koniec wersji demo...

[anula]

dzis uzyskalam potwierdzenie moich obaw, ktore mialam po Bialymstoku - wersja demo wygasa...
na spacerze na polach Mokotowskich Bies na wiekszosc psów reagowal burczeniem (suki to inna sprawa). W tlumie ludzi z malymi dziecmi trzymajacymi smakolyki, wsrod luzem biegajacych sznaucerkow, jorkow, w poblizu duzej ilosci srednich i duzych psow najbezpieczniej sie czulam z psem z wiadrem na pysku. Rzeczywiscie mielismy spora przerwe w spacerach miejskich, ale czy w ogole takie spacery sa teraz mozliwe? Moze okres uderzenia testosteronu do psiego łba trzeba przeczekac (ile lat to potrwa?), a moze da sie to jakos przepracowac? Nie, zeby Bies byl specjalnie agresywny - do psow, ktore zna i widuje prawie co dzien nie startuje w zlych zamiarach. Bardzo prosze o wymiane doswiadczen - jesli da sie cokolwiek zrobic w tej kwestii, chcialabym sprobowac. Mimo, iz nie mieszkam w duzym miescie, i takie sytuacje jak dzisiaj nie zdarzaja mi sie czesto, to wolalabym wiedziec, co moge zrobic, by zwiekszyc kontrole nad wlasnym psem

[Gaga]

NO tez mi tragedyja narodowa Przecież MUSIAŁ pokazywać naokoło, że jest dorosłym samcem, nie? Ja wyznaję zasadę, że pies może powarczeć, popokazywac, ale nie ma prawa zapominać o drugim końcu smyczy, wyrywać mi ręki i skakać jak durny do obiektu aktualnej niechęci. Pamiętaj, że teraz masz najtrudniej, bo jego mózg składa się w 100% z testosteronu . Sierioznyj namordnik na paszcze i w miasto, utrwalicie komendę "równaj".
I witaj w świecie dorosłych samców wilczaków

[DanielZ]

Musisz pokazać psu że jakakolwiek agresja w stosunku do innych samców się nie opłaca

[anula]

Originally Posted by DanielZ

Musisz pokazać psu że jakakolwiek agresja w stosunku do innych samców się nie opłaca

Raczej chyba powinien zrozumiec, ze bardziej mu sie oplaca sluchac mnie, niz swoich hormonów. Nie bardzo rozumiem, jak niby mialabym mu pokazac, ze agresja mu sie nie oplaca - przeciez go nie skopię. Mam robote na najblizsze miesiace najwyrazniej.
Kurde. Chcialam wilczaka, to mam, chcialam samca, to mam.

[Gaga]

Originally Posted by anula

Kurde. Chcialam wilczaka, to mam, chcialam samca, to mam.

No Aniu, planujecie powrót na szkoeelnie i to jest doskonały pomysł, właśnie w tym momencie. Oczywiście licz się z tym, że na początku Biesiak będzie głuchy na komendy, bo bardziej zajmować go będą pozostałe psy i konieczność "rozsiewania własnej zajebistości" Ale przebrniecie i z lekcji na lekcję będzie lepiej, co będzie procentowało na ulicach. Bies jest fajnym stabilnym psem - tylko to wykorzystaj

[DanielZ]

Originally Posted by anula

Raczej chyba powinien zrozumiec, ze bardziej mu sie oplaca sluchac mnie, niz swoich hormonów. Nie bardzo rozumiem, jak niby mialabym mu pokazac, ze agresja mu sie nie oplaca - przeciez go nie skopię. Mam robote na najblizsze miesiace najwyrazniej.
Kurde. Chcialam wilczaka, to mam, chcialam samca, to mam.

O kopaniu nic nie pisałem . Jak to zrobisz i co znajdziesz żeby twój pies wiedział że agresja się nie opłaca to twoja sprawa . Raz tylko popełniłem błąd wychowawczy i mam sukę której nie można wypuszczać z innymi sukami bo będzie jatka . Cała reszta burych biega razem z innymi burymi na spacerach i nie ma większego problemu. Gimi całe trzy dni na zlocie biegał luzem nawet z niemiecki samcem który miał cały czas ogon zadarty do góry. Bicie NIE pacyfikacja tak , wydawanie komend psu nie pomoże bo nie hamuje burzy hormonów i chęci dominacji . To ty jesteś przewodnikiem i decydujesz co kiedy i gdzie robi twój pies ,a jeśli pies przejawia agresję na smyczy do innych psów no to trochę tracisz w hierarhii i przestajesz być przewodnikiem (osobnikiem alfa).

