laszlo
 

mijn grote vriend
mijn beschermer
mijn troost bij verdriet
kan me nu niet meer troosten
kan niets meer doen aan mijn tranen
die ik niet kan stoppen

ik zal niets meer met hem delen
dit was de laatste dag
hij is vandaag precies 5 jaar geworden

Wat naar. Vreemd genoeg lees ik dit tien minuten nadat ik Hush heb laten inslapen. Na zijn turbulente leven vol stres maar zijn onstekingen in zijn hoofd lieten hem veel leiden. Misschien dat ze samen wat steun aan mekaar hebben. Rust zacht , want ze waren veel te jong.
Jos

Ohh, Vanessa wat verschrikkelijk.... :(
Was hij al langere tijd ziek of heeft hij een ongeluk ofzo gehad ??

In ieder geval hééél veel sterkte met dit verlies :blackey
ook voor de kinderen !!

Vanessa en familie,

Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Heel veel sterkte Vanessa en familie :cry:
En Jos natuurlijk ook veel sterkte :cry:

Vannessa + Jos & families

Wat een ontzettend nare berichten.....

En wat triest dat deze honden maar zo kort bij jullie mochten zijn.
Maar wat de reden ook was dat je ze moest laten gaan: zij hebben nu rust gevonden.

Ik wens jullie allemaal veel sterkte bij het wennen en accepteren van het lege plekje in jullie roedel. En hoop dat je het gemis van zo'n makker in de toekomst een plekje vol mooie herinneringen in je leven zal kunnen geven.

groetjes
mijke

Hallo Jos
Ook jij heel veel sterkte met het verlies van Hush :cry:

OOps!

Jos, jij natuurlijk ook sterkte gewenst met het verlies van Hush.

Ik wilde niet de aandacht weghalen van Lazlo. Maar het was toevallig net nadat hij gestorven was dat ik dat bericht las. Ik wist al enkele weken dat het waarschijnlijk niet te vermijden was. Hij leefde ook niet in huis in ons gezin maar was sinds een half jaar hier na een hopeloze tijd in het asiel. Hij was niet te benaderen en had veel pijn aan een jaren durende onsteking in zijn gehoor. Dit was bijna onmogelijk fatsoenlijk te behandelen. Maar een hond die in het gezin leeft geeft meer verdriet als hij sterft. Sterkte nogmaals met dit verlies.

Jos

Beide ,heel veel sterkte!!

Heel veel sterkte!

Liesbeth

Jeetje wat een drama week weer.
Mijn vrouw is pasgeleden ook al twee paarden verloren in 1 maand tijd.

Beide heel veel sterkte met jullie verlies en laten we hopen dat 2008 een beter jaar word voor iedereen.

Met vriendelijke groeten,
Barry

Wij wensen beide heel veel sterkte
wat in en in triest allemaal weer

Jolanda en Andreas



________________________

www.wolvenkennel.nl

http://i182.photobucket.com/albums/x...lzondergif.gif

Vannessa,

Veel sterkte met het verwerken van dit verlies!

Troost je met de gedachte dat hij 5 mooi jaren bij jullie heeft mogen zijn, Laszlo zal jullie in iedergeval dankbaar zijn voor de mooie en goede tijd met jullie......

Bert & Gitta


Jos ook jij sterkte om deze toch moeilijke maar juiste beslissing weer een plek te geven...

Ik wens jullie ook heel veel sterkte.

Groetjes,

Katrien

Daan en ik zijn uit elkaar sinds 2 maanden en sinds 3 weken heb ik een eigen woning, die nu zo ver op orde was dat Laszlo bij mij kon komen. Afgelopen zaterdag is hij bij mij komen wonen. Aangezien ik aan een kant nog geen schutting heb, moest ie binnen in de bench. Waar meneer het natuurlijk niet mee eens was. Hij was gisterochtend uitgebroken en had de inhoud van mijn keukenkast leeg gevreten, inclusief de hagelslag.
's Middags is hij begonnen met braken en diarree. 's Nachts om 4 uur ben ik nog bij hem geweest, omdat ie uit de bench wou. Toen was er niets met hem aan de hand. Gisterochtend om 9 uur ging het ineens heel slecht met hem, waarna ik hem naar Daan heb gebracht, omdat ik hem niet alleen wilde laten ivm met mn werk. Daar knapte hij wat op. Hij wilde weer wat eten en drinken.

Maar dat heeft allemaal niet meer mogen baten.

Volgens de DA is dit een combinatie geweest van eenzaamheid, stress, slechte conditie en toch nog reststoffen van de chocolade.

Ik kan mezelf wel voor mn kop slaan dat ik hem perse bij me wilde hebben.

Hoi Vannessa,

Het is heel erg dat dit gebeurt is, maar je mag jezelf daar niet de schuld van geven. Dit zijn jammer genoeg dingen die gebeuren. Natuurlijk wou je Lazlo bij je hebben!!! Ik zou ook mijn honden bij me willen hebben.
Maar dat wil niet zeggen dat het jou schuld is!!!

Groetjes en heel veel sterkte,

Katrien

Je hoeft echt jezelf de schuld niet te geven!

Toen ik verhuisde wou ik ook al mijn honden meenemen.
Mijn border Collie was echter zo gewend aan mijn ouderlijk huis, dat hij steeds terug wou. Hij sprong over de muur (2m50) en liep altijd weg (wij wonen vlakbij een grote steenweg!). Meerdere malen moest ik hem in het asiel gaan halen, met kapotgelopen voetzooltjes en helemaal depressief... Uiteindelijk hebben we besloten om hem gewoon bij mijn ouders te laten. Dat was geen makkelijke beslissing, want uiteraard wil je je honden zo dicht mogelijk in de buurt hebben.

Het is dus heel normaal dat je Laszlo bij jou thuis wou!
En wie kon nu denken of vermoeden dat zoiets zou gebeuren! Niemand!
Maak het jezelf niet moeilijker dan het al is door jezelf de schuld te geven!

Veel sterkte nog!

Liesbeth

Lieve Vanness,

dit is absoluut je schuld niet, maar ondanks dat doet het vreselijk veel pijn. Ik vind het heel erg voor je. Ook net nu je in een zoiezo vervelende situatie zit.
Ik hoop dat je het een plekje kunt geven later. Heel veel sterkte, en als je wil kletsen, je hebt m'n nummer!

Groetjes Kim

Vannessa en Jos ieder van jullie heel veel sterkte bij jullie grote verlies!