zawsze tropic chcialam... Czytalam ksiazke B. Gornego, ale jakos nic z tego nie wyszlo...
z mala nie tropie, nie mam doswiadczenia, nie znam sie na tym, nie mam z kim i nie chce tego po prostu zepsuc-swoja niewiedza

gornego nie czytalam, ale ktos mowil, ze on uczy na lup. czyli musisz miec do tego psa aportera. maria kuncewicz uczyla, jak ukladac dla takich psow, jak moj wufi czy garuda, to znaczy niezainteresowanych koziolkiem. chociaz w przypadku twojej wilczki ja bym sprawdzila jak nauka aportu idzie przy zmianie techniki uczenia. rzucaj najpierw kuleczek karmy w gore w powietrze, zeby zlapala i zjadla. potem pileczke oblej rosolem i tez podrzuc, zeby zlapala i zlizala. od tej pory zawsze to, co jej rzucasz niech bedzie zjadliwe, chocby w czesci. moze sie uda nie tyle rozbudzic zainteresowanie aportem, ile zeby ona zrozumiala, ze ma cos schwytac w pysk, i ze tobie o to chodzi.

napisz na skype. maria_i_wilk

kazdy pies ma swoj "aporcik" czy "konika" trzeba tylko to znalesc.

pies aporter potrzebny na szkolenie uzytkowe w armii, policii, bo tam trzeba miec psa na szybko.
a kiedy robis dla siebie- to mozna i nie z aportera miec super tropieniowca.
harka NIE NAWIDZI aportu, dla tego nie mozemi zdawac nie ktore egzaminy, ale tropi jak wariatka bo samo tropienie dla niej jiest ZABAWA na maxa. nie trzeba ani smakolyka, ani zabawki.
Pamietam jak ja zobaczyli szkoleniowce z strazy granicznej z Finlandii. mieliszmi szkolenie caly tydzien, obserwowali jej prace w i na koniec....dostalam opis i specialny prezent dla "najlepszych dziewczyn na straze granicznej" bo jak oni mowili takich psow jiest bardzo malo z checia tropic zeby dostac... na prezent sam trop mesto zabawki.

Bogdana Górnego warto poczytać i niekoniecznie wg mnie szkoli on na łup. A żarcie przy tropieniu użytkowym to wg mnie błąd zwłaszcza dla wilczaka, który naturalnie selekcjonowany był m.in. do tropienia chyba ?? A moze sie mylę.
A i sportowe tropienie można pod linijkę zrobić bez żarcia tylko trzeba więcej pracy poświęcić.

Kłopot w tym, że nasze wilczaki prędzej będa musiały robic ślad sportowy niż uzytkowy (do którego NB maja naturalne predyspozycje) :)
NO bo który z psów potrzebuje tropic uzytkowo? Chyba, że dla funu.. :). Ale póki co fun jest prywatny a sportowy slad wymagany na egzaminach ...

tez wiemi, ale....mozna z uzytkowym psem zdac egzamin sportowy na min punktow, ale ten samy sportowiec nie bedzie robic sladu uzytkowego.
dla tego ja juz gadalam na forume "psysportowe" co robic w takim przypadku, czy stresowac psa z sportowym sladem i potem znowu pracowac na uzytka czy od razu isc tak jak trzeba....i odpowiedz szkoleniowcow z IPO 3
:)
ze Gierek na tych filmikach (on mial 2 czy 3 lekcje) bez problemu moze zdac IPO.

dla tego ja wencej trenuje na uzytkowy, a nie sportowy. :)

w skrocie to by znaczylo, ze tropienia mozna nauczyc tylko te psy, ktore maja specyficznie zmieniony tryb lowczy. a moj wilkuś nie ma zmienionego, więc nie jest dla niego cenny łup w postaci zabawki tak samo, jak żarcie. maria kuncewicz mowi (i pozwala cytowac), ze nauka tropienia nie polega na tym, by nauczyc psa tropic, bo to umie kazdy z nich, tylko zeby pies wiedzial, co MY CHCEMY, zeby tropil. ;) i do tego wystarczy nauka komunikacji DO psa. i rozpoznawania, co pies zrozumial. (to czesto nie jest tym samym).

wilczaki, jako owczarki, maja zmieniony tryb lowczy (gdzieniegdzie wzmocniony, gdzieniegdzie przerwany) po to, zeby czlowiekowi bylo z takim psem latwiej.

