Długotrwała izolacja psów, bez udziału w hodowli dzikich przodków doprowadziło do rozbieżności ( choroby)pomiędzy gatunkami.Ale dlatego,że rozbieżności dzikich gatunków z rodzaju Canis są dla krajowych hodowców psów objawami charakterystycznymi,człowiek okresowo ,,dodając'' dzikiej krwi,czesto wilczej,która często i przedewszystkim jest związana z praktyką hybrydyzacji,zatem przypadkowy genom psa(zestaw genów charakterystyczny dla danego typu a nie indywidualnie) materiału genetycznego zwykłego wilka przeważa nad innymi materiałami. Owczarek azjatycki (kaukaz) jako rasa nie może krzyżować się naturalnie z wilkami zamieszkującymi tereny na północ od jego zasięgu, ale przodkowie tej rasy , niewątpliwie wywodzili się z dużych , małych i zamieszkujących pustynie ( Azja środkowa) podgatunków wilka.Niestety przedstawiciele tej rasy nie odziedziczyli cech
Być może owczarek Kaukaski nie jest pozbawiony materiału genetycznego miejscowych wilków z obszarów górskich i ze średnią dla tego typu wielkością.
KREW DZIKICH PRZODKÓW
Psy zaprzęgowe z czasów Aleksandra Brehma były podobne do lokalnych wilków,nawet ON był ,,przesycony'' materiałem genetycznym wilka na co zwraca naszą uwagę SN Bogoliubskii.
Co najmniej trzy rasy psów zatwierdzonych w ubiegłym stuleciu w Europie opierają się na Owczarku niemieckim skrzyżowanym z wilkiem
ierwszy Saarlosvolfhond w Holandii, drugi niosący około 25% materiału genetycznego wilka i noszący nazwę ,, wilczak'' uzyskany w Pradze ( tak tu pisze), trzecia- powstała we Włoszech.
Nowe rasy zatrzymały cechy wilcze, zachowania nietypowe dla hodowców mających do czynienia z normalnym ON-em.Badania wilczaków prowadzone w czeskich szeregach policji nie spełniały oczekiwań gdyrz pies ,,zbyt'' szybko działał na trop sprawcy tworząc większe obciążenie przewodnika.
Jednak główną przeszkodą do wykorzystywania hybryd, jest ich niewielka wszechstronność oraz nieodłączna antropofobia ( duży brak zaufania do ludzi).
Jak pokazuje LV Krushinskii zwiększona jest wytrzymałość podczas krzyżowania wilka z psem oraz zwiększona pobudliwość.Nakładające się cechy antropofobiczne nieodłącznie związane nie tylko z wilkiem, ale większością innych dzikich zwierząt, jest dominującym elementem wysokiej pobudliwości pierwszego pokolenia mieszańców i wielokrotnie wzrasta.Okoliczność ta oczywiście zniechęca eksperymentatorów do dalszego rozmnażania hybryd,które uniemożliwiają pozyskanie pożądanych cech właściwej rekombinacji.Dlatego aby zmniejszyć antropofobie krzyżówek w pierwszym pokoleniu (F1) należy przejść do odpowiednio zrównoważonych nerwowo osobników,jedynie w przypadku przedstawicieli danego gatunku które już przeszły wstępną selekcję.
Według amerykańskich zoologów z 11 okazów wilków kanadyjskich oswojono tylko jeden.Wydaje się że liczba ta zależy od prześladowania ( wydaje mi się że chodzi o sposób lub intensywność oswajania) zwierzat w tej dziedzinie.W ten sposób szakal jako najbardziej antropofobiczny Europejski podgatunek ( ze względu na gęstość zaludnienia w Europie która jest bardzo wysoka, a najmniejszy w Afryce( jako że zaludnienie jest słabsze niż w Europie czy Azji Południowo-Wschodniej).Ten ostatni przede wszystkim w przypadku krzyżówek z psem domowym.Szakal azjatycki może stworzyć krzyżówkę z psem ,wymagane jest jednak aby przyszli potencjalni partnerzy dorastali razem,a z 6 ( nie wiem czemu akurat ta liczba ) szczeniat oswojony tylko jeden zazwyczaj najwiekszy.
To była lekcja pod tytułem jak stworzyć własną hybrydę.
Jutrzejsza lekcja pod tytułem ,,Wiezi psa i człowieka''