Quote:
Originally Posted by jaskier
Drugą myśl, jaka chciałem przekazać to to, że czasem decyzja o oddaniu psa jest najlepszą, jaką można podjąć. Czasu cofnąć się nie da, trzeba myśleć o przyszłości. I gdyby osoby, podejmujące taką decyzję, miały większe wsparcie, to może łatwiej byłoby im poinformować o jej podjęciu szersze grono osób, w tym również hodowcę, czy wrzucić informacje na forum, gdzie szersza grupa ludzi mogłaby pomóc.
|
To niemal niewykonalne, z wielu powodów. Po pierwsze primo
: przez internet nikt psa nie wyleczy/naprawi/wychowa/ Nie ma opcji. I prędzej problem się pogłębi niż wyprostuje, bo wszelkie opisy są obarczone "ludzkim błędem". Po drugie - często jest tak, że wołanie o "natychmiastowe i skuteczne rozwiązanie" nadchodzi w momencie, gdy frustracja i niemoc są silniejsze od woli walki. I po trzecie: niechęć do publicznego przyznawania się do porażek.
Zauważ, że dwa ostatnie "prima" kręcą się wokół samego człowieka, psa tu nie ma. I to jest przyczyną wielu niefajnych sytuacji.
Czasem, gdy jednak takie próby powstawały, padało jedno pytanie: co robiłeś do tej pory? i Weź się do roboty! Ale nie! Przecież nikt tu nie przyszedł po takie banały, oczekuje raczej dotknięcia czarodziejską różdżką.
Pozwól, że sięgnę do Twojego przykładu, rzuciłeś opis problemu, zadałeś pytania, ale chciałeś coś z tym zrobić - i na tym polega zasadnicza różnica.
Ja nie umiem w żaden sposób znaleźć wytłumaczenia dla kogoś, kto bierze psa bez przygotowania i bez chęci zdobycia wiedzy i popracowania. To nigdy nie ma szans powodzenia, czyim kosztem - wiemy