ja nie tropie z zacieciem, poniewaz tropic nie moze pies, ktory nie zrobil OB. a ja w przeciwienstwie do gagi mam i chce miec takie wlasnie przywolanie - niezupelne ;o). to powoduje, ze moj pies do tropienia odpada, a jednak ja lubie, gdy razem tropimy.
maria i wufi

hmmm dziwne jakies :)


kazdy pies moze tropic, nawet bez aportu bo co? pies nosa nie ma? on nie wacha niczego?
bzdura


po drugie? PO CO OB?

pies tropi instinktowne i jiemu nie trzeba wiedziec komend-tropienie mozna zacaic od urodzonego szczieniaka (ech mam teras taka mala sune ale niestety ona nie zostaje) i bez jakich tam OB.

Gierka jiest idiotem :) nie zna normalnej ani jiednej komendy (bo robie troszeczke inne szkolenie nie tradycyjne) ale tropic to tropimi.


jiednym slowem ja zgadzam sie z Maria, ze trzeba miec psa i kontakt z nim i on nie muszi miec jakis tam diplomow zeby miec faina zabawe-tropienie..t.z. polowanie z swoja wataha.

Ja zaczęłam metodyczne tropienie z Cheyem nie tak dawno temu. Pod okiem madrzejszych:) Z założenia mamy się uczyc śladów IPOwskich ale z pierwszych obsewracji : zdecydowanie młody (który jeśli na cos chodzi to na zarcie a nie na łup) tnie sladem kompletnie olewając smaczki. Pierwsze lekcje to były oczywiście smaczki ale w zasadzie po 2 próbach były niepotrzebne. Pies doskonale zajarzył który zapach ma izolować z otoczenia i zadne wspomagacze po drodze sa mu niepotrzebne. Na ślad leci speedem, na samym śladzie idzie normalnym, pewnym krokiem a smaczki sa na końcu.
Poniewaz rola moja ogranicza sie do nieprzeszkadzania psu to lepiej jest obserwowac co pies robi. A w przypadku tropienia robi to co powinien :)
Zabawa jest fajna, zobaczymy co będzie dalej:)
Mario - robienie sladów dla siebie, nie na potrzeby egzaminów czy zawodów nie wymaga chyba żadnych specjalnych przygotowań z zakresu posłuszeństwa:) Tak mi sie wydaje... to wchodzi ewentualnie na śladach IPOwskich gdy mamy zaznaczanie przedmiotów. Ale jak sie nie zdaje IPO to nam to mało potrzebne :)
Pod warunkiem oczywiście, że tropienie sprawia psu frajde ;)
Dla mnie to sa zajęcia zbyt statyczne, jak nie zmęcze psa siebie to nie czuje, że cos robilismy:) Ale czasem taka odmiana jest super ! Zwłaszcza pod wieczór w bardzo ciepłe dni ;)

Tak jak pisze Maria - wilczak nie tyle, że nie da się szkolić na łup, ale nie w takiej formie, czyli mniej go interesuje jakaś zabawka niż kawał mięcha. Ale... można trochę "oszukać" instynkty ;) Tzn. najtrudniej jest pokazać psu, że chcemy, by tropił... w tym etapie jedzenie na śladzie się przydaje, bo gramy w skojarzenia - jest coś ciekawego na trasie. Jest to najprostszy sposób na dotarcie do makówki wilczaka ;) Jednak jedzenie bardzo szybko powinno z niego zniknąć. Pies wie już, że chodzi o tropienie i wtedy już sama praca na śladzie powoduje u niego włączenie "trybu pracy". Zaczynają działać instynkty. ;) W końcowym etapie nagradzam jedzeniem tylko sam fakt odnalezienia przedmiotu deptacza oraz na końcu śladu albo jedzenie albo jeśli pies zabawowy to szarpanko. :) W ten sposób pies nie koncentruje się na zapachu jedzenia na śladzie, nawet potrafi je zignorować (tak jak pisze Gaga pies przechodzi smakołyk będąc tak zaabsorbowanym samym zapachem śladu).

Co do śladu sportowego czy użytkowego, to mimo, że wilczak jest stworzony do tego drugiego, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby w sportowym miał bardzo dobre wyniki. Widziałem jak przebiegały egzaminy IPO1 i IPO2 w Czechach i na tropieniu wilczaki z reguły miały bardzo dobre wyniki. Średnia była dużo lepsza niż u innych ras, które tam widziałem.

