Als klein puppy heeft Grace, dat als ik het goed heb, de lieftallige, betekend, bij jullie onder je jas gezeten om mee naar buiten te gaan en met de andere honden te gaan wandelen als ze moe was.
Even later kwam het euvel met het pootje om de hoek kijken en viel het niet mee om zo'n kleintje op 3 pootjes te zien rondhobbelen.
Zoals je zelf al aangaf, ze kon zich er echter prima mee redden en zelfs trappen lopen was geen probleem. Achter de kat aanzitten ook niet en je zelfs een tik geven met die poot in je gezicht, behoorde ook tot de mogelijkheden/
Toen je een paar weken geleden vertelde, dat haar pootje wat dikker was, dachten we in eerste instantie er aan, dat ze zich verstapt had of een beetje hardhandig met een van de andere honden had gespeeld maar toen afgelopen maandag het berichtje kwam, dat het een tumor was, was ik er toch wel even heel stil van. Dit was het minste wat ik verwacht had en dat het zo snel achteruit zou gaan nog minder.
Een ding weet ik heeeel zeker, jullie hebben er alles aan gedaan om haar een fijn en liefdevol hondenleven te laten leiden, natuurlijk met ups en downs maar ze heeft alles kunnen doen wat in haar bereik was en een beter "THUIS" heeft ze zich niet kunnen wensen.
Ook ik zit nu met tranen in mijn ogen en in gedachten denk ik aan haar.
Jongens, allemaal veel sterkte,
Letty
|