zomaar een dag uit het leven van

[jmvdwiel]

Misschien is het wel leuk om te weten dat mijn lieve schatje ondertussen een echt hondje begint te worden.

Hij ( 1 1/2 jaar oud) kan al een half uurtje in de bench zitten zonder de hele tijd te krijsen en te gillen , zodat ik rustig even kan douchen en niet meer bang hoef te zijn dat er iets opgegeten is, of zoals ik een hele tijd heb volgehouden met een lijn onder mijn voet douchen .. niet ideaal maar je moet wat als je alleen woont.

Ook kan hij al los in mijn huis rondlopen.... zonder aan een lijn vast te hoeven zitten.. kost wat tijd maar dan heb je wat. Ik moet nog wel iedere keer even checken of hij echt geen rotigheid aan het uithalen is als hij stil is. Wonder boven wonder kan hij tegenwoordig gewoon rustig ergens liggen of in een mandje gaan liggen (wie had dat ooit gedacht )

Vandaag heeft hij maar 1 rotigheidje uitgehaald, en wel mijn laaste bord van het aanrecht afgegooid en kapot gemaakt, tsja die wilde hij nog even aflikken. Moet ik morgen nog wat borden gaan kopen.. gelukkig ben ik morgen lekker vrij

Als we aan het wandelen zijn kan hij ook al leuke dingetjes. BV vooruit naar een picknick-tafeltje lopen daar op springen en op commando gaan liggen.. ik zou zeggen bijna klaar voor het GG3 examen ook op afstand gaan liggen gaat al goed. In het bos door bomen klimmen en uit bomen springen is ook favoriet. En een nat pak halen staat op nummer 1 in onze lijst.

Hij is trouwens zo erg in de rui dat het wel lijkt alsof hij zijn puppy vachtje weer heeft aangetrokken, wat nou KRAAG , WEG KRAAG ik hoef voorlopig niet naa een show gelukkig

wie heeft er nog meer een 'leuke' update van zijn/haar tsjechje ?

[ELISE]

Ik heb helaas geen Tsjechje meer, maar een volwassen hond. Het verhaal vind ik wel heel erg grappig !

[Bob Dylan]

Bob is 1 jaar en 3 maanden. Hij is vandaag weer in het veld achter ons huis geweest. Daar heeft hij een konijn gevangen. Dat was wel heeeel zielig. Als een patser stond hij te zwaaien met het lijkje en liet iedereen zien wat er wel met je kon gebeuren als je in de buurt van "mijn terrein" komt. Hij gooide het een paar x in de lucht en begroef hem eerst in het riet. Nou dat was niet zo'n goede plek dus ging hij het lijkje weer ophalen. Toen heeft hij de ingewanden eruit gegeten en de rest laten liggen. Mijn maag keerde om. Ik heb nog steeds niets kunnen eten.
Dadelijk stap ik in de auto en neem Bob mee naar Florence.......... Daar gaan we een weekje rondkoekeloeren. Bob gaat op vakantie voor het eerst. Ik vind het reuze spannend. Zondag hebben we een afspraak met andere tjech-eigenaren: Wilupi, Antonella en Miki. Dan gaan we naar het meer in de buurt van Florence. Maandag gaan we naar Massimo en zijn teven. Zijn killer zal hij uit de buurt van Bob houden. O en wat helemaal grappig is, Bob gaat door de week naar de Universiteit. Hij volgt dan college van 11 tot 4. Antonella volgt een studie over wolven op Universiteit. Och, onze kleine gaat voor het eerst naar school.....
Misschien kan ik dan toch michaelangelo of de duomo zien.
Ik heb beloofd om een topic te starten hoe het zal gaan met Bob op vakantie. Als ik terug kom dan zal ik verslag uitbrengen.

[kobesen]

Originally Posted by jmvdwiel

Misschien is het wel leuk om te weten dat mijn lieve schatje ondertussen een echt hondje begint te worden.

