[Patty33]

Wat een verademing, dat er serieuze antwoorden komen, ondanks de titel van dit topic Dan maak je toch graag tijd in je drukke schema om mee te debatteren :-)

Heel zwart-wit zeg ik; stoppen met fokken en mijn eerdere relaas legt uit waarom.

Ben het er zeker mee eens, dat de oorzaak aangepakt moet worden...herplaatsers blijven opvangen is zeker een soort van symptoom-bestrijding.

En dan kom je mijn inziens toch in de eerste plaats terecht bij de fokker.
Wanneer een fokker weet waar hij mee bezig is, dan hoeft hij geen eigen honden te herplaatsen, omdat een hond zijn roedel zou verstoren.
Als je gaat fokken, zorg je dat je voldoende ruimte hebt en niet meer honden in je roedel hebt dan je er plaats voor hebt. Dan houd je er ook rekening mee, dat het kan voorkomen dat een pup/hond uit je nest tijdelijk terugkomt.
Je stemt met collega-fokkers af, of er uberhaubt het aankomende jaar vraag naar pups is. Lijkt me trouwens ook een goede taak voor een rasvereniging om daar in te bemiddelen/het overzicht over te houden.
In het geval van een TW denk ik dat het geen slecht is, om van toekomstige eigenaren te verwachten dat ze bereid zijn een hondencursus te volgen en dat zou je weer mooi in samenwerking met een hondenschool/hondengedragskundige kunnen organiseren.

Als koper moet je je gewoon ervan bewust zijn, dat een TW geen doorsnee hondenras is. Ook ik heb gewerkt in de hulpverlening en ik denk dat je best kan stellen, dat een TW toch net ff wat meer begeleiding in zijn leven nodig heeft.
Immers voor de meeste hondenrassen hoef je je huis niet ‘(wolf)dog-proof’ te maken.
Bij een TW moet je nou eenmaal zijn hele leven alert blijven. Geef je hem 1 vinger, dan grijpt hij je hele lijf (figuurlijk dan he), niet alleen je hand. Zelfs als je denkt…nu is ie toch geestelijk volwassen, dan kan hij ook op oudere leeftijd je doen verrassen.

We blijven mensen en elkaar inschatten blijft moeilijk. Dus als fokker kan je een toekomstige koper verkeerd ingeschat hebben…maar als fokker met hart voor je dieren en zijn nakomelingen, neem je dan een hond terug. Je hebt er immers de ruimte voor, je hebt de kennis en het inzicht zodat het geen probleem in je roedel vormt en je hebt dan de tijd om rustig op zoek te gaan naar een nieuw thuis.

We blijven mensen en je kan je vergist hebben en toch niet geschikt zijn als eigenaar voor een TW. Dan probeer je eerst met hulp van de fokker (die de kennis zou moeten hebben), een hondenschool, een hondengedragskundige, etc. toch jouw dier alsnog een goed thuis te bieden, zodat hij niet herplaatst hoeft te worden. Want als er een ras is, die met het opnieuw aan een gezin moeten wennen, problemen kan hebben..dan is het wel de TW, met alle nare gevolgen van dien.
Als je dan alles hebt geprobeerd en is de situatie echt onhoudbaar, dan weet je dat de hond terug kan naar de fokker en dan geef je deze geld om de kosten te betalen voor het verblijf bij die fokker, totdat de hond of dood gaat vanwege ouderdom of totdat de fokker een nieuw thuis heeft gevonden.

Dan hoeft een fokker dus ook niet meer te vragen voor een pup, dan de daadwerkelijke kosten van die pup. Voeding 8 weken, inenten, ontwormen, gezondheidstesten. Immers de kosten voor het ouderdier ligt bij de fokker zelf, want die wilt fokker zijn.

Niet alle herplaatshonden zijn probleemgevallen en als je een TW door het leven weet te leiden, dan kan je m.i. een herplaatshond ook een thuis bieden. Dus waarom niet een pup zelf grootbrengen en als dan een tweede hond in je gezin past, een hond uit het asiel of van een herplaatslijst?

Groet,
Patty