Acha :) Pies musi załapac, że ma wyodrębniac dany zapach z otoczenia... a łapie to szybko :)
Ostatnio na tropkach pomysliłam sie i uparłam że inny ułozony slad jest tym moim. Pies mówił swoje a ja swoje i zastanawiałam sie czemu on sie nagle popsuł :) Dopiero jak usłyszałam, ze upieram sie nie przy swoim śladzie to odpuściłam:))
Pies jednak wiedział lepiej! :lol:

No to ja rzuce szybko kilka punktow.. ;)

1) Wilczaki byly selekcjonowane na tropienie, wiec wydaje mi sie, ze przy szkoleniu wlasnie to wychodzi - PASJA tropienia. Nie sa aporterami, trudno sie z nimi wypracowuje ladne posluszenstwo, ale chec podazania za sladem maja we krwi. To chyba rezultat tego o czym mowil nam Hartl - swojego czasu w wojsku po przeszkoleniu na dobrego psa tropiacego udawalo sie wyszkolic 20 % ONow podczas, gdy u wilczakow liczba ta dochodzila do 80%. Roznica gigantyczna. Przez wiele lat prawie nikt w tym kierunku nie cwiczyl (i nadal tropienie jest traktowane po macoszemu), ale geny pozostaly, bo widac to i na szkoleniu i na egzaminach...

2) Pasje tropienia widac przy pracy na poczatku. Wilczaka relatywnie latwo nauczyc o co chodzi. Potem przychodza szczegoly takie jak "ladne tropienie", ale sama czynnosc jest pojmowana przez nie blyskawicznie. Przyklad: tropienia w Lazne Belohrad - czesto mamy psy, ktore sie tym nie zajmowaly i wtedy wychodza roznica. W tamtym roku po kilkukrotnie deptanym sladzie puscilismy Dewi - sucz pierwszego dnia wypracowala slad z 2 zalamaniami. Bezblednie. A mielismy psy niektorych ras, ktore na takim sladzie nie tylko potrafily sie zgubic, ale i takie, ktore stawialy oczy w slup i trzeba bylo je potem uczyc, ze slad to co co wymaga "opuszczenia glowy na dol, nabraniu powietrza do nosa, przeanalizowaniu zapachu...itd". Na serio - kompletnie nie mialy zainteresowania, kompletnie nie wiedzialy co i jak i nauka byla orka na ugorze... I to wydaje mi sie roznica miedzy psami tropiacymi "genetycznie" (CzW), a pozostalymi rasami psow...

3) Klopot te sladem u CzW jest taki, ze raczej powinno sie uczy psy na sladzie starszym, bo dopiero wtedy na serio tropienie - dopiero wtedy czasteczki zapachu dobrzeprzylegaja do sciezki. Spotkalam sie z twierdzeniem, ze wilczak zaczyna TROPIC dopiero na sladzie, ktory ma min 12 h. 8) Wczesniej tylko idzie sobie za zapachem (z tego powodu czesto CzW uzywaja tez gornego wiatru co denerwuje sedziow i powoduje obcinanie punktow, ale 15 minutowy slad jest dla nich zbyt latwy, zeby wymagal przykladania sie do niego).

4) CzW nie sa aporterami, ale nie znaczy, ze nie maja zainteresowan... Z czasem daje o sobie znac pasja tropienia, ale najpierw trzeba nauczyc psa czego od niego chcemy... ;)
Mozliwosci nauki jest kilka (pomijam jedzenie na sladzie, a podaje jedynie metody "politycznie poprawne" 8):

- stara wojskowa szkola to tropienie na jedzenie. Sprawdzalo sie to w wojsku, bo pies nie byl karmiony - miska stala dopiero na koncu sladu. Jak pies wypracowal slad to jadl, jak nie to mial szanse nastepnego dnia... ;) Ale tu potrzeba albo kojca (bo glodny wilczak potrafi sobie skombinowac jedzenie), albo psa "zartego"... ;)

- nagroda jest to co pies LUBI. Jolka nie je, nie da sie zabic za zabawke, kijka i inne takie smieci.. ;) Ale kazdy pies ma cos, za czym szaleje. U Jolki byla to np niegarbowana skorka od kroliczka.... 8) Pieknie przykladala sie do tropienia jak wiedziala, ze to ona lezy na koncu... ;)

- tropienie na wlasciciela - zwykle niezawodne, ale pracochlonne, bo potrzeba dwoch osob do tropienia, ktore wiedza o co chodzi. Oczywiscie zakladamy, ze wpies ma KONTAKT z wlascicielem i zalezy mu na jego odnalezieniu. Wlasciciel uklada slad i zostaje w ukryciu. Druga osoba wypracowuje slad - nagroda jest odnalezienie pana... Latwo wtedy zrobic z tego zabawe i wstawiac zamiast "pana" inne lubiane (a potem nieznanne) osoby...

