Er is al het nodige gezegd over dit topic waardoor het moeilijk is om niet in herhaling te vallen
Ik heb zowel in de africhting getraind als op kynologen verenigingen en het is inderdaad jammer dat er (bijna) niemand meer is die een ander wil helpen zonder er iets voor terug te verwachten
Ook vind ik het jammer dat men niet meer openstaat voor elkaars visie en om van elkaar te leren.
Ben het ermee eens dat instructeurs is goed moet kijken naar de combinatie eigenaar en hond en daar de training op aanpassen.
Niet iedere hond (ras) is hetzelfde. Op de kynologenvereniging waar ik getraind heb werd Timber vergeleken met een golden retriever.....
en waren de meeste instructeurs bang voor hem.........
Natuurlijk moet er zoveel mogelijk op een postieve manier getraind worden waardoor het voor eigenaar en hond leuk blijft om te trainen. Neemt niet weg dat als het nodig is er een keer flink opgetreden mag worden.
De gedragstherapeuten schieten als paddestoelen uit de grond... In mijn ogen komt dat ook omdat veel "normaal" gedrag op verenigingen als "probleem" gedrag word bestempeld omdat de instructeur niet weet hoe hij/zij hiermee of met de betreffende hond moet omgaan.
Ik heb niets tegen gedragstherapeuten als deze de betreffende honden en eigenaren ook echt helpen, als dit ook echt nodig is. Maar ook omdat men de hond steeds meer vermenselijkt komen er ook steeds meer gedrags"problemen".
Hoop dat ik een beetje duidelijk ben want ben ondertussen aan het werk in de winkel...anders lees ik het wel.
Groetjes Yolanda