[Jolanda]

Originally Posted by Jolanda

Hallo allemaal,

De hond is een ogen-dier!
De eerste reactie die de hond geeft op iets is doordat hij het ziet!
Dan pas gaat de hond zijn reuk en gehoor gebruiken.

Bert schreef
Ja, maar het gaat er ook niet om wat de hond als eerste gebruikt, het gaat er om wat het belangrijkste zintuig is. En dat is zijn geur, vandaar GEUR dier. Een hond zal daar waar mogelijk altijd eerst zijn geur gebruiken om iets te identificeren. Hoort hij echter plotseling iets, dan registreert hij dat als eerste met zijn gehoor, en vervolgens controleert hij door, eerst te ruiken, en daarna te kijken. Volgorde van belangrijkste zintuigen blijven dan toch NEUS, OGEN, OREN.

Bert, ik had het er dus wel over welk zintuig de hond als eerste gebruikt!!!! En niet de belangrijkste!!!!!

mijke schreef:

Maar doorom nog wel even een vraag aan Ron en Bert over over iets wat mij zelf super verbaasde:
Een bevriende DA had een Newfoundlander en een half gedomesticeerde vos. De vos was dikke maatjes geworden met deze Newfy, maar reageerde altijd angstig, gedrukt of panisch op andere honden.
Onverwacht kom ik een keer met mijn Newfy binnen lopen; vos springt op rent naar mijn hond, wil naar hem opspringen en krijgt op dat moment pas een soort gebrek en vliegt weg (Mijn Newfy stond zeer relaxt, zond geen vreemde signalen uit en kende div. andere vossen en hun gedrag)
Wat is jullie verklaring hiervoor?

groetjes Mijke

Ik heb niet gesteld dat geur niet belangrijk is, die reuk wordt gebruikt (ong. 1 sec. ?) NA iets te zien! Om het zicht te controleren/ te checken of het waar is wat hij ziet!

Kenar rent ook vrolijk op Kelpies af, omdat haar grootste vrienden Kelpies zijn. Als ze echter een onbekende Kelpie ziet en erop afstormt om die hond te begroeten en het blijkt na te hebben gesnuffeld geen bekende te zijn, dan wordt ze furieus en gaat als een razende tekeer tegen die hond.

Nog een voorbeeld:
Ik loop met mijn groep honden in het park, nadat het gesneeuwd heeft. Een sneeuwpop staat half voor een bruggetje. Normaal staat die sneeuwpop daar nooit (gek he!). Zelfs de meest stabiele hond gaat, zodra hij dat gekke geval ziet, op grote afstand alarmerend naar die sneeuwpop staan blaffen. De hele groep is gealarmeerd en loopt argwanend en schoorvoetend richting die sneeuwpop. Ik blijf bij die pop stilstaan en kijk wat om me heen. Na enige aarzeling durft de eerste hond dichterbij te komen en gaat aan die sneeuwpop snuffelen. De hele groep komt dichterbij en de sneeuwpop wordt onderhand wat gelig.

Als de honden nu nou maar gewoon geroken hadden dat het gewoon om een hoop sneeuw ging, dan hadden ze niet zo wantrouwend hoeven te zijn. Ze kunnen dat toch ruiken!?

Maar ze zagen een rare vorm op een plek waar dat nog nooit gestaan had. Daarna snuffelden ze eraan en kwamen ze erachter dat het dus gewoon sneeuw was.

En natuurlijk kan een hond waarvan een zintuig uitvalt prima overleven!
Wij toch ook als we doof zijn!

Maar het ging niet om het belangrijkste zintuig, maar om wat ze het eerst gebruiken!!!

Groetjes, Jolanda