Wilk - jestem sobie bezpapierak, ale kochany jak kazdy CzW

shaluka · 08-11-2007, 20:36

..raczej sie domyslam

to nie jest pierwszy pies, ktorego zabralam do domu( dlatego zaryzykowalam).. co prawda,wiekszosci musilam znalesc nowy dom kiedy juz widzilam ze bedzie z nimi dobrze( oczywiscie stopniowo przyzwyczajajac ich do nowego wlasciciela) ale one nadal jak mnie widza reaguja jak male szczeniory i to jest najlepsze co moze byc.. az mi czasem lza gdzies w oku zabladzi...

Ty tez tak pewnie masz kiedy widujesz male silverki wiec to rozumiesz

igienator · 08-11-2007, 21:20

pisałem Ci już, że śliczny ten wilk

I jak widzę, tak jakby poweselał w porównaniu z pierwszymi fotkami - znaczit, że mu u Ciebie dobrze

Czekam na kolejne fotorelacje z życia Wilka

shaluka · 08-11-2007, 21:58

Dzięki Kamil,pamietam sms-a,milo ze i tu napisales cosik. Wpadnij kiedys z Grejs,ciekawe jak na siebie zareaguja

Nastepne to juz beda w galerii Ishtar

sa inne tematy procz mojego Wilka...

Mam tylko pytanie,kto pomogl by mi wyjasnic zachowanie Wilka( podejrzewam cos ale wolalabym poznac wasze zdanie)
Jak go karmie,zawsze czekam przy misce( chce by kojarzyl ze jestem dobra i przy mnie jest jedzenie,ze nikt mu go nie zabierze) Pierw stoje,raczej wyprostowana, wtedy maly biega wkolo mnie powarkujac i prychajac,nawet szczeka, kiedy przykucne,skule się maly juz tylko patrzy niepewnie i powolutku podchodzi,ciagle majac mnie na oku. Kiedy wkoncu podejdzie zaczyna szybciutko wcinac i ma mnie na oku,ale juz nie odskakuje kiedy porusze glową,czy podniose reke, po jakims czasie moge podniesc do niego reke i zaczac go glaskac,na pocztaku jest niepewny ale potem daje sie miziac po szyi i za uchem, glaskac. Ale kiedy konczy jesc znow jest niepewny juz mniej ale jednak..
Znowuz kiedy gania z psiakami,jest o wiele,wiele bardziej kontaktowy,kiedy mlode do mnie podbiegaja,on robi to samo,gdzy widzi ze je glaszcze pierw patrzy zdzwiwiony( jakby pytal co to? i co one robia? co ona im robi? ) a potem sam podchