Flinch Junior Member Join Date: Jul 2008 Location: Nederland en Zweden Posts: 25	Hej Tatti, Verschrikkelijk dat je dit moet meemaken. Ik weet hoe het is om een gezinslid zo te zien aftakelen met alleen maar een onafwendbaar eind. Tumoren kunnen helaas snel groeien en vaak zitten er meer dan de DA ziet. Je hebt hem al gered van zijn verleden en maak zijn laatste tijd nog specialer dan het ooit geweest is. Ga er veel op uit met hem en steek je laatste vrije minuten er in. Dat is niet alleen leuk voor Falco maar ook goed voor jou...

28-07-2008, 10:11	#9
Tatti Junior Member Join Date: Jul 2008 Location: Opglabbeek (B) Posts: 471	Hoi allemaal Bedankt voor jullie lieve woorden. Falco eet de pilletjes van de dierenarts gelukkig zonder problemen, oké we foefelen een beetje met soepballetjes Nu maar hopen dat ze goed aan slaan, en de tumoren op de rem gezet worden. Hij is nog altijd veel te actief voor zo een oudje, maar dat heeft natuurlijk tot voordeel dat hij nog veel met ons mee op stap kan. Wel houdt het in dat ik telkens tegen onze zoon moet zeggen "rustig met hem, hij is een opa" Ik wil jullie echt nog eens bedanken voor de steun en verhalen, het doet goed er over te kunnen schrijven. Mijn man is eentje van het stille type die alles alleen verwerkt, dus hem doe ik alleen extra pijn als ik telkens over falco praat. Bedankt. Gr Tatiana