jestem nowa na forum, ale nie jest to moje pierwsze forum i uprzedzam, że temat był już poruszany, nie mniej jednak ale...
od kilku lat "chorujemy" na Wilczaka; byliśmy na kilku wystawach, rozmawialiśmy z Wami, wiemy, że (cytuję bardzo sympatycznych hodowców) nieważne ile mamy pokoi wilczak i tak będzie w tym, gdzie my i nieważne, jaki mamy ogród (nie mamy) i tak w nim sam siedział nie będzie i że dobrze wychowuje się psy właśnie w mieście
i to jest okey
jestem w stanie zapewnić mu dużo biegania rano i po powrocie z pracy i maksymalną ilość miłości jaką można przelać na druga osobę (bo to ma być nasze pierwsze dziecko, członek rodziny)
jest tylko kwestia kiedy mały będzie sam
wiem, że są przeciwnicy brania psiaka, jeśli nie będzie nas te 8h, a w zasadzie 9h bo jeszcze muszę z tej pracy jakoś wrócić; sama należę do tej grupy, ale tak bardzo bardzo pragniemy mieć nowego domownika, że już raczej dłużej nie wytrzymamy
możecie napisac mi o swoich doświadczeniach? metodach?
mam pełna świadomość szkód, jakie mogą w tak zwanym międzyczasie powstać...