[Jolanda]

Ah, aan één kant wil ik niet reageren en aan de andere kant wel. Ik heb uiteindelijk de stoute schoenen maar aangetrokken.
Misschien omdat ik het gewoon even van mij af moet schrijven.

Gedrag wordt bepaald door erfelijkheid en omgeving.

Iedereen weet dat mijn Igor een angstige hond is voor onbekende mensen.
Zijn broers hebben het niet. Ik weet dat ik daar niet zelf de hand in heb gehad, maar dat het genetisch is bepaald. De wolven genen zijn bij de ene hond meer aanwezig dan bij de andere. Eén grote pot met blauwe (hond)en witte (wolf) genen en pak er maar een hand uit. De ene keer heb je meer blauw dan wit, de andere keer is blauw en wit gelijk in aantal en de andere keer heb je meer wit dan blauw!
Igor is in al die jaren alleen maar verbeterd, daar ik hem niet in een hoekje gestopt heb.
Hij gaat bijna overal mee naar toe, hoe lastig het soms ook is!
Hij krijgt de rust thuis om zich te herstellen en door individuele training op de manier van Turid Rugaas (kalmeringssignalen), heeft hem erg veel geholpen. Daar dank ik Marjan nog steeds voor, die heeft mij daarin goed geholpen.

En als ik dan lees dat een angstige hond alleen maar in een bench gehouden wordt, dan schieten de tranen in mijn ogen!
Oké, het is niet makkelijk en ook niet leuk! Maar je kan wel proberen daar een weg in te vinden!
Dat een hond in zijn puppietijd weggestopt is kan ermee te maken hebben, maar houd er ook rekening mee dat bij de ene hond (uit hetzelfde nest) veel meer wolvengenen kan hebben dan de andere hond/pup!
En om de hond, als je hem eenmaal hebt, dan maar weg te stoppen en niet de moeite neemt om te gaan trainen, dan ben je geen waardige eigenaar!

Als ik nog terugdenk aan het eerste jaar met Igor, waar ik vaak met mijn handen in het haar heb gezeten en tranen met tuiten heb gehuild, omdat je hond in zijn broek schijt (dus echt letterlijk, hè! Anaalvocht met stront onder zijn kont, omdat hij mensen tegen kwam!) Hoe je dat kan verbeteren, omdat je het zelf niet meer weet. Je denkt dat je alles goed deed/doet. Maar dat er dan toch nog manieren bestaan, waar je totaal geen weet van hebt en die jou en je hond toch kunnen helpen. Door te blijven zoeken om het op te lossen ben je pas een waardige eigenaar.

Ticho succes!