Wat vervelend
om een ziek dier te hebben daar je op je gevoel af moet gaan omdat je beestje enkel en alleen met zijn of haar lichaamstaal jou iets kan vertellen. Mara is inmiddels weer helemaal
de oude. Ze eet en drinkt weer volop en het is haar lust en haar leven om samen met Wolf buiten te zijn.
Uit bloedonderzoek is gebleken dat Mara een zeer agressief virus heeft opgelopen. Het schijnt in de meeste gevallen voor te komen bij dieren die een langdurig verblijf in een
dierenpension hebben gehad maar omdat Mara niet gewent is geweest in contact te komen met andere dieren en omdat dat nu wel het geval is zou het goed mogelijk kunnen zijn dat ze het op deze manier heeft opgelopen. Hoe dan ook het infuus wat ze heeft gekregen was op tijd en ze knapte daarna snel weer op. Ze heeft medicijnen gehad voor een week en we moesten beginnen met vloeibaar voedsel in hele kleine porties, zo kreeg ze haar vocht ook binnen. Ze heeft op de rampzalige dag twee injecties tegen het braken gehad de eerste hielp niet echt maar de tweede was doorslaggevend. We kregen een poeder mee die we drie maal daags door haar voeding moesten mengen, dit was om haar spijsverteringskanaal te voorzien van een gellaagje die haar darmen zou moeten beschermen tegen de opname van voedsel maar wel alle voedingsstoffen zou moeten vilteren en doorgeven aan het inwendige. Verder heeft ze een tweetal pillen gekregen die haar van haar vervelende virus af zouden moeten helpen. En met succes! De eerste keer dat ze moest poepen was Mara erg angstig. Blijkbaar heeft ze erg veel pijn gehad toen ze puur, vers bloed poepte. Maar de poeder had haar ontlasting mooi ingepakt in een soort van vlies en die poepte
ze probleemloos uit. Ze was zelf zo verbaast dat ze een paar meter verderop weer poepte en haar uitwerpsels met volle verbazing nog eens besnuffelde.
Hoop dat het herstel met jou hond net zo snel mag verlopen dan met de mijne.
In iedergeval hoop ik dit niet meer mee te maken maar als het weer voordoet ben ik er op voorbereid!
Groetjes Esther.