Anouk heeft een heel fijn nieuw THUIS gevonden bij de familie Tichelaar !! 
Nadat TsW Mike (van Jitze) van de zomer aan acute leukemie was overleden, zijn zij een tijdje bewust “hondloos”geweest. Maar de laatste tijd werd het gemis van een TsW in huis toch wel groot! Daarom waren we al aan het uitkijken naar oudere TsW die binnen hun gezin zou passen.
En vandaag zijn Ans en ik, na overleg met Katrien en Kathleen, naar België gereden om kennis maken met Anouk en Cheyene.
Beide honden zijn, ondanks alles wat ze hebben meegemaakt, ontzettend vriendelijk, lief en goedaardig! Ze waren beide duidelijk heel erg onder de indruk en gestresst van alle ervaringen.
Maar ondanks dat ze beiden angstig reageerden, vertoonden ze geen spoor van angstagressie!
Wat opviel was dat Anouk steeds steun zocht bij Cheyene, en dat Cheyene ondanks haar eigen angst ook steeds Anouk beschermde. Ondanks dat dit voor ons mensen ontroerende beelden oplevert, belemmeren honden elkaar op die manier ook.
Mijn ervaring is dat als je twee angstige honden samen herplaatst zij elkaar vaak bevestigen in dit angstgedrag en daardoor nieuwe/andere relaties blokkeren. Voor Ans en mij was het in dit geval dan ook geen optie om beide honden samen te plaatsen.
Na kennismaking in de kennel, hebben we samen met Katrien ook nog even met de doggy’s gewandeld. En al vanaf het eerste begin was het mij duidelijk dat er een “bijzondere klik” was tussen Ans en Anouk. (terwijl ik zelf juist helemaal smolt voor Cheyene!) Na een uitgebreid gesprek met Katrien hebben we besloten om Anouk een nieuw warm thuis bij Ans en haar familie te bieden.
Het ging mij persoonlijk vreselijk aan het hart om Cheyene te moeten achterlaten… Als ik een stabiele reu in huis gehad had, in plaats van mijn twee dominante teven had ik geen seconde getwijfeld en had haar zelf meegenomen!
Ik was dan ook erg blij om te horen dat Kathleen en Chris haar voorlopig mee nemen om vanuit hun huis naar een definitieve plek voor Cheyene te zoeken
Na een heenreis met veel files en wegopbrekingen, kwamen we op de terugreis terecht in de avondspits
Maar Anouk gedroeg zich meer dan voorbeeldig op deze urenlange reis! Slechts een keer heeft ze een beetje gespuugd en verder heeft ze merendeels heel rustig liggen slapen, alsof reizen haar dagelijkse bezigheid is. En bij aankomst in Nederland schudde ze zich eens uit, liep kwispelend aan de lijn mee en deed een grote plas. Wat een klasse hond!!
De hele familie was echt superblij met de komst van Anouk
en ik heb dan ook graag de 8 uur reistijd over gehad voor deze "goed klikkende match"!
Natuurlijk zal ze eerst moeten wennen en nog veel moeten leren over het leven als een echte gezinshond. Maar ik heb er 100% vertrouwen in dat dit wel lukt!
Ik wens de familie Tichelaar dan ook nog heel veel plezierige jaren met deze fantastisch lieve hond!
Daarnaast wil ik Katrien, Kathleen en alle andere mensen die zich hebben ingezet voor deze honden, nogmaals heel hartelijk bedanken voor hun inzet!
En mensen… als er iemand van jullie is (of je kent iemand in je omgeving) die bijvoorbeeld een wat oudere stabiele reu heeft, bedenk dan eens of er misschien ook plaats is voor het teefje Cheyene!
Want ook dit in-goede en lieve teefje verdient het om rust en aandacht te krijgen in een roedel waar zij voor de rest van haar leven op haar plek is!
