inderdaad, we hebben vreselijk in angst gezeten. Vooral gezien het feit dat ze nog geen 24 uur hier was.
Laszlo ontsnapt ook wel eens, maar die blijft in de buurt en komt vanzelf weer terug naar het veldje voor de deur. Maar Misty kent heg noch steg hier.
Het ergste was de tijd tussen, dat we haar voor het laatst zagen en we de melding van de politie terug kregen. Een goede kilometer verder loopt een weg, waar iedereen heel hard rijdt. Dus je haalt de gekste dingen in je hoofd. De melding van de politie was voor ons een teken dat ze dus nog leefde. Op een gegeven moment konden we alletwee wel janken van de stress. En hoe ga je het uitleggen aan de mensen waar je ze 24 uur geleden opgehaald hebt."Ja sorry hoor, maar we hebben ze niet meer, want ze is ontsnapt."
Dat gaat allemaal door je hoofd.
Maandagnacht hebben we ze bij Laszlo in het hok opgesloten. Ik heb boven uit het raam staan kijken naar haar pogingen om ook daar uit te komen. D'r overheen...nee gaat niet...dan eronderdoor...gaat ook niet...dan het slot maar open...ook mislukt..
Inwendig heb ik om die inventiviteit moeten lachen, maar pas toen ik zeker wist dat het haar niet ging lukken, ben ik naar bed gegaan.
Overigens gaat het tussen die twee ontzettend goed. Ik had niet verwacht dat dat al zo snel goed zou zitten. Ook tegenover ons en de kinderen gaat het goed. Alleen de tv vind ze nog doodeng. Ze loopt er met een grote boog omheen.
Maar verder, met één woord GEWELDIG!!!