Quote:
|
Volgens mij is een aangeboren afwijking per defenitie geen ERFELIJKE AFWIJKING. Maar is er volgens mij iets mis gegaan met de ontwilkkeling van de embryo. Uit deze combinatie zijn al 21 pups in Tsjechie geboren en tot op heden is er maar één pup met deze afwijking bekend (oscar), dus ik denk dat je niet van iets erfelijks kan spreken.
|
@ Stefanie: Het klopt als je zegt dat een aangeboren afwijking niet per definitie een erfelijke afwijking is. Maar het Cauda Equina Syndroom is wel degelijk een ERFELIJKE, genetisch bepaalde afwijking (evenals een aangeboren afwijking).
Dit syndroom is hetzelfde wat wij wel eens een 'knikstaart' noemen. Alleen kwam de 'knik' in de ruggengraat bij Oscar op een minder fortuinlijke plaats. Voor hetzelfde geld was de knik in zijn staart geweest en had hij zonder al te veel problemen kunnen leven. Buiten geknelde zenuwen die mogelijks pijn veroorzaken en andere niet levensbedreigende symptomen, zou hij weinig last hebben gehad. Dus misschien toch eens even nagaan of er misschien gevallen met een zogenaamde knikstaart bekend zijn in deze bloedlijn... Zij overleefden als iedere andere hond, maar ze hadden hoe dan ook Cauda Equina. Deze gevallen worden makkelijk over het hoofd gezien. Maar wees gerust dat de honden uit deze lijn drager zijn van deze genetische afwijking. Hopelijk komt het nooit (meer) tot uiting, maar waarom het lot tarten?
Misschien een goed idee: een soort aparte database van de verschillende bloedlijnen en de problemen die erin terug te vinden zijn. Gaande van HD tot 'terughoudendheid' in een ver gevorderd stadium (honden die verlammen van angst dus). Zo wordt het als fokker overzichtelijker welke combinaties zeker niet te maken en welke combinaties wel. Maar dat is dan weer een heel ander topic...
Groetjes,
Liesbeth