Naar mijn mening verlangen ook eigenaren vaak te snel en te veel van hun hond...want wat heeft het immers voor zin je hond allerlei 'kunstjes' te leren, als de band tussen je hond en jou niet goed is?
Het is bv. leuk als je hond op commando naast je aan je voet gaat liggen, maar als hij ondertussen zit te kijken wanneer jouw aandacht ff verslapt om er vervolgens meteen weer vandoor te gaan...kan je denk ik toch beter er naar toe SAMENwerken, dat hij naast je gaat zitten en vol verwachting naar je opkijkt 'wat voor spannends gaan we nu doen?'
Zo goed door de 'hondenfluisteraar' gezegd: Niet je hond leren bedienen, maar hem/haar leren begrijpen en een goede verstandhouding opbouwen...
En wat me opviel in een bovenstaand verslagje van Bert...dat de eigenaar van zo'n losgeschoten hond ligt te schreeuwen naar zijn hond. Dat zie je toch ook erg vaak...Snappen die mensen niet, dat zo'n hond daar alleen nog maar meer opgefokt van raakt?
Zelf ben ik ook weer terug naar de basis gemoeten in de omgang met Jourdy, omdat meneertje aan het puberen is en mij wel eens fftjes van de ladder wilde gooien...het gaat gelukkig na een kleine week weer beter, maar dan ook alleen omdat ik niet veel van hem verlang qua oefeningen en continu bezig ben onze verstandhouding weer te verbeteren.
En of Bert nu wel of niet de 'vruchten plukt' van de eerdere opvoeding van voorgaande eigenaren...voor Bert is Aram toch een vreemde hond en ik vind dat hij het tot nu toe geweldig aanpakt!
En gelukkig hebben we via het forum (en privé
) de adviezen van trainers/instructeurs en mensen met jarenlange ervaring, die wel weten waar ze het over hebben.
Oef...ik heb gesproken
Groetjes,
Patty