[polak1971]

Postaram się odpowiedzieć na wszystkie wpisy w kolejności

Napisał oldschool:

„Może, żeby się przekonać czy wilczak nadaje się na posokowca zaproponuj wilczakowcom szkolenie z tropienia po "farbie". Pozostaje wówczas mieć nadzieję, że Twoje argumenty co do alternatywnego sposobu ochrony przyrody kogoś przekonały, albo, że ktoś potraktuje to jako warsztat z tropienia sportowego z "dodatkowymi elementami".

Przekonywać nikogo nie zamierzam bo nie mam w sobie takiej potrzeby, kto chce się ze mną podzielić wiedza i doświadczeniem to robi to. Co do szkolenia to dla WCZ odpada. Ja jestem „zielony” w temacie szkolenia posokowców. W środowisku myśliwych jest sporo osób które są w tym naprawdę mistrzami i z ich pomocy będę korzystał jeśli nie znajdę nikogo kto robił to już z WCZ. Problem z nimi jest tylko taki że nie szkolili jeszcze WCZ. Twierdzą że na takim poziomie jak ja potrzebuję (doprowadzenie na lince do postrzałka) to większość przeciętnie inteligentnych psów z dobrym nosem da się wyszkolić. Nie zamierzam się porywać na samodzielne szkolenie posokowca. Pies nie może być przyczyną „kilkudniowej agonii postrzelonego zwierzęcia, rozszarpania żywcem” bo dla moich potrzeb idzie na lince po tropie, dochodzimy do postrzałka przywiązuje go i koniec jego zadania i brak ryzyka.

„widzi i słyszy jak myśliwy strzela i ranne zwierze ucieka...ale mimo to wilczak nie biegnie za rannym, np. dzikiem, tylko czeka aż myśliwy podejdzie do psa, zapnie do obroży otok i dopiero zacznie szukać „

W praktyce wygląda to tak są 2 rodzaje polowań zbiorowe z nagonka i indywidualne w obu wypadkach mój pies siedzi grzecznie w samochodzie do zakończenia strzału, jeśli stwierdza się ze było trafienie i jest postrzałek do wytropienia wyciąga się psa z samochodu i zlinką zaczyna się pracę. Do nagonki WCZ nie będę używał bo uważam że to za duże ryzyko dla niego.
Jeśli uda mi się z pomocą mądrych ludzi z doświadczeniem wyszkolić WCZ na posokowca to chętnie się z wami podzielę własnymi doświadczeniami. Natomiast co do szkolenia to inna sprawa. Mistrzowie od szkolenia posokowców i generalnie psów myśliwskich twierdzą że żeby być naprawdę dobrym i móc przekazywać swoją wiedzę innym trzeba mieć duża wiedzę z 10 lat doświadczenia w szkoleniu posokowców i wiele, wiele wyszkolonych psów z sukcesem i to takich trudnych bo przy tych uczymy się najwięcej bo przy takich przypadkach poznaje się mistrza. Procent szkoleń zakończonych sukcesem w stosunku do przyjętych też powinien być na odpowiednio wysokim poziomie choć czasami się nie udaje z powodów często niezależnych od szkoleniowca. I ja się z ich opinią całkowicie zgadzam.

Napisała wolfin:

„psy mysliwskie pracuja dla czlowieka, wilczak troche wieciej dla siebie i zabawy widzialam kilka filmikow z testowania dwoch wilczakow z dzikiem, noo to pobawili sie i tyle, calkiem inaczej pracowala lajka.
mozna sprobowac, ale co bedzie cie robic jesli nie uda sie a pies bedzie miec zmocniony instykt polowania? cale zycie na smyczi? czy obroza elektryczna z kagancem?”

Jestem zasadniczo przeciwny tłumieniu instynktu łowieckiego u WCZ do maksymalnie najniższego poziomu. Uważam że należy go należycie ukierunkować ale rozumiem że ty masz inne podejście, szanuję je ale nie przekonamy się nawzajem. Nie sądzę żeby stosowanie celibatu zmniejszało prawdopodobieństwo gwałtu ze strony stosującego celibat. Sądzę że ktoś kto ma możliwość udanego życia seksualnego nie wykazuje większej skłonności do gwałtu niż żyjący w celibacie. Podobne zdanie mam o naturze WCZ.

Napisał : netah

„Pytanie brzmi, czy ten instynkt da się stępić do tego stopnia?

