Klim Sulimov prowądzacy Naukowy Instytut Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO.
W pracy Karola Darwina ,,Zmiany u roślin i zwierząt w środowisku macierzystym'' w części dotyczącej pochodzenia psa domowego pokazuje długoterminowe monitorowanie europejskich ras psów i ich przesiedlenia.Pozostawienie ich samym sobie. Są one tylko w kilku pokoleniach zbliżone do rodzimych gatunków psów,nawet nie zawsze odnoszą się do ogólnej Canis Familis. Ta cecha Darwina traktowana jak zwykła adaptacja do nowego środowiska, nie wyłączając możliwości hybrydyzacji z lokalnymi gatunkami dzikich psowatych.Ważność takich poglądów potwierdzają liczne mieszańce ze zwykłym wilkiem ( Canis Lupus), kojotem ( Canis Latrans) i innych dzikich zwierząt należących do tego samego rodzaju. Niemniej jednak , nie tylko wśród ogółu społeczeństwa ale również wśród osób zajmujących się psami nadal istnieje opinia o możliwości hybrydyzacji psów domowych z bardziej odległymi krewnymi nalezącymi do innej rasy. Na przykład do dziś nikt nie próbuje zatrzymać mieszaniu się psów z lisami i innymi małymi gatunkami z rodziny psowatych nie należącymi do rodzaju Canis. Eksperymenty takich inspiracji międzygatunkowych , a nawet między rodzajowych z różnymi gatunkami psów powstają w ogrodach zoologicznych. Zauważono , że tworzenie takich par mieszanych przyczynić się może do cech ( kształtowanie się na początku tworzenia stabilnych selektywności na bodzce zewnętrzne przez które szczeniak
) która pojawią się u młodych zwierząt różnych gatunków w ich hodowli.Zwierzęta postrzegają takich współbratymców których znają od urodzenia jako członków własnego stada, jedynym niepokojem może być oczywista różnica w wyglądzie. Bez wyraznych cech nawet przynależność do wspólnego rodzaju nie zawsz pozwala w naturalny sposób przejść psu w jego dzikich krewnych. Jeśli istnieje podobieństwo niektórych psów z tych gatunków z którymi zamierzamy eksperymentować, a następnie, gdy przybliżymy rozmiary ,mozemy liczyć na ich postrzeganie siebie nawzajem jako potencjalnych partnerów.Przykładem jest hybryda psa , wilka i szakala, otrzymana w Kiel Instytut Badań Nad Zwierzetami (RFN) otrzymana z krycia samicy wilka z pudlem duzym i szakalem ( być może wilk + pudel=F1+ szakal=wspomniana hybryda).Podczas gdy praktyka potwierdza że możliwe jest krzyżowanie psa wraz z Dingo (Canis familiaris) może być tylko pięć gatunków z rodzaju Canis : szakal (canis lupaster), kojot(canis latrans),wilk meksykański canis lupus) i wspólnie szakala (canis aureus algierensis G) z shpitobraznymi ( nie wiem jak przetłumaczyc), które miały zbliżone proporcje (wygląd zewnętrzny) do szakala.
Reszta za chwile