Metod jest wiele - trzeba tylko zobaczyc co nam odpowiada i co najbardziej podoba sie psu...

nie takie dziwne :lol:

jak juz wyslalam i poszlam do pracy, to przyszlo mi do glowy, ze zastosowalam skrot myslowy. na sladzie sportowym nos musi byc przy ziemi. wiec pies nie moze zgadywac, gdzie jest wynik koncowy. a moj tak mial, ze dopiero toksyczne dawki watroby wolowej trzymaly go na sladzie z nosem na ziemi.

a na sladzie uzytkowym pies musi miec to, czego nie mialam, nie mam i nie chce miec u mojego psa - chodzenie luzem po sladzie. pies, ktorego sie puszcza luzem powinien miec zerowe zainteresowanie czymkolwiek wokol sladu. a moj pies tak mial i ma, ze inny pies czyli socjal, jest dla niego najwazniejszy. i zwierzyna potencjalnie lowcza tez jest wazniejsza. i ja tak naprawde nie mam woli, by bylo inaczej.

jeslibym chciala miec psa, ktory odpusci zwierzyne, to musialabym albo calkiem przerabiac psa, ktorego zachowanie na luzie jest zachowaniem psa mysliwego czyli lajki, albo... wziac innego psa.

i w ten sposob, nie majac techniki, ktora by przywiazala nos psa do sladu (tropienie sportowe), nie maja posluszenstwa, gotowosci do wspolpracy z czlowiekiem i zapatrzenia w czlowieka, jakie ma wiekszosc wlascicieli psow, musialam porzucic dazenie do tropienia uzytkowego. to wlasnie ten skrot myslowy - tak czy tak, mojego psa trzeba by za bardzo przerabiac, zeby tropil. uzytkowo lub sportowo.

produkt uboczny tropienia, ktory kiedys mi przeszkadzal, to jest zwracanie uwagi na wlasciciela, teraz nie ma znaczenia, bo wufek juz i tak jest bura suka :twisted: i zwraca na mnie uwage, a do tego jeszczze chodzimy na smyczy. no i tak powrocilam do pomyslu tropienia...
maria i wufi

Niniejszym informuję, iż odkryłam, iż książka Górnego pt.:Nowoczesne szkolenie psów tropiących została wznowiona i lada dzień jej nakład będzie znów wyczerpany:p:)

Dzięki za info! szukałam od dawna jakiegoś porządnego opracowania o pracy węchowej i pewnie bym przegapiła. A tak już leci do mnie z allegro:))

oo to chyba muszę kupić nową bo nie mogę starej znaleźć.
Gdzie można kupić?

na allegro jeszcze są.

To dobra rada dla kazdego, kto chce tropic z psem.... Bogdan na tropieniu zjadl zeby, wiec doskonale wie o czym pisze.... Szkoda,ze mieszka tak daleko, bo by sie nam nie wymigal od jakiegos kursu... ;)

A lekture polecam jeszcze z innego powodu - wiele osob udaje, ze potrafi nauczyc psy tropienia - najlepsze przyklady mamy z wilczakowego podworka. ;) Graja specow i zabieraja sie w uczenie innych jak pracowac z psem, a kompeltnie sie na tym nie znaja... Nie jest problemem, ze popelniaja bledy... Problemem jest to, ze popelniaja PODSTAWOWE bledy, ktore zwykle prowadza do tego, ze "szkolony" pies moze zostac tak zafiksowany, ze juz nigdy nie bedzie porzadnie tropil... Wiec lepiej przeczytajcie zanim traficie w rece kolejnego (pseudo)speca od tropienia, ktory zepsuje Wam psa, bo bedzie wilczaka uczyl pracy na sladzie metodami, ktore stosuja mysliwi w szkoleniu posokowcow ;)

Szukając "kursu węchowego" dla Lorki trafiłam kiedyś na bardzo 'doświadczonego' trenera który przekonywał mnie, że tropienia zawsze uczy się na jedzenie, bo inaczej pies nie będzie miał motywacji :roll::). Na szczęście są i inni szkoleniowcy, tylko niełatwo do nich trafić..

to jest książka z tego co pamiętam o tropieniu użytkowym? znacie coś sensownego po polsku/angielsku o tropieniu sportowym?