Ja widziałem wilczaka, który się bardzo ładnie bawił z dzikami... taki trochę berek. Dzik ucieka - wilczak goni. Dzik atakuje, wilczak ucieka... oglądając się na dzika, ale tylko do momentu zatrzymania ataku... i zabawa od nowa.”

Moja hipoteza jest jest taka że instynktu łowieckiego u WCZ nie da się stłumić do niskiego i uważam że nie jest to dla niego wskazane z różnych względów trzeba go tylko właściwie ukierunkować i zapewnić mu możliwość jego realizacji w sposób bezkonfliktowy ze społecznością ludzką. Próba stłumienia instynktu łowieckiego do bardzo niskiego poziomu kojarzy mi się z próba przekonania byłego komandosa Grom że w sytuacjach ataku na niego lub jego rodzinę powinien bez walki się poddać nadstawiając drugi policzek. Oczywiście można próbować) To co napisałaś o jego zabawie z dzikiem tylko mnie utwierdza w przekonaniu że predyspozycje do posokowca WCZ ma super. Szaleńczo odważne psy atakujące dzika od frontu zazwyczaj szybko odchodzą do krainy wiecznych łowów, naprawdę podziwiam ich odwagę ale swojego WCZ nie chciałbym stracić bo mam nadzieję że się razem zestarzejemy.



Napisała: Joanna

„Ja dokładam system ogrodzeniowy połączony z OE. A ogrodzenie 14 000 m2 działki przypomina właśnie ogromny kojec z fundamentami na metr, wysoki na 2 m + concentrina jak w więzieniu (jak ona przez to przechodzi nie kalecząc się nawet, to nie wiem).”Jak byś mogła trochę szczegółowiej z wyjaśnieniem skrótu „OE”


„OT - uwielbiam mojego sąsiada - właściwie cały czas spędza ze strzelbą i z psami w lesie. Uczciwie broni równowagi i linii granicznej, tj. pilnuje rolników, by nie kłusowali i nie rewanżowali się zwierzynie za straty w obejściach.”

Dzięki za miłe słowa o myśliwym:-), większość nie „morduje dla sportu” chociaż kanalie pewnie zdarzaja się jak każdym środowisku

„Co do użyteczności wilczaka przy polowaniach - sugeruję kontakt z właścicielem hodowli Leśny Kamrat.”

Coś więcej o nim napiszesz?

„W temacie obrony - określ proszę swoje oczekiwania. To szeroki temat. Jest na forum wielu użytkowników z doświadczeniem w tym zakresie ale milczą, bo tak postawione pytanie to żadne pytanie. Z własnego doświadczenia dodam, że jedne źle poprowadzone zajęcia skutkowały u mnie koniecznością ciężkiej pracy przez dwa lata, aby suka wróciła do normy. Wilczakowej normy. Pies za to okazał się być pacyfistą do kwadratu. Jest czujnym stróżem, ale obrona leży poza zakresem jego zainteresowań. On woli na kolanka do mamusi. Przecież mamusia i tak tego złego pana zje. Ot, i tyle w temacie planów i zamierzeń. Do obrony podczas spacerów po mieście muszę sobie kupić dobermana.”

Chciałbym żeby w sytuacjach zagrożenia i ataku ze strony drugiego człowieka lub zwierzęcia był wstanie odpowiednio zareagować na komendę w tym przerwać atak również na komendę. Po przeprowadzce w niskie góry (którą planuję) umiejętność stróżowania byłaby bardzo przydatna.
W dzieciństwie mój pies (wiejski mieszaniec podobny do WCZ tylko mocniejszej budowy) prawdopodobnie uratował mi i mojemu wujkowi życie. Wychowywałem się częściowo na wiosce w Bieszczadach, poszliśmy z wujkiem do lasu na dzikie maliny znaleźliśmy się przypadkowo między wielka lochą a jej warchlakami i zaczął się armagedon Locha w pełnej szarży, gdyby nie atak psa na kilka metrów przed nami mogło być naprawdę ciężko. Pies umiejętnie zaatakował ją z boku w dupę i odskoczył zaczęli się ganiać po lesie a ja biegłem chyba najszybciej w życiu. Psu się nic nie stało Wrócił do nas po 20 minutach cały zadowolony. Dlatego napisałem o obronie przed zwierzęciem