A może husky z wilkiem ???
 

Szkoda, że nikt nie wpadł na to żeby zmiksować husky z wilkiem...
To byłby dopiero psiak... ;)

Chyba jednak wpadl...
Wystarczy poszukac w google.
Np. http://westernwolfhuskypack.tk/
http://www.howler-hybrid-wolves.gotpetsonline.com/
http://www.domesticsale.com/Classifi...0husky%20dogs/

chodziło mi o gotową rasę... taką jak SW i CzW :)

W sumie wlasnie Saarloos jest taka krzyzowka... Jedynie oficjalnie pochodzi on tak jak wilczak od owczarka niemieckiego i wilka europejskiego... 8)
A nieoficjalnie....? Widac po wygladzie i charakterze to o czym mowi sie od dawna - z europejskimi wilkami maja one niewiele wspolnego: w zylach Saaroosa plynie albo krew wilkow polnocnoamerykanskich, albo Saarloos nie pogardzil w tworzeniu rasy wlasnie psami ras polnocnych swoich znajomych... :p

Zastanawia mnie tylko, dlaczego saarloosy mają wielkie uszy i kiepską sierść. Wydawałoby sie raczej, że krzyżówka wilka pólnocnoamerykańskiego z rasami psów północnych da fajnego futrzaka o małych uszkach...a wyszło to co wyszło. Czyli raczej wyliniały wilk z ON-em... Powiem tak. W sumie podobają mi się CzW i SW, tylko te nietoperze uszy... ;) no i mało efektowne futro...

Tylko nie bierzesz pod uwage, ze nie wszystkie CzW i SW maja nietoperze uszy i kiepska siersc. Zalezy na jakiego psa sie trafi. Obie rasy sa mlode, wiec niewyrownane - dopoki wszyscy nie zaczna hodowac na ten sam "model", to caly czas beda sie pojawiac osobniki wilcze i mniej wilcze. Ciezko jest hodowcom dogadac sie co do eksterieru, a pozostaje jeszcze charakter, uzytkowosc etc. No i zroznicowanie rodowodow...

Niestety i wilczak i sarloos będą miały długie uszy i tego się nie wyeliminuje .
Każdy mix z onem przekaże jego dość długie ucho gdyż długie ucho jest dominujace nad krótkim (taka genetyka :) ).

No tak, ale sa psy z krotkimi uszami, przekazujace ta ceche dalej.
Wiec mozna sie tego trzymac, przy probie eliminacji dlugiego ucha.
Zawsze istnieje mozliwosc poprawienia danej cechy, ale trwa to dlugo.

Hodowla na tym i polega zeby wyleminowac jedne cechy a zmocnycz inne.
Sprawdzimi standart SW- tam sa napisane ze uszy nie sa male. a u wilczaka ze sa.
to juz i dla tego oni nigdy nie beda mieli malych uszow, bo...inaczej juz bylo to nie tak jak jest napisane we wzorcu.

a co do tego ze mix z wilkem- zerkni na Lupo italiano, czarno szary pies z jantarowym okem, i ... on tez jest od mixa- ON i wilk.
to zalezy na jakie cechy byla robiona pierwotna hodowla. takie psy teras i mami.
p.s. a jaki pies byl z haski i wilka? jakie cechy charakteru? i co dobrego liudzi mieli z takiego mixa? ja to jakos polepszenia nie widze

Syberian i wilk? Tu by się raczej charakter nie zgrał, byłyby za duże problemy z posłuszeństwem.. Tak sądzę... Ale jak by wyszlo, nie mam pojęcia.

Hehehe ;)
Tak, juz hasior robi dużo problemów swoim właścicielom (ja mam bardzo grzeczne ;) ). Mix wilka z husky byłby psem TYLKO dla silnych i cierpliwych :)

a kto wie to za pies?:shock:

http://upload.wikimedia.org/wikipedi...x-Tamaskan.jpg

...i jescze ten

http://upload.wikimedia.org/wikipedi...-Ctamaskan.jpg

to są Tamaskan Dog, ale to nie jest rasa uznana przez FCI,
już kiedyś chyba był o tym wątek

oki. dzięki. poszukam

Nie inaczej... ale już taka krzyżówka SH z CsV mogłaby dać bardziej układnego (cecha przekazana przez ONka) psa iście sprintersko-długodystansowego, choć raczej przy niezbyt ciężkim bagażu pociągowym.

Tzn wilczaki sa (a raczej powinny byc) dlugodystansowcami... ktore potrafia byc na serio szybkie...

Tak na serio to wilczaki od husky niewiele sie roznia.... ;) Gdy porowna sie "uzytkowe" haszczaki (takie jakie hoduje sie do wyscigow) i typowe wilczaki (takie o wilczej budowie) to nie ma ZADNEJ roznicy... Tzn jest jedna jedyna - wielkosc... Proporcje maja te same, CzW sa tylko wyzsze.