Hij ( 1 1/2 jaar oud) kan al een half uurtje in de bench zitten zonder de hele tijd te krijsen en te gillen , zodat ik rustig even kan douchen en niet meer bang hoef te zijn dat er iets opgegeten is, of zoals ik een hele tijd heb volgehouden met een lijn onder mijn voet douchen .. niet ideaal maar je moet wat als je alleen woont.

Ook kan hij al los in mijn huis rondlopen.... zonder aan een lijn vast te hoeven zitten.. kost wat tijd maar dan heb je wat. Ik moet nog wel iedere keer even checken of hij echt geen rotigheid aan het uithalen is als hij stil is. Wonder boven wonder kan hij tegenwoordig gewoon rustig ergens liggen of in een mandje gaan liggen (wie had dat ooit gedacht )

Vandaag heeft hij maar 1 rotigheidje uitgehaald, en wel mijn laaste bord van het aanrecht afgegooid en kapot gemaakt, tsja die wilde hij nog even aflikken. Moet ik morgen nog wat borden gaan kopen.. gelukkig ben ik morgen lekker vrij

Als we aan het wandelen zijn kan hij ook al leuke dingetjes. BV vooruit naar een picknick-tafeltje lopen daar op springen en op commando gaan liggen.. ik zou zeggen bijna klaar voor het GG3 examen ook op afstand gaan liggen gaat al goed. In het bos door bomen klimmen en uit bomen springen is ook favoriet. En een nat pak halen staat op nummer 1 in onze lijst.

Hij is trouwens zo erg in de rui dat het wel lijkt alsof hij zijn puppy vachtje weer heeft aangetrokken, wat nou KRAAG , WEG KRAAG ik hoef voorlopig niet naa een show gelukkig

wie heeft er nog meer een 'leuke' update van zijn/haar tsjechje ?

Wat vreselijk herkenbaar! Zelfde verhaal bij Denzel. Alleen heb ik na 3 maanden krijsen en geen nachtrust, Cliff (duitser) in huis gehaald. Toen was het gillen in de bench afgelopen.
Ook bij mij was ie na 1,5 jaar ineens rustiger en kon ie zonder te etteren ergens rustig gaan liggen. Zo van de een op andere dag. Ik heb toen nog Koos en Letty gebeld, omdat ik dacht dat hem wat mankeerde. Ze hebben me natuurlijk flink uit zitten lachen aan de telefoon. Zal de rest van de keren dat ik voor Jan met de korte achternaam belde niet noemen. Die zijn nog genanter.

Rottigheid was bij mij eerder af gelopen. Dit kwam door Cliff. Zodra Denzel iets deed wat niet mocht (en ik was er niet bij of kwam te laat) kreeg ie van Cliff al een correctie. Heerlijk zo'n nanny!
En nu? Nu is het portret 3,5 jaar (in oktober wordt ie 4) en ik ben erg tevreden over de hond die hij is geworden. Jatten doet ie nog steeds (tja dat valt niet af te leren helaas, beloning is beter dan de straf die er op volgt). Maar ik weet zo langzamerhand wel wanneer ik wat weg moet leggen. Helaas weet mijn bezoek dat vaak niet en meneer heeft de laatste keer 1 hele lederen handschoen opgegeten. Dussssssss.
Maar verder is ie keurig opgevoed. Hij springt niet tegen je op, hij bijt niet uit speelzigheid (dit doet ie alleen bij het baasje, want dat mag ie). "s avond loopt ie alleen te miepen en te drentelen als ik laat ben met uitlaten. (meneer kan klok kijken). Voor de rest ligt ie rustig in de kamer, of we zijn aan het oefenen met aporteren (sinds een paar dagen doet ie dat).
Er is hoop voor de mensen met een pup! Ik dacht in het begin "dat gaat nooit goed komen". Maar het gaat vanzelf. Als je maar consequent bent. Dat is het toverwoord.

