Mikael napisal:
zbadalismy mutacje genowa ktora zwiazana jest z rozwojem DM. W tym genie DNA sklada sie z dwoch mozliwych form (lub alleli). Allel ^G^ jest forma dominujaca co oznacza ze nigdy nie spowoduje DM. mozecie przyjac ze to jest ^dobry^ allel. Allel A jest czesciej spotykany u psow wykazujacych objawy kliniczne DM. Mozecie przyjac ze to jest ^chory^ allel
podsumowujac
Allel A jest zwiazany z DM, a G nie.
Poszczegolny pies dziedziczy dwa allele (jeden od ojca i jeden od matki). sa trzy mozliwe wyniki:dwa allele A, jeden A i jeden G albo dwa G.
podsumowujac:
wynik moze byc A/A (affected), A/G (nosiciel) albo G/G (wolny)
Badanie mikroskopowe rdzenia kregowego (po eutanazji) jest najlepsza metoda diagnozowania i potwierdzania DM. Nie mielismy mozliwosci zbadania probek rdzenia wszystkich psow zmarlych lub uspionych z powodu DM, ale w rdzeniach przedlozonych do badania gdy zmiany komorkowe byly zgodne z diagnostyka DM to psy mialy wynik testu DNA A/A z wyjatkiem dwoch przypadkow.
Podsumowujac:
wyniki G/G i A/G sa malo prawdopodobne ze rozwinie sie DM. Psy z A/A prawdopodobie beda pokazywac symptomy DM w pewnym wieku.
Oddzielnym problemem do zbadania jest wyjasnienie czemu niektore psy A/A pokazuja objawy DM w wieku 7-8 lat, a inne zaczynaja pokazywac symptony w wieku 14-15 lat lub pozniej albo umieraja z innych powodow bez rozwoju stwierdzonych objawow klinicznych DM.
Allel A jest bardzo czesty w niektorych rasach.W tych rasach nadmiernie agresywny program hodowlany eliminujacy moze byc destrukcyjny dla rasy z powodu eliminacji zbyt duzej czesci wysokiej jakosci psow co moze przyczyniac sie do obnizenia jakosci psow. Niemniej jednak DM nalezy traktowac powaznie.To fatalna choroba z nieprzyjemnymi konsekwencjami dla psa i bardzo nieprzyjemne doswiadczenie dla wlascieli opiekujacych sie nim. Dlatego realistyczne podejcie przy rozwazniu ktore psy powinny isc do hodowli bedzie przyjecie ze A/A i A/G to wady takie jak slaba linia gorna i nieprawidlowy chod.Trzeba przyjac ze psy A/A maja gorsza wade niz psy A/G. Hodowcy musza wtedy zrobic to co sumienni hodowcy zawsze robili: robic selekcje hodowlana materialu hodowlanego w swietle wszystkich wad i zalet. Stosujac takie podejscie przez wiele pokolen powinna znacznie zmalec czestotliwosc wystepowania DM jednoczesnie dazac do utrzymania lub poprawienia tych cech ktore przyczyniaja sie do roznorodnosci ras
podsumowujac:
zachecamy do uwzgledniania wynikow DM w programach hodowlanych, jednoczesnie hodowcy nie powinni przeceniac tych wynikow.Zamiast tego wynik testu na DM powienien byc jednym z czynnikow w zrownowazonym programie hodowlanym.
wiecej tu ->
www.caninegeneticdiseases.net/DM/testDM.htm