regelmatig loop ik met Laszlo in het bos en dank God op m'n knieen dat er geen boswachter in de buurt is.
Ik vind het een prachtig gezicht, hoe hij weg kan rennen, om dan plotseling op het pad terecht te komen.
En inderdaad, als we met hem naar de duinen gaan, horen we regelmatig het commentaar: Hé een wolf!!