Oczywiscie obie rasy roznia sie kolorami, ale roznice budowy sa glownie spowodowane bledami w hodowli... Wiele husky hoduje sie pod wystawy (stad pojawiaja sie te krotkonogie puchate przegubowce). Te same "wady" posiadaja linie wilczakow hodowanych na "show".
A inne? To "wina" tego, ze wilczaki sa mloda rasa i czesto pojawiaja sie wsrod nich (czasem cale linie) psow o budowie i ruchu owczarka niemieckiego. Ale nie jest to cos, co mozna nazwac cecha ktora "rozni CzW od husky", a raczej cechami, ktore powoduja, ze niektore wilczaki nie sa zbytnio "wilczakowate". ;)
Przyklad: to nie jest tak, ze husky maja zamkniete wargi, a CzW otwarte. Ale tak, ze wiekszosc CzW moze jedynie pozazdroscic husky ich zamknietych kacikow, bo w naszej rasie "wiszace fafle" to nadal czesta wada....

CzW i husky maja rowniez podobna hierarchie stadna.... Szczegolnie uzytki sa do siebie podobne. Husky nadal zachowaly wiele wilczosci....


Co je rozni? Charakter. Husky zyja aby ciagnac. Wilczaki to oportunisci.
Husky selekcjonowano tak, aby pracowaly z roznymi ludzmi. Wilczaki mialy byc "nieprzekupne". Husky nie mialy prawa wykazywac agresji terytorialnej. A na tym polegala praca wilczakow....

Ta różnica zarówno w wysokości, jak i w samej masie się jednak zupełnie niweluje, kiedy wzorcowy pies SH stanie obok przykładnej suki CsV :)

Dlatego też ośmielam się twierdzić, że obie te rasy się wprost znakomicie uzupełniają i jednocześnie chyba najlepiej - ze wszystkich innych pozostałych ras pierwotnych - by potrafiły się ze sobą dogadać.

Witam, wzieliśmy szczeniaka od małżeństwa, które mogło go trzymać tylko na łańcuchu przy budzie. Powiedzieli nam, że to mieszaniec Syberian Husky z Alaskan Malamute. U weterynarza dowiedzieliśmy się, że "koło malamuta to ta husky nie leżała". Teraz Egir ma 4,5 miesiąca. Znaleźliśmy Saarloosa w internecie przez przypadek i zaczęliśmy się zastanawiać... Jest bardzo inteligentny i dominujący, energiczny i bywają problemy z przywołaniem. Warczy niestety przy jedzeniu, ale pracujemy nad tym. Widać uległość w kontakcie z obcymi (uszy położone, ogon między łapami, skulony ale ciekawy) i instynkt myśliwego, gdy zobaczy inne psy (skradanie, uszy postawione, ogon medium).
http://huskyegir.pl/ - str założona dla dzieci tamtego małżeństwa, bo źle przeżyły rozstanie z psiakiem
http://take.ms/RTz
http://take.ms/UTz

Bardzo fajną stronkę ma Egir :)
Powodzenia z nowym domownikiem! Jest śliczny, choć dla mnie oprócz maski Saarloosa średnio przypomina. Bardziej "uszlachetnionego" syberiana :twisted:

W rzeczy samej jest to krzyżówka Huskiego ("warczenie przy jedzeniu"... skąd ja to znam? ;)), ale bynajmniej nie z Malamutem (ten ma jeszcze mniejsze uszy od hasiora i jest znacznie bardziej postawniejszy, więc po 5 miesiącach miałbyś wyraźnie większą "kulkę" od Egira), ani tym bardziej z Saarloosem (z takiego bowiem mixu nigdy byś nie uzyskał typowego dominanta, a i sama "uległość w kontakcie z obcymi" byłaby praktycznie niemożliwa, skoro SW zwyczajnie nieznajomych unika jak ognia i stąd w najlepszym razie przyjacielskie geny SH sprawiłyby, iż byłby na takie obce mu towarzystwo zwyczajnie obojętny).

Z w/w względów ja bym raczej szukał pokrewieństwa Twojego sympatycznego pupila co prawda pośród szpiców (wszystkie klapouche możesz śmiało na starcie wyeliminować, więc labradora, itp. nawet nie bierz pod uwagę), ale mniej pierwotnych, a bardziej myśliwsko-pasterskich (nie wyłączając również gończych) - jak będę miał w weekend więcej czasu, to przeglądnę swoje kompendium "Rasy psów", aby coś Ci konkretnego podpowiedzieć.

