2 psy i więcej - spokój w domu?
 

Mój narzeczony marzy o wyżle, a ja chcę wilczaka.. Problem w tym, że on uważa, iż 2 psy w domu to będzie ciągły młyn... Spokojnie to chyba nei jest :) ale może nie aż tak źle? :wink:

Re: 2 psy i więcej - spokój w domu?
 

W sumie spokojnie nie bedzie. Szczegolnie, gdy wilczak bedzie mlody. Zalezy ile jestescie w stanie wytrzymac.... :mrgreen: U nas po domu lata 5 i nie ma jakis duzych problemow, bo w domu sie spi. Lata sie na dworze... :D

tzn. wilczak będzie starszy od wyżła, bo Misiek jedzie do Anglii i po powrocie dostanie psiaka :) a później jedziemy do Kanady. Powiedz, czy Ty pracujesz, skoro tyle psów i wciąż wycieczki:) czy mają wielki wybieg, albo pracujesz tylko kilka godzin?

Pracuje w domu. Wtedy, gdy chce. Zwykle w nocy, wiec dzien mam wolny... ;)

:)) a kiedy śpisz?:) a nie boisz się czasem, że jednak dojdzie do sprzeczki i wtedy Twoja siła a ich... To jest bezpieczne? Oczywiście powiesz, że nigdy nei można ufać psom:) chyba różna płeć to prawie gwarancja - psy ustępująsukom - ich się nie gryzie;) o ile wiem

Chłe chłe. Wiesz Margo jak to brzmi?
Gdybym trochę nie wiedział co i jak to bym se pomyślał :cheesy:

hehe:) przestań :oops: bo się zawstydzę... :cheesy:

Miedzy 3:00 a 10:00 z odchylkami w obie strony... ;)

To jest jak z chodzeniem kolo nogi - jesli stale wymagasz, aby pies chodzil na spacerach kolo nogi, to potem sam bedzie tak chodzil, bo nie wpadnie na to ze mozna inaczej... ;)
A Bure? Bure czuja sie jak w BigBrother'ze - caly czas pod obserwacja. I nie chodzi tu o sile, bo akurat nie jest potrzebna. Gdyby robily awanture to pogonilabym im kota - i to kazdej z nich: tej co zaczela "za kare" i tej co oberwala "aby nie czula sie wywyzszona".
Oczywiscie i u nas istnieje pewna hierarchia w stadzie i jak Jolly warknie, to Belka lezy kopytkami do gory, a Ali spuszcza wzrok. Ale Jolly wolno tylko warknac. Nie ma prawa bronic jedzenia w zbyt rozleglym tego slowa znaczeniu - tzn miska jest jej, ale jesli chce aby jadla z niej z Ali to TAK MA BYC. 8) Kanapa jest Jolly, ale jesli wezme na kanape Belke to TAK MA BYC. 8) Jolka jest szefowa, ale nie ma prawa atakowac drugiej suki w cieczce. I jakos to dziala... :)

To fakt. Dla mnie to pewna gwarancja. Nawet przy trzymaniu kilku psow nie ma takiego problemu jak z sukami.... Bo one jak nienawidza to na smierc i zycie, a u psow taka nienawisc jest bardzo rzadko spotykana....

:mrgreen:

..a jeśli masz matkęi jej córkę? chyba to i tak nic nie zmienia hm

masz może jakiśdobry argument ;) żeby meić 2 psy? wiem, zę to sprawa dogadania:) a psiarzom czasem trudno zrozumieć, gdy ktoś nie chce, ale różnie jest:) jemu chodzi o to, żeby psiaki się nie męczyły u nas. Ale b. lubi jeździćw plener - każda chwila po pracy:) a ja chyba nie odpuszczę tego wilczaka ..;) niestety, póki co nei mamy domku z ogrodem, ale przecieżdużo czasu - pieski żyją długo, a początek mogą się chyba jakoś ' przemęczyć' :) nie było by z nami źle, skoro cały dzień poza obowiązkami w terenie. ALe co Ty myślisz? z doświadczenia. Jak widać jestem b. zapobiegliwa. Po prostu chcę dobrze dla psów.

