Hallo allemaal,
De hond is een ogen-dier!
De eerste reactie die de hond geeft op iets is doordat hij het ziet!
Dan pas gaat de hond zijn reuk en gehoor gebruiken.
Doe de volgende test maar eens met je eigen hond:
- Je komt de kamer binnen (waarin de hond verblijft) op een manier zoals je altijd doet en in je gewone dagelijkse kleding en je kijkt hoe je hond je begroet.
- Dan kom je een keer de kamer binnen (waarin de hond verblijft) op een manier zoals je altijd doet (zeker hetzelfde als de eerste keer!!), maar nu heb je iets aan kwa kleding, wat de hond niet kent (bivakmuts, motorhelm, puntmuts, een lange jas, kortom je bent verkleed). Kijk nu eens naar de reactie van je hond. Die is echt niet hetzelfde als de eerste keer, ookal hoort de hond je stem of maak je dezelfde gebaren.
Dit komt dus doordat de hond eerst op zijn ogen afgaat en dan pas zijn reuk en gehoor gebruikt.
Met dit gegeven gebruiken ze een pop! In eerste instantie zien de honden daar echt wel een kind lopen en de eerste reactie van de hond zal dan ook zo zijn als de reactie naar een echt kind.
Voor de test kan je echt geen levend kind gebruiken, want dan staat zo de kinderbescherming op de stoep!
Ik heb menig maal gezien hoe zo'n pop aangekloven kan worden!
Nog zo'n voorbeeld: bij ons op de hondenschool gebruiken we plastic hondenbeelden en als je ziet hoe de honden daar als eerst reactie op reageren, dan zijn het net echte honden (die beelden) voor de levende honden.
En wat is er op tegen dat de mensen gaan trainen met hun hond om door de test heen te komen? Helemaal niets! Ik zal het juist iedereen aanraden en wel hierom: Hoe vaker de hond vreemde objecten, onbekende mensen tegen komt des te stabieler de hond wordt!
Het zijn juist de honden die te weinig levenservaring hebben met bepaalde situaties, die niet makkelijk door een test heen komen. Omdat het overgrote deel van de agressiviteit voortkomt uit angst! Er zijn maar erg weinig honden die echt dominant (zelfverzekerd) agressief zijn.
Gelukkig zijn er een aantal testen zonder baas erbij, zodat de hond geen steun of commando van de baas kan krijgen. Alhoewel je tijdens de test niet eens mag spreken.
Hoe vaker je met de hond aan de slag gaat met die situaties, hoe beter de hond verschillende situaties aankan.
En het blijft een gegeven ook al train je nog zo hard, de erfelijkheid krijg je er echt niet uit getraind.
Want gedrag is (en blijft) erfelijkheid én ervaring.
Mede bepaald door interne (honger,behoefte doen, pijn) en externe (wat de hond ziet, ruikt, hoort en voelt) prikkels.
Dus, zoals jullie ondertussen wel begrepen hebben, ben ik voor een test!
Die heb ik veel liever dan een keuringsrapport van de keurmeester, waarbij het echt wel degelijk om de smaak van de keurmeester gaat! (zie verslag lezing Ed Gubbels)
Groetjes,
Jolanda