Hoi Conny,
Toen Igor vorig jaar als pup bij ons kwam, heb ik in die tijd erna ook wel eens met mijn handen in het haar gezeten.
Erg sloperig en bijterig, alles pakken en stuk maken. Ook ik heb Igor in huis aan de ketting gelegd, als ik te moe was. Er stond ook een bench, maar daar wilde ik hem niet al die tijd in hebben. Hij moest ook wel een beetje leren dat hij niet alles mocht.
Maar hij had/heeft wel een grote bord voor zijn kop.
Komt bij dat hij ook onze andere hond enorm lastig viel met bijten. Die vond dat niet leuk en snauwde hem wel af, maar dat deerde hem niet zo. Hij bleef maar doorgaan, dus die moest ik ook scheiden. Zij aan de ene kant van de kamer en hij aan de andere kant. De bench die we eerst hadden, was inderdaad niet bestand tegen de tanden van Igor.
Na onze vakantie in augustus was het hek helemaal van de dam. Twee weken naast de baas slapen in een tent was natuurlijk geweldig, dan weer thuis alleen in een bench, waar je niet superlanguit op je rug in kan liggen, was natuurlijk niets. Dus nu een hok van één bij twee meter in huis staan. Die vind hij gelukkig wel top.
Een kennel in de tuin is voor Igor niet echt een goed idee, daar Igor (zodra hij maar stemmen hoort, ja zelfs zo erg!!) snel weer het huis in vlucht. De tuin vind hij niet leuk. (domme hond!)
Mensen stemmen, geur van andere mensen, Igor is er zeer gevoelig voor.
Verder is het moeilijk hem alleen te laten, hij is erg aan mij verknocht.
In de bus, die ik ook voor mijn uitlaatdienst gebruik, vind hij helemaal geweldig. Hierin kan ik hem gemakkelijk alleen laten. Hij zit daar ook in een bench. Dit is alleen voor de zomer niet zo handig, daar het dan te warm kan zijn.
Ik heb zelfs mijn uitlaatservice terugebracht van twee naar één groep per dag, daar het mij soms ook teveel werd. En ik eigenlijk té moe was om Igor te trainen en te socialiseren.
Verder heb ik het zelf erg moeilijk mee gehad dat Igor zo angstig is voor onbekende mensen. Ik wilde juist graag een sociale hond!
Door fokkers aan te schrijven hierover, kwam ik op deze site.
En daar vond ik artikelen, dat ik niet de enige ben met zo'n TsWh. Dit heeft me erg veel geholpen in het aanvaarden van deze karakter eigenschap. Al vind ik het nog niet leuk en de ene keer ben ik dan ook sterker dan de andere keer.
Vooral de vragen erover. "Hoe komt hij zo angstig?" en "Heb je hem van pup af aan?" en "Is hij slecht behandeld door mensen?"
Om deze telkens weer te moeten beantwoorden, maakt me verdrietig.
En helaas hoor ik ze regelmatig, doordat ik Igor meeneem naar de hondenschool en daar, als ik geen les geef, bij me heb. Zodat hij maar telkens weer mensen ziet.
Zo, ook een beetje mijn hart gelucht.
En zo zie je maar Conny, je staat niet alleen!
Hou je taai en kop op.
Gun jezelf wat vrije tijd en laat Timber, maar even in zijn hok!
Groetjes,
Jolanda