Buuu napisałam pięknego długiego posta i mi go zjadło
No to teraz krócej:
Ja wystawy lubię i traktuję je jako piknik rodzinny, pretekst do spotkania z przyjaciółmi. Zjem karkówkę, piwka się napiję, pogadam ze znajomymi właścicielami różnych ras. Na ringu sprawdzę jak działa nas team. Czasem jestem bardziej zadowolona z wystawy na której przegramy, bo Kali wg mnie lepiej się zachowa, już tak bywało
Sucza pokazuje mi jak pracuje pod wpływem stresu który przechodzi na nią po ringówce. Ja się może nie stresuję za bardzo i absolutnie nie wynikiem wystawy, bardziej tym, czy suk nie wywinie mi jakiegoś numeru... I kiedy nie wywija, duma mnie rozpiera, kiedy sędzia sam sprawdzi zęby, a suka nawet nie drgnie, widzę efekty naszej pracy
Lubię pochodzić po stoiskach, pooglądać nowinki w psim asortymencie. Czasem coś kupię, ale wszystko mogę dotknąć, popróbować różnych karm etc...
Suka może na wystawie koegzystować z innymi sukami i spacerować ramię w ramię bez żadnych wyskoków, co zapewne na normalnym spacerze nie byłoby możliwe. Przy okazji zawsze trafi się jakiś nowy element socjalizacyjny, czy szkoleniowy - ostatnio były to strzały (no akurat nie powinno tego być na wystawie, bo nie każdy to ćwiczył... ale niestety było...) Głośna muzyka, dzieci wyciągające rączki, inne psy, suki, dużo tego
Wynik nie jest ważny, choć wiadomo, że się cieszę, kiedy coś ugramy, bo rywalizacja to takie ludzkie uczucie. Ale nie płaczę kiedy przegramy, opisy traktuję z przymrużeniem oka, bo ja znam najlepiej wady swojej suki
W jeden weekend byłyśmy na 2 wystawach: w sobotę mam w opisie "oko mogłoby być jaśniejsze", drugiego dnia "oko wystarczająco ciemne". I co tu jest babolem?? Bo ja wiem co :P
I będę nadal sobie jeździć na wystawy, staram się nie wtrącać w waśnie innych i po prostu robić swoje tak jak lubię. I nie trzymam z żadnym obozem
Choć wiadomo, że i w tym świecie mam swoich bliższych przyjaciół i zwyczajnych znajomych