P.S. A tak na marginesie a propos tego wątku, to gdzieś kiedyś czytałem, że istnieje już nawet jakaś rasa psów, która żywo przypomina wilka, pomimo iż została stworzona bez jakiejkolwiek jego domieszki (wykorzystano po prostu w tej krzyżowce Siberiana Husky, Alaskana Malamuta i Owczarka Niemieckiego) 8)

Ha, ciekawe co na to właścicielka Bowka i osoby, które go spotkały w realu. ;)
Utożsamiasz warczenie przy jedzeniu z haszczakami?
Ale warczeć przy jedzeniu zdarza się przedstawicielom chyba wszystkich ras (oczywiście nie każdemu) do momentu, gdy się nauczą, że nie ma takiej potrzeby. Nawet golden retrieverom się zdarza. ;) Obrona żarcia to jednak bardzo silny instynkt, który nie do końca jak widać udało się wyeliminować nawet u tak "uczłowieczonych" ras.

To prawda- Bow jak typowy przedstawiciel rasy SW kocha cały świat, nosi obrożę w pacyfki i ukocha każdego kto do niego zagada :)

Heh, ostatnio Beryl wywrócił do góry nogami ten poukładany świat. Ale on każdego jest w stanie wyprowadzić z równowagi... nawet Bowka dogoterapeutę, oazę spokoju i wzór cnót wszelakich :-))

Pewnie nic odkrywczego nt. typowych SW nie napisałem (bo w stosunku do nich praktycznie na każdym kroku pojawiają się relacje, iż obcych unikają niemal dosłownie jak ognia), a jeśli akurat ten w/w Bow jest w tym wypadku wyjątkiem, to podejrzewam, że bardziej na zasadzie potwierdzającej ową regułę (jeśli się mylę, to bardzo proszę wyprowadzić mnie z błędu, gdyż tylko krowa nie zmienia opinii, a ja się chętnie zawsze uczę czegoś nowego).

Bynajmniej i nigdzie tego nie napisałem - wspomniałem tylko (w sąsiednim wątku własnego autorstwa nt. zdrowia CsV omówiłem te zachowanie szerzej), że "stadnym z natury" haszczakom się ta pierwotna przypadłość dość często zdarza (tym częściej im dłużej za młodu przebywają w większej sforze) i nic ponadto.

================================================== =====

Szkoda, że nie napisałeś ile mierzy sobie on cm w kłębie, bo na zasadzie analogii i wypośrodkowania można by było dojść na ile zbliży się on za kilka miesięcy do haszczakowej granicy 60 cm i czy ją w konsekwencji przekroczy (tj. przystało na CsV, SW, itp. "pierwotniaki").

Niemniej poza bardzo charakterystycznym dla ON'ka (po tym miałby jednak znacznie ciemniejsze umaszczenie, jak i bardziej owalną głowę) i SW dużym uchem (niespotykanym u owczarków holenderskich i dość rzadkim u CsV), również i sam luźno zwisający ogon wiele Nam mówi (eliminując większość szpiców, u których ten znamiennie wykręca się na grzbiecie - zatem wypada nie tylko Malamut z psem grenlandzkim, ale również wiele innych ras północnych, tj.: norweski pies na łosie Elkhound, jak i szwedzki pies na łosie Jamthund, a także wszelkie szpice japońskie i rzecz jasna wszystkie odmiany Łajek).

A odnośnie samej charakterystyki Saarloosa wolffhonda z mojego kompendium "Rasy psów" kilka słów: "W 1921 r. holenderski hodowca Leendert Saarloos pokrył sukę owczarka niemieckiego półkrwi wilkiem, pochodzącym od dzikiego wilka kanadyjskiego. Po kilku pokoleniach selekcji powstała rasa, nazwana imieniem jej stwórcy. Saarloos wolfhond jest psem o wyraźnych cechach wilczych, najlepiej czuje się w grupie i przejawia zdecydowaną nieufność wobec obcych. Nie nadaje się on na psa do towarzystwa. Rasa uznana została w 1975 r., poza Holandią jest prawie niespotykana. Saarlooos wolfhond ma sierść średniej długości, gęstą, z obfitym podszerstkiem, na ogonie układa się w kitę. Uszy dość duże, stojące, oczy jasne, o wilczym wyrazie. Mierzy od 60 do 75 cm, waży około 40 kg. Jest dość wysokonogi, a przednie łapy ustawione są trochę na zewnątrz. Maść: szara, wilczasta, płowo-wilczasta, czekoladowa, często z białymi znaczeniami, rzadko biała lub kremowa."

Zważywszy na powyższe rzeczywiście jakaś mieszanka Saarloosa mogła tutaj wchodzić w grę (choć wielce wątpliwe, aby do tej hasiorki przystawiał się rasowy SW), gdyż na mixa w typie Podenco z Ibizy z całą pewnością również nie wygląda (a jeszcze tylko u tego wielkie szpicowe ucho rzuca się w oczy).