[Grin]

Daniel; ale "pacyfikacja" wcale nie brzmi mniej groźnie niż "skopanie"; może wyjaśnisz dokładniej, co masz na myśli? Nie wiem tak naprawdę, jakie działania (poza ingerencją jakimiś medykamentami) mogą zmienić funkcjonowanie układu gruczołów wydzielania dokrewnego i powstrzymać "burzę hormonów"? Na fizjologię chyba nie mamy większego wpływu?

[Grin]

Originally Posted by DanielZ

Musisz pokazać psu że jakakolwiek agresja w stosunku do innych samców się nie opłaca

To samo można powiedzieć, o każdym niepożądanym przez nas zachowaniu. Problem w tym, że akurat w tym wypadku w normalnym życiu jest to bardzo często praktycznie niewykonalne. Prosty przykład; idą dwa psy naprzeciwko siebie na smyczy. Nasz się do tamtego wyrywa z warkotem. Oczywiście właściciele nie dopuszczają psów do kontaktu i obydwoje odchodzą odciągając psy. Z punktu widzenia psa; osiągnął swój cel; bo przecież swoim rykiem i postawą "odstraszył" tamtego. Zatem zachowanie mu się opłacało.
Dlatego wg mnie tutaj trzeba masę cierpliwości na trenowanie posłuszeństwa; noga, siad, ignoruj, itp. Jeśli mamy z psem dobre relacje (w końcu pies widzi, kiedy "pańcia" jest niezadowolona, a kiedy tak) i dobre podstawy szkoleniowe, po pewnym czasie powinno to przynieść oczekiwane przez nas skutki.

[Gaga]

Originally Posted by Grin

Prosty przykład; idą dwa psy naprzeciwko siebie na smyczy. Nasz się do tamtego wyrywa z warkotem. Oczywiście właściciele nie dopuszczają psów do kontaktu i obydwoje odchodzą odciągając psy. Z punktu widzenia psa; osiągnął swój cel; bo przecież swoim rykiem i postawą "odstraszył" tamtego. Zatem zachowanie mu się opłacało.

Ale można nieco posterować okolicznościami (nie zawsze się da, ale często-tak), czyli odpowiednio wcześniej wrzucić psa w tryb pracy (na początku, zanim się tego nauczy-zacząć już wymagać wykonania komend), wykorzystać przestrzeń i wykonać obejście łukiem, podejść do jakiejś bariery (płot, ściana) tam blisko prowadzić albo usadzić psa, albo po prostu idąc na "równaj" wymagać aby pies nie wysunął sie za bardzo do przodu- tu pomaga lekkie szturchnięcie w łopatkę albo zablokowanie nogą przed klatką psa. Dla mnie celem jest przejście obok innego psa bez wyskoków, reszta: jeżenie się, pomruki - są akceptowalne, bo to psia mowa ciała i komunikacja.
I dla ułatwienia: jeśli już musimy skorygować szarpnięciem za obrożę to w bok a nie w tył.

[Grin]

Originally Posted by Gaga

Ale można nieco posterować okolicznościami (nie zawsze się da, ale często-tak), czyli odpowiednio wcześniej wrzucić psa w tryb pracy (na początku, zanim się tego nauczy-zacząć już wymagać wykonania komend), wykorzystać przestrzeń i wykonać obejście łukiem, podejść do jakiejś bariery (płot, ściana) tam blisko prowadzić albo usadzić psa, albo po prostu idąc na "równaj" wymagać aby pies nie wysunął sie za bardzo do przodu- tu pomaga lekkie szturchnięcie w łopatkę albo zablokowanie nogą przed klatką psa. Dla mnie celem jest przejście obok innego psa bez wyskoków, reszta: jeżenie się, pomruki - są akceptowalne, bo to psia mowa ciała i komunikacja.
I dla ułatwienia: jeśli już musimy skorygować szarpnięciem za obrożę to w bok a nie w tył.

Tak, oczywiście; sami tak postępujemy. Jednak czasem sprawę utrudniają właściciele innych czworonogów; mamy tu np. w bloku od niedawna taką młodą radosną i beztroską parę, która swojego pieska wyprowadza na flexi na trawniczek pod blok (piesek przy tym nie omieszka oblać bloku) i stoją sobie z nim tak, że wszyscy muszą koło nich przechodzić, a pieseczek rzuca się na inne psy na długość linki. Im to nie przeszkadza, bo on przecież "tylko szczeka"... Zero reakcji, zero komendy, zero prób zapobiegania. Pies zawsze pierwszy wyskakuje na inne.
A niestety każda taka akcja psuje nam naszą pracę. Ot, codzienne problemy.

