19.12.2008 Pozegnanie Dragona Eden severu

[DanielZ]

Wczoraj Wieczorem Odszedł DRAGON Eden Severu

[GRABA]

Strata przyjaciela zawsze boli, jeszcze bardziej, że przed świętami.

Na ziemi był uwielbiany i kochany,
więc niech też po śmierci będzie podziwiany.
Niech dusza jego na niebie gwiazdką zaświeci,
a na jej widok niech się cieszą dzieci.

[konek]

Bardzo piękny i mądry pies. Nie miałam z nim dużego kontaktu ale jak zobaczyłam go na wystawie w Białymstoku to pomimo, że nie był wystawiany to dla mnie był największym zwycięzcą wystawy razem z Adamem, który go fantastycznie ułożył.
Nie wiem ile wtedy mógł mieć lat ale na pewno był dorosłym pięknym psem. Mój Max zaczynał swoje wystawowe występy. I ja idę trzymając na smyczy jeszcze nieobliczalnego młokosa a kto prowadzi Dragona pomiędzy wieloma obcymi psami i tłumem ludzi????.... mały, może dwuletni chłopiec.

Żal i to bardzo. Bardzo współczuję wszystkim, którzy go kochali.
Bożena

[Narvana]

przykro...

[wilczakrew]

Współczuje, bo taka strata boli. Przykre....

[Rona]

Bardzo, bardzo nam przykro...

[Gaga]

"Psy i ludzie nie odchodzą. Są aniołami stróżami tych,których kochają."[*]

[Louve]

Osobiście psa nie znałam, niestety...
...ale wiem, że taka strata boli... [*]

[DORA]

to takie strasznie smutne aż gdzies w dołku ściska

[Margo]

Originally Posted by Kasia&Cora

Osobiście psa nie znałam, niestety...

Obecnie Adam z Dragonem rzeczywiscie mniej jezdzili, ale przez lata byli stalymi goscmi na pierwszych wilczakowych spotkaniach w Polsce... Niejeden z uczestnikow forum ma wilczaka wlasnie dlatego, ze gdzies kiedys mogl osobiscie poznac Garo...

Teraz takze Dragon postanowil dolaczyc do swoich przyjaciol za Teczowym Mostem.. do Dyny, Hokiego i Boltona...


(Dragon Eden severu, Bolton Eden severu, Jolly z Molu Es & Dyna Volání rodu)

[wolfin]

Dragon... [*]

[Sylka]

[*][*][*]

Tulę mocno bo wiem co znaczy strata ukochanego futrzastego przyjaciela.

[Adam SObolewski]

To prawda, że ostatnio zaniedbaliśmy rodzinę wilczastą ale jest mi niezmiernie miło że pamiętacie Garusia. Czytając Wasze wpisy bardzo sie wzruszyłem i przeleciały mi przed oczami wszystkie fantastyczne chwile które spędziłem z Wami w obecności mojego wilczaka. Wzięło mnie trochę na wspomnienia - przypomniałem sobie pierwszy kontakt z wilczakami na wystawie w Poznaniu w 1999 roku i moja rozmowę z Margo, wiedziałem od razu, ze chcę takiego psa i dzięki rodzeństwu Peronów, już w styczniu 2000 roku, Dragon trafił w moje ręce. Jeszcze wtedy nie wiedziałem, co sie wiąże z faktem posiadania wilczaka (sami wiecie ile trzeba pracy włożyć w ułożenie tych fantastycznych z jednej strony i niezależnych zwierząt). Pewnie niewielu z Was wie skąd wziął sie u mnie zapał do tresury i układania wilczaka - to zasługa Pawla oraz jego teorii, że wilczaków nie da się ułożyć, bo za dużo jest w nich pierwotnego instynktu wilka. Dla mnie to była woda na młyn – jak to się nie da jak się da!!! Wtedy właśnie się zaczęła wielka przygoda z tresurą i ku mojej satysfakcji udało mi się zdziałać z Garusiem bardzo wiele fajnych rzeczy, które zostaną mi w pamięci na całe moje życie a jak czytając Wasze wypowiedzi to i u Was – już zapomniałem jak Michaś prowadzał Garusia po wystawie ale również przypomniałem sobie jak Garus zaglądał do każdego napotkanego wózka w poszukiwaniu mego syna – zaglądał – hmmm, powinienem napisać, że wkładał łeb do wózka, ku przerażeniu każdego. Dziś Michał stwierdził z łzami w oczach – patrząc na padający śnieg – że go Garus w tym roku nie będzie ciągał na sankach. Można by tak bez końca mnożyć przykłady i wspomnienia o Dragonie, który ma swoje miejsce w moim sercu i wspomnieniach. Dziękuje Wam za pamięć i życzę z okazji świąt wiele szczęścia z Wilczakami i spełnienia ich i Waszych marzeń w Nowym 2009 Roku.