[Rybka]

Nowotwór śledziony u psów występuje dość często (około 7% wszystkich nowotworów).
Wywodzi się najczęściej z błony wewnętrznej naczyń krwionośnych śledziony (naczyniomięsak krwionośny). Tworzy obszerną masę tkankową w śledzionie i niestety daje liczne przerzuty (drogą krwionośną)- głownie do płuc, wątroby, serca , kości.
Rasy predysponowane to m. in. Owczarek Niemiecki i Golden Retriever. Chorują zazwyczaj psy starsze (pow. 8 lat), głównie samce.
Na początku choroby brak jest objawów klinicznych.Wraz ze wzrostem guza pojawiają się pierwsze objawy: brak apetytu, wychudzenie. Gdy guz jest już znacznych rozmiarów obserwujemy powiększenie powłok brzusznych, gdy guz uciska na okoliczne narządy mogą wystąpić wymioty lub niechęć do ruchu.
Guz może ulec pęknięciu- w przypadku gwałtownego pęknięcia dużego guza dochodzi do silnego krwawienia do jamy brzusznej i zejście z objawami wstrząsu. Przy mniejszych krwawieniach dochodzi do anemii, bladości błon śluzowych (spojówki, dziąsła), apatii.
W tym wypadku warto zrobić następujące badania: morfologia krwi i oznaczenie czasu krzepnięcia, RTG lub USG jamy brzusznej (rozszerzone o klatkę piersiową w przypadku podejrzenia przerzutów do puc lub serca), punkcja jamy brzusznej w celu stwierdzenia obecności płynu lub laparotomię diagnostyczną (chirurgiczne rozcięcie powłok brzusznych w celu obejrzenia śledziony, można połączyć z zabiegiem jej usunięcia).
Leczenie- usunięcie śledziony we wczesnym stadium, gdy nie doszło do tworzenie przerzutów lub chemioterapia połączona z usunięciem śledziony.
Rokowanie jest niepomyślne.



żródło: H.G. Niemand P.F. Suter "Praktyka kliniczna: PSY", oraz L. Tilley F. Smith jr "5 minut konsultacji weterynaryjnej"

tekst: lek. wet. K. Krawczak