Quote:
|
Originally Posted by Ori
Natomiast zdazaja sie psy ktore na moje "szczeniaczki" reaguja wrogo.
|
Chodzi o nasze psy i Gorzów? W każdym razie dobrze, że napisałaś, że są to szczeniaczki w cudzysłowiach, bo już dawno na takie nie wyglądają.
Chociaż Bolton też jest naszym "szczeniaczkiem" mimo, że niedługo wejdzie do weteranów. Tyle, że psy traktują to inaczej niż ludzie. Niektóre dorastają szybko, inne potrzebują więcej czasu - a różnice są nawet w jednym miocie. U nas doskonale to widać, gdy się porówna np. Cheitan i Camio. Jeśli chodzi o wygląd, to Chey robi wrażenie w pełni dorosłęgo psa, ale to Camio zachowuje się jak dorosły pies, gdy Chey nadal często zachowuje się jak szczeniaczek.
Amon może się wydawać nadal szczeniaczkiem, ale np. już dla Balroga on szczeniaczkiem nie jest i Balrog na jego "gadanie" przy ringu reagował dokładnie tak samo, gdyby to był Amber. Tak samo dla innych psów szczeniakiem przestała być Beti i jej rodzeństwo. Zobacz, że takiego samego zdania był np. Amber, który wymagał od Beja w Bydgoszczy uległości takiej, jakiej wymaga dominant.
Quote:
|
Originally Posted by Ori
A po co selekcja na charakter... dobermana?
|
Ale kto prowadzi selekcję na cechy charakteru dobermana? Od dobermanów wymaga się całkiem innego charakteru:
" Usposobienie dobermana jest przyjazne i pokojowe, w rodzinie bardzo przywiązany i lubiący dzieci. Oczekuje się średniego temperamentu i średniej ostrości, co za tym idzie żąda się średniego progu pobudliwości. Oprócz dobrej układności dobermana i jego chęci do pracy należy zwracać uwagę na sprawność, odwagę i ostrość. Przy odpowiednio uważnym stosunku psa do otoczenia należy przywiązywać szczególną wagę do pewności siebie i nieustraszoności." Od wilczaków wymaga się jeszcze bardziej temperamentnych psów niż są dobermany:
"Żywy, aktywny, wytrzymały, posłuszny, szybko reagujący, nieustraszony i odważny. Swojemu właścicielowi okazuje nadzwyczajną wierność. Odporny na trudne warunki pogodowe. Wszechstronny." Krótko mówiąc wilczak w porównaniu do dobermana ma być burzą.
Quote:
|
Originally Posted by Ori
I jesli przeszkadza Ci slowo przyjaciel dam inne - Wilczak ktory wie ze czlowiek nie jest jego wrogiem. I takie sa w 90% znane mi polskie Wilczaki, wiec chyba prawie wszystkie sa nietypowe?
|
Masz rację, wilczak nie powinien rzucać się na innych ludzi bez powodu. Żeby wykluczyć takie psy z hodowli (czyt. psy nadmiernie agresywne) na bonitacji (przeglądzie hodowlanym) przeprowadza się test charakteru - jest między innymi sprawdzana reakcja na osobę zachowującą się neutralnie. Wilczak
nie ma prawa rzucić się na taką osobę. Pies, który zaatakuje w takim momencie nie dostanie oceny doskonałej, a ekstremalnym przypadku (nadmiernej agresji) nie zaliczy testu wcale. I co do polskich psów to masz rację, bo z tych które robiły bonitację wszystkie zaliczyły ten test na ocenę doskonałą za wyjątkiem Pinki, która kontakt z ludźmi miała zaliczony na doskonałą, ale zachowała się mniej pewnie w stosunku do atakującego pozoranta. Krótko mówiąc żaden z tych psów nie zachował się agresywnie w stosunku do człowieka. Ale ocena doskonała w przypadku tych psów nie oznacza, że są przyjacielskie do całego świata. Pies może dostać najlepszą ocenę, czyli Of (sangwinik, opanowany), a zarazem być doskonałym stróżem, który kompletnie nie uważa, że każdy człowiek jest jego przyjacielem.
Ale z drugiej strony nigdy jeszcze nie spotkałem wilczaka, o którym mógłbym powiedzieć, że jest z natury agresywny w stosunku do ludzi. Tak samo nie spotkałem wilczaka, który miałby tak zaburzoną psychikę, że atakowałby inne psy bez powodu. Przecież pod tym względem tak wiele się pisze, że wilczaki mają super rozwiniętą mowę ciała i bezbłędnie interpretują psi język. Natomiast spotyka się psy przejawiające agresję w stosunku do innych psów czy nawet ludzi, ale nie mówiłbym tu o wrodzonej agresji czy skrzywieniach psychicznych. W 99,99%, czyli wykluczając przypadki, gdzie pies ma raka mózgu, to przyczyny są jak najbardziej naturalne. Najczęstsze powody tzw. "agresywnych zachowań" to: instynkt terytorialny (stróżowanie), dominacja (stawianie się innym psom), niewystarczająca socjalizacja (przejawiająca się np. w odgryzaniu się, gdy pies czuje się zagrożony). We wszystkich tych przypadkach mamy do czynienia z tzw. agresją, ale w ani jednym przypadku nie jest to agresja sama w sobie, lecz spowodowana jest inną cechą tego psa. Szczeniaki po rodzicach o bardzo mocnych charakterach też mają szansę mieć bardzo mocną psychikę. Psy po rodzicach dominujących też najprawdopodobniej będą dominujące. Z tych trzech punktów nie dziedziczy się jedynie braku socjalizacji, choć można to również przyporządkować pod odporność na stres i pies po strachliwych rodzicach, których nie dało się socjalizować i nie są odporne na stres też będą miały z tym problemy. O ile dominacja i instynkt stróżowania nie są cechami nieporządanymi o tyle brak odporności na stres, czyli główna przyczyna strachliwości u psów jest już wadą (według wzorca wilczak ma być "odważny").