Wybaczcie długość, ale taki cytacik mi przyszedł do głowy:
Spójrz – jak ludzie z uczucia wyzuci
niskiej chuci oddają się w ucisk.
Jak łódź chuci ich nieraz wyrzuci
na życia dno – gdzie giną, bo zepsuci.
Z drogi tej czym prędzej wróć
i w uczucia wsiadaj łódź!
Uczucie– nie wiesz, jak ono zdobi.
Uczucie z ciebie Petrarkę zrobi.
[...]
Panowie, panie! Uczucie – tanie
i każdy w stanie jest żywić je.
Więc rzuć, rzuć chuć!
I miast żyć chucią, ku uczuciom ty się zwróć!
Gdy dziewczyna nie bardzo cię nęci,
co to chciałbyś, a nie masz tej chęci
Co to jesień już przeszła i zima,
a ty co się zapalisz to się zżymasz
Zamiast tę niepewność snuć
Ty uczucie w sobie wzbudź
Uczucie wytrze, co w nim najbrzydsze
Uczucie zatrze, co nie najgładsze
To oko zmruży na feler zbyt duży
Tu coś wydłuży, tam skróci zaś
Uczucie w Parmę przemieni Grójec
I to co marne doinwestuje
A zanim kraniec nastanie na nie
To niesłychanie wzbogaci jaźń
Więc rzuć, rzuć chuć!
I miast żyć chucią, ku uczuciom ty się zwróć!
Więc rzuć, rzuć chuć!
I miast żyć chucią, ku uczuciom ty się zwróć!
https://picasaweb.google.com/1021587...43402767346162
