[mijke]

hoi Vanessa,

Pas op het moment dat ik een antwoord wilde sturen zie ik er onder staan dat jij op 23 febr. al op de raactie van Hans gereageerd had!

Ik wilde eigenlijk aan je vragen hoe het nu gaat en of je een beetje wat gehad hebt aan de stortvloed info/adviezen/tips die je van ons over je heen kreeg

In je laatste reactie schreef je dat je behoorlijk eigenwijs was (ben ik ook wel hoor! )
Maar aan de andere kant geef je daar in ook zelf aan dat je ook ziet wat een vd oorzaken zou kunnen zijn

Normaal gesproken ga ik met Laszlo daar nooit wandelen. En dat doe ik sinds kort pas. Een combinatie van ander terrein en mijn 'teveel vriendjes zijn' is denk ik een belangrijke reden voor dit gedrag geweest. Laszlo is nl. een behoorlijke gewoontehond. (zelfde rondje, zelfde honden, zelfde eigenaren.)

En in wezen zit je dus op de zelfde lijn van alle tips die je gegeven werden (te veel vriendjes, "de gewoonte hond" die dus automatisch zelf al de zelfde route loopt en dus denkt dat hij hem ook zelf bepaalt!)
Als je dat soort kleine dingen al doorbreekt is het al een stap in een andere richting. Je hoeft echt geen rigoreuze dingen te doen of hele dagen met je hond bezig te zijn om hem te laten merken dat hij ergens op het onderste sportje van de rangorde ladder staat.
En tuurlijk voel je jezelf soms een echt kreng als je die dingen doet (zeker als je het niet gewend bent), maar dat is net zoals Hans al zei vanuit een mensen standpunt/beleving Voor honden geeft het op termijn ook een soort rust; ze hoeven het zelf niet meer te regelen want dat doet de roedelleider wel

En soms kun je daarbij gewoon gebruik maken van de dingen die in je huis gebeuren Een voorbeeldje van mijzelf: mijn tsjechen puber-reutje had de laatste twee dagen ontdekt dat ik weinig "machtsmiddelen" heb als hij in het bos niet direct komt als ik hem roep Vandaag werd mijn moeder 80 en vierde dat bij mij thuis, dus ik kon verzekerd zijn van een heleboel visiste

Een mooie gelegenheid dus voor rangorde bevestigende handelingen.
Bede nep-wolfjes (voor die andere muts was het ook wel goed om automatisch mee te moeten doen) liepen de hele dag in huis dus met halsband met lijn er aan. Op ieder moment dat er gebeld werd werden ze gedwongen af te gaan liggen onder het mom van "hebben jullie niets mee te maken" (zonder commando alleen voetje op de lijn). En alle visite werd vriendelijk verzocht deze twee honden absoluut te negeren. De eerste bel gaf nog wat protest bij mevrouw en meneer (de ander honden mochten wel los lopen), de tweede en dere bel gaf nog wat gapen en zuchten en daarna interesseerde het ze geen ene moer meer of er gebeld en gezoend werd!
Tussen de bellen in mogen ze dan gewoon "los" en wie ze een aai wil geven mag dat gerust doen. Maar je ziet na een aantal "bellen" al dat ze al die visite dan eigenlijk helemaal niet meer interessant vinden.

Natuurlijk vind ik mijzelf ook menigmaal "een kreng" zoals jij het noemt. En natuurlijk is het lullig als de andere honden vandaag dan wel iedereen mogen begroeten. En natuurlijk luistert mijn pubertje morgen nog niet acccuut in het bos of op de hei Maar hij heeft vandaag duidelijk gemerkt dat hij op heel wat sportjes lager staat op de rangordeladder dan dat hij zich bedacht had
En voor de dame die mee moest doen was het een lekkere opfrisser van haar geheugen; die reageerde de rest van de dag als een modelhondje

Maar ik moet er wel heel eerlijk bij zeggen dat de honden er minder problemen mee hadden dan de mensen Je wilt niet weten wat ik uit die hoek vandaag over mij heen kreeg
Maar dan leg ik alleen heel beknopt uit dat het in het belang van de hond en henzelf is (willen ze niet in de toekomst onder een roedeltje wolfhonden bedolven liggen als ze aanbellen) en voor de rest doe ik aan "hersen flossen" zoals een van mijn zooins het noemt; dus gewoon ene oor in andere oor uit!

groetjes en laat ons nog eens wten hoe het bij jullie nu gaat!
mijke