[MagdaW]

U nas zaczęło się około pierwszego roku, wtedy na każdy spacer zabierałam ze sobą kantar, starałam się go stosować jako karę za złe zachowania a ściągałam gdy był grzeczny.
Na spacerach staram się zachować jak największą odległość od innych psów, wcześniej przechodzenie na drugą strone ulicy co 10 metrów to była norma, a w parko-lesie widząc nadchodzącego psa schodzę w bok w krzaki.
Po kilku miesiącach widać poprawę

[Wonderfull Wolf ES]

Bies'ormon w wersji beta raczej Myślę też, że to do zrobienia, tylko jest to szok. Też pamiętam jak moja "przyjacielska" Wonderfuluniuniunia przekształciła się z dnia na dzień w sukullesa wrednego, mówiąc krótko - bitch. Ja wprowadzam wersję grzecznie i jest coraz lepiej. Najgorzej jak pewnie Warszawa pamięta było z witaniem wilczych szczeniorów. W tłumie psów już jest ok, Wondera stawia jeża podchodzi do "rozmówczyni" jest obwąchiwanie, komenda grzecznie i w drogę. Ja też się staram podchodzić zawsze do psa na którego widok Młoda się jeży uspokajając ją. Nie zawsze się udaje - czytaj właściciele drugiego psa. Najgorzej jest, gdy Młoda bawi się/siedzi ze znanymi sobie psiakami i podbiega szybko nowy - wtedy jak nie zauważe jest błyskawiczna gleba, jak zauważe to burczenie, przy ekstremum kilka słów na "k" z moich ust... Margo powiedziała, że mi typowa suka rośnie

[Gaga]

Z podchodzeniem do siebie samców bym uważała To już nie te czasy, kiedy pokazujemy szczeniaczkowi świat. Na pocieszenie: samce większość energii wkładają w pokazówkę, nie lecą od razu z zębami - czego dowód z Anią już mamy
I zdecydowanie polecam wykucie na blachę komendę STÓJ, na "do mnie" nie ma co liczyć gdy pies jest luzem, ale na stója - owszem. Chodzi o czas na podejście i zapięcie burka na smycz, wtedy już my jesteśmy panami sytuacji.

[Grin]

Pamiętam ten smutny moment gdy czasy sielanki , kiedy to pieseczka mogliśmy puszczać pomiędzy wszystkie psy bez względu na ich liczbę bez obawy draki, praktycznie z dnia na dzień się skończyły. Nastąpiło to ok. 1 roku życia Łowcy. Potem przyszły trudne chwile, gdy młody zaczął startować praktycznie do wszystkich obcych samców (starych znajomych tolerował), bo przeca on tu dorasta i wszystkim musi obwieścić, jaki jest ważny.
Teraz jest już ciut lepiej; jest bardziej opanowany i na ogół nie zaczepia, gdy jego nie zaczepiają, choć to też zależy od miejsca i sytuacji. Niestety z sielanki spacerowej musieliśmy zrezygnować; spacery w psim towarzystwie muszę być mocno kontrolowane.
Czy da się to "przepracować" w ten sposób aby całkowicie wyeliminować nieprzyjazne zachowania? Nie wiem i mocno w to wątpię. Nam się to nie udało. Ale na pewno można pracować nad kontrolą nad zachowaniem psa, gdy poruszamy się z nim na smyczy. Tutaj się kłania posłuszeństwo w reagowaniu na komendy. My staraliśmy się uświadomić Łowcy; co może, a czego kategorycznie sobie nie życzymy. A kategorycznie sobie np. nie życzymy, żeby nam się wyrywał z rykiem do innych psów. Magda (od Astarte) na pewno zaraz powie, że ze sto razy co najmniej widziała, że Łowca to robił i będzie miała rację; robił i dalej mu się to jeszcze zdarza, zwłaszcza w sytuacjach trudnych emocjonalnie, jak zawody na przykład, ale pracujemy dalej i wydaje mi się, że łatwiej już wyegzekwować w miarę spokojne przechodzenie obok innych samców niż to było wcześniej. Pewnie gdybyśmy pracowali więcej, efekty byłyby lepsze...