No chyba że jest to Taro..... :evil: :shake

nie gadaj, Taro jest ok, z Amberkiem szybko sie dogadal :mrgreen:

u nas sa dwa psy i tez jakos funkcjonujemy bez przelewu krwi :o

Byłam kiedys w rodzinie gdzie hodowano kilkanście psów różnych ras, które miały wstęp do domu, wylegiwały się na fotelach i kanapach, itd. Kiedy spytałam jak sobie właściciele radzą z taka sforą , dowiedziałam się, że muszą radzić sobie tylko z jednym - maleńkim yorkiem - a suka ta całkowicie "ustawia" całą resztę bandy. I faktycznie, kiedy chciałam pogłaskać wielkiego, czarnego jak smoła wilczura, (który NB był postarchem okolicy) yorka tylko cichutko warknęła i wielkie czarne bydlę natychmiast potulnie wycofało sie z karesów i warowało z pyskiem na łapach... Byłam naprawde pod wrażeniem tej "organizacji" :shock:

My mamy dwa pieski - Wilczaka Varga i bardzo-rasowego-kundelka ;-) Bingo. Bingo jest już mniej więcej 9 letnim panem, natomiast Varg to roczny smarkacz (niedawno miał urodziny;-)). I u nas - pewnie jak i w więkrzości psich rodzin - tez jest tak, że to ten trzy razy mniejszy Bingo domunuje nad Vargiem... Gdy Binguś coś "powie", to Varg się zamyka ;) Śmiesznie jest też, bo jak obaj dostaną np. po kości (nie wiem - może już kiedyś tu o tym pisałam? niepamiętam :)), to jak jeden zgubi swoją, to chodzi do drugiego zabrać (np. Bingo do Varga, gdy ten jest na podwórzu), natomiast jak drugi się kapnie, że nie ma kości (w tym wypadku Varg), to lezie z kolei do Binga, gdy tamtego też nie ma w domu :) I tak w kółko, aż kość przepadnie na wieki wieków ;-)
Pare lat temu mieliśmy przyjemność posiadać siedmniopsiową watahę, całą rodzinę: matka, ciotki, wujowie, bracia, siostry ;) I też było tak, że w grupe poziom psy ustalały sobie same, posiadały hierarchię i o nią zabiegały. Jak widać, natura sama potrafi o wszystko zadbac ;-)
Pozdrawiamy

Tak :roll: , jak przypięlismy szkodnika do płotu. Na szczęście nie doszło do jego ulubionego ataku na kręgosłup przeciwnika.... :cry: Co innego w zeszłym roku to były jeszcze młodziaki.

Do Leśniczyny:
Prawda jest jedna. Rządzi siła.
A w zasadzie rozum, ale dla psa widoczny jako siła.
Pozostaje pytanie tylko jedno:

Czy Ty masz siłę i czas by poświęcic je na zadbanie o swe stado.

Reszta to mało istotne detale.
W większości przypadków nie trzeba wogóle siły tylko mądrej psychologii.
Takiej np. jak zaobserwowałem u Ori.
U niej pies /Amber/ je dopiero gdy ona sie naje.
Nic dodać, nic ująć.
Myśleć, myśleć i jeszcze raz myśleć.
A wtedy w zasadzie męczyć się fizycznie nie trzeba.
Bo nie ma przy czym.

Myślę że wielu z nas to stosuje i podobnie wychowuje psy bo to przeciez wyniesienie czystej natury: najpierw je alfa , robi coś alfa itd itp. No ale jak wiadomo te niższe w hierarchi cały czas próbują ... :mrgreen:

Zgadza sie probuja, caly czas :(

Ale Ynk to nieprawda ze bez sily mozna
Ja mam pewna wladze nad swoim psem (psychiczna) ale czasami nie da sie inaczej tylko lot w powietrze i gleba na plecy, albo jeszcze ugryzc psa w morde....tak przy wiekszym wykroczeniu, albo zeby go poustawiac

ostatnio mialam takie zdarzenie:
puscilam Amberka luzem przed dom, bylo pusto a ja akurat wrocilam, wiec sie piesek niech pocieszy troche na zewnatrz,
wskoczyl do auta, pogmeral w siatkach z zakupami, znalazl w aucie stara pilke, ktora mu zaraz rzucilam
niestety nie zauwazylam ze akurat sasiedzi z 10m dalej wypuscili (tez luzem) psa
no to Amber wystartowal i chcial mu szybko uswiadomic ze okolica jest strzezona przez wilczaki ;)
oczywiscie ja za nim, no to tylko Amber zdazyl dobiec do psa i powarczec i juz zmykal, bo wie ze ja mu nie podaruje... :wink: jak zlapie oczywiscie
nie mialam wiec jak go ukarac ale szybko nadazyla sie okazja w domu :twisted:
piesek "nie doslyszal" komendy na miejsce jak przyszli goscie, a ze mialam go na wyciagniecie reki skarcic bylo latwo
jeden chwyt, raz zebami w pysk i na miejsce pedzil juz, sluch sie poprawil :P
zadnego bicia, krzykow, silowania sie

ale sama psychologia to za malo

psychicznie to manipulujemy facetami, z psem trzeba czasem i fizycznie :mrgreen:

hehe

słuchajcie, ja nie mówiłam o przemocy, tylko o tym, jeśli między nimi bedzie jakieś ostre starcie.. choć ne powinnam do tego dopuścić, ale nie wiadomo..

czy jak pies skarci psa to przemoc?
wczuj sie w role :wink: :cheesy: