Rowery,wózki dzieciece i inne kółka..

[Duna]

Mam problem z moim psem. Panicznie boi się rowerów, wózków dziecięcych, deskorolek itp. Gdy Duna widzi rower po drugiej ulicy zaczyna się paniczne szarpanie i szukanie jak najlepszej możliwości ucieczki. Czasem ja nie widzę roweru a ona już wie ze on jest. nawet oddalony o 200 metrów i więcej jest problemem co dopiero tuz obok. czy posiadacie taki problem ze swoim psem ? może macie jakąś metodę? rozważam wstawienie roweru do mieszkania... może to okaże się skuteczne.

[avgrunn]

Wstawienie roweru moze pomoc, ale jednak to co innego niz warunki na ulicy. Jak Smrodziach byl maly to staralismy sie by jak najblizej przechodzil kolo takich pojazdow, gdy je mijalismy. Warto podchodzic do rowerow gdy sa przyczepione by sobie psiak powachal, poprosic ludzi by dali powachac wozki, jesli gdzies niedaleko macie dzieciaki z deskorolkami to tez posiedziec sobie i popatrzec jak jezdza. W takich sytuacjach mozna tez kazac jej usiasc i karmic smakami, zeby dobrze kojarzyla (Urcio smakow nie lubil wiec byl chwalony). Warto tez pogadac do takich przedmiotow, podotykac je by pies zobaczyl ze nie ma sie czym przejmowac, moze sie wyglada jak psychol, ale czego sie nie robi dla dobra swojego niunia. Jesli bedzie jej ciezko sie przekonac to mozna kilka razy pojsc na spacer z innym psem, ktory sie nie boi takich rzeczy, wtedy podchodzic do roznych pojazdow zeby oba sobie obwachaly i Twoj psiak zobaczy ze nie ma strachu- u nas to sie sprawdzilo. Aha, na takie spacery polecam podpiecie smyczy jednym koncem na obroze, a drugim na szelki, taka asekuracja by psu sie nic nie stalo jakby chcial sie z jednego lub drugiego wydostac. Nam powyzsze metody pomogly, ale moze ktos ma jeszcze inne pomysly.

[Gia]

Ja mam dokładnie ten sam problem z młodą suką. Ale jest już znaaaaacznie lepiej, choć było tak jak piszesz... widząc rower czy wózek po drugiej stronie ulicy już uciekała i szarpała się...
Zaczęłam od wstawienia roweru do mieszkania. Kiedy sama zaczęła podchodzić, potraktowała jak mebel, zaczęłam prowadzić ten rower po mieszkaniu wołając ją - ciesząc się skakała po rowerze i po mnie. Potem poszłam odebrać drugą połowę z pracy (pojechał do pracy rowerem). Widok ukochanego pańcia przełamał lody i przemogła się Wracaliśmy do domu w składzie od lewej: druga połowa, rower, młoda i ja Co chwilę któreś z nas a to rower kopnęło, a to pojechało slalomem. Potem chwilka przejażdżki rowerem i próba pogoni za uciekającym na tym rowerze pańciem. Potem doszło do tego zaczepianie samotnych rowerów przypiętych do słupów A to parówkę na kole położyłam, a to usiadłam na ten cudzy rower (wyglądałam na złodzieja z psem... )

Teraz to samo przechodzimy z wózkiem dziecięcym Właśnie się mobilizuję, żeby chodzić na spacery z psem w jednej ręce i pustym wózkiem dziecięcym w drugiej... znowu będę postrzegana jako wariatka osiedlowa

Teraz mamy niebo a ziemię. Wiadomo, że jeśli rower nadjedzie z nienacka, hałasując, młoda odskoczy, ale to już nie jest panika, a jeśli widzi nadjeżdżający z naprzeciwka rower idzie spokojnie przy nodze

W domu mam też kule (takie patyki dla osób o złamanej nodze np.) i tak sobie kuśtykam po mieszkaniu

Cierpliwości życzę

[Gaga]

Originally Posted by Gia

Potem poszłam odebrać drugą połowę z pracy (pojechał do pracy rowerem). Widok ukochanego pańcia przełamał lody i przemogła się

U nas co prawda nigdy tego problemu nie było, ale raz mieliśmy takie powitanie na spacerze. Wracjący pańcio na rowerze znienacka zaskoczył psa. A dnia następnego były galopy do wszystkich zauwazonych rowerów na horyzoncie, bo przecież tam na pewno pańcio jedzie do pieseczka
Na szczęście głupolek załapał, że inne rowery przemieszczają się bez super niespodzianek na siodełku
A w temacie: widziałam przynajmniej 2 odcinki Zaklinacza Psów z Cesarem Millanem, gdzie rozwalany był ten problem. Było oczywiście wsiadanie na rower i skarmianie, później ruszanie rowerem z psem obok (bardzo powoli) równiez ze skarmianiem. Dość szybko sprzęt został zaakceptowany przez psa.

O ile dobrze pamiętam, Rybka zastosowała 'operowanie dystansem' u Sheya wobec deskorolkarzy. W skrócie chodzi o znalezienie granicy dystansu od "upiora", na której pies się nie spina. I trwamy tak z psem chwilę, stopniowo, delikatnie ten dystnas zmniejszając. Po prostu siedzimy i się luzujemy, pies tez powinien odpuścić. Oczywiście skracanie dystansu nie trwa dzień, ale system dziala. U nas zadziałał jako odczulanie na pozoranta. Osiągneliśmy etap, gdzie gość z rękawem może fikac koziołki obok i jest totalnie olewany przez psa (a wcześniej wywoływał całkiem serio agrechę).
Musimy stworzyc psu sytuacje, w której sam upora się ze swoimi demonami Na końcu pójdzie i dosłownie oleje potwora z miną gieroja

[Gia]

Teraz mamy już tak Obcy ludzie, obce dziecko, obcy wózek







Więc są powolutku postępy Warto się pomęczyć

[Duna]

Dziękuję bardzo wasze rady są bardzo cenne. Zapewne będę stosować wasze metody na potwory i upiory Gia pozazdroszcze twego stanu rzeczy w opanowaniu leku. mam nadzieje ze i nam sie uda. Cierpliwosci i jeszcze raz cierpliwosci z nuta mocnej barwy o nazwie konsekwencja.