Wolfje huilt als een vals luchtalarm, maar dat is 's ochtens als wij moeten opstaan; Anuki heeft dat echt een hoog piephuiltje...
Zo'n huil als gister heb ik bij haar nog nooit eerder gehoord. Ze heeft het "wakker worden", een "blijf bij mij uit de buurt" (ook mooi, maar echt zo'n oewoewoei) en nu dus ééntje naar de sirene... die laatste is echt het mooist.
Gelukkig vinden mijn achterburen het alleen maar geweldig! En zo vaak kom het hier niet voor.