Groetjes Kim

[mijke]

En hier dan een reactie met wat ervaringen van een eigenaar van een weer veel oudere TsW.
Alle voorgaande reacties zijn heel herkenbaar voor me. Behalve het "krijsen bij alleen zijn", maar dat komt omdat er hier altijd al meerdere doggy's in huis waren. Maar bij alle tijdelijke opvang van herplaatsers hier, maakte dat dus ook geen moer uit!

Maar bij oudere TsW's in volgende leeftijdfases kom je weer voor nieuwe valkuilen en verrassingen te staan!:
En dat kunnen dus zowel positieve als negatieve (in onze mensen ogen) zijn

Het monster sloopt nooit meer iets, zelfs niet als ze ff alleen los in deauto zit. Dus "los" meenemen in een vreemde auto lijkt normale optie. Behalve dan als je net ff wat af moet geven op een trainingsveld... Blijken er 4 autogordels vakkundig gesloopt.

Tuinfeestjes met veel gasten, geen probleem zolang er iemand op het eten op de tafels let. Kids lagen dus als haviken op de loer. Opgeblazen ballonnen werden tijdens de voorbereiding gejat, om lekker te laten knallen. Maar een correctie was voldoende om ook dit te stoppen.
Tsja maar tijdens het feest verslapt dan de aandacht.... en in ene gaat dan je TsW "los" voor dr eigen feestje
Al springend worden alle ballonnen kapot geknald. Alle bezoekers eerst schrikken en dan vet lachen! Maar uitgekookt als een TsW is, hangen de laatste toevallig net boven de tafel met eten! En ja hoor... je moet dan springen en komt "toevallig" boven de tafel met eten terecht... en landt met je poten in een salade en het is toch zonde om die dan te laten staan..........
Tsja... op zo'n moment kom je dan als eigenaar buiten ziet iedereen giga lachen....en krijg je nagenoeg een gebrek als je het doggy van je zo ziet schransen boven op een tafel! (maar eigenlijk nog meer van het support wat ze krijgt van alle aanwezigen!)

Je "welopgevoede" TsW is gewend om rustig aan ketting op je te wachten op de meest bijzondere plekken in binnen en buitenland en negeert dan andere doggy's en is vriendelijk naar voorbijgangers. Dan ligt ze een keer op een voorbereiding bijeenkomst voor een bonitatie te wachten. Komt er een niets vermoedend vriendelijk teefje aangelijnd voorbij wandelen. Klapt dat kreng van je er gelijk bovenop.

Je krijgt zoveel vertrouwen in je doggy, dat ze niet meer in een bench zit als je weg bent. Dan is ze drachtig, molt de deur van je geïntegreerde koelkast deur omdat ze denkt dat ze te weinig te eten krijgt. En ja dat "zelfbelonend gedrag" levert haar een lekker volle maag op! Een krukje voor de koelkast deur bleek genoeg om haar voor weken van deze strakke actie af te houden.
Maar ja als je dan uit slordigheid een nachtje dat krukje vergeet.... is je koelkast leeg, heeft dat weer getrickerd tot leeghalen van vuilnisbak... en ja dan loop je 's morgens tot aan je enkels door voor haar niet vreetbare resten van dit feest!

Maar aan de andere kant ook:

Altijd is je hond sociaal en super vriendelijk naar bezoekers. Onprettige personen worden standaard genegeerd. Maar dan ineens komt er iemand op bezoek waar tegen gegromd wordt. Tijdens het bezoek zit je doggy ineens tegen je aangeplakt (totaal onvoorstelbare ervaring voor me) Als deze (overigens vriendelijke bezoeker) naar de wc gaat wordt er weer heftig gegromd en geborsteld en probeert je doggy mee te gaan.. Het was totaal onbegrijpelijk en onherkenbaar gedrag voor me. Totdat 4 mnd later bleek dat deze bezoeker ons een super smerig kunstje had geflikt en dus met z’n vriendelijke gedrag totaal niet te vertrouwen was!

Je doggy vangt, natuurlijk net op het moment dat Rijkswaterstaat langs vaart, een opvliegende fazant, je brult gelijk (eigenlijk zonder enig vertrouwen) "los". en ze laat het vliegen en komt netjes gewoon voorzitten. en vanaf de boot hoor je per megafoon, dat dit pas "klasse africhting" is

Door je ietwat bijzondere “way of life”is je TsW doggy ook een soort allemans vriend voor mensen geworden. Na een giga lange auto rit ben je zo munt dat je tijdens een stop op een P besluit daar even te pitten. Met je slaapzak duik je neer naast de auto en je TsW vindt dit onverwacht samen slapen meer dan super en plet je haast in het “gezellig samen liggen”. In de loop vd nacht hoor je vaag tig auto’s stoppen en vertrekken en je voelt aan het lijntje dat je doggy alert is. En ineens is er ineens echt heel diep zwaar gegrom en ben je klaar wakker. Blijkt er een “vaag” figuur om je heen te lopen en als die ziet dat je wakker wordt een gesprekje aan te willen gaan. Maar gezien het gedrag van mn anders altijd zo sociale doggy naar mensen leek me dat geen goede optie!

Een ouder kind van je heeft ineens met extreem heftige zaken in het leven te dealen. Hij komt weer ff paar dagen thuis wonen en je doggy is niet van hem weg te slaan. Nog nooit heeft die hond met iemand in bed geslapen, maar ’s avonds gaat ze ineens uit een bizarre vanzelfsprekendheid mee naar de slaapkamer. Wacht totdat je kind in bed ligt en duikt er dan gewoon lekker naast.

Kortom met de “handicaps” van dit ras leer je in de loopder tijd leven.
En het makkelijkste is als het je eigen “way of life” wordt! Maar altijd zullen deze zeer sensitieve en vindingrijke honden je blijven en kunnen verrassen! En dat is iets waar ik me soms aan erger maar eigenlijk nog veel meer dagelijks van geniet!

[kobesen]

Ben het helemaal eens met je stelling dat het makkelijker is om het een way of life voor jezelf te maken.
En ze zijn niet saai die ^$@%.
Vandaag was ik weer de sigaar.

Ik ben bezig mijn tuin te verlengen. Dit ging erg snel, alleen mijn financiën groeiden niet net zo snel mee, dus ik sta even 2 weekies stil tot het financiëel weer haalbaar is om de boel af te maken. Betekend dat pas over 4 weken, de kennel verplaatst gaat worden. Helaas hadden we bij het leggen van het terras, de tegels nodig die in de kennel lagen en nu is de kennel voor de helft zand................
Je zal hem wel voelen aankomen.................
Ik heb nog getracht een enorm zeil over de laatste helft van de kennel te spannen vanwege regen/modder enz. Dat is inprincipe wel gelukt, ondanks de vele gaten in het al gebruikte zeil. Het meeste wordt tegen gehouden (hoewel we nog geen hoosbui hier hebben gehad).
Helaas beschermt het niet tegen de graafkunsten van Denzel. Ik heb vandaag een enorm gat dicht moeten scheppen, dat vakkundig onder de kennel door gegraven was. Dit is bijna iedere dag het zelfde liedje, alleen was het gat nu zo immens, dat ik er een half uur over gedaan heb om het weer dicht te krijgen.
En ik moet nog 4 weken.........................
$@%@hond!

groetjes Kim

[jmvdwiel]

misschien toch even wat steentjes terug leggen

[kobesen]

Originally Posted by jmvdwiel

misschien toch even wat steentjes terug leggen

helaas heb geen stenen meer, als ik die had had ik ze niet uit de kennel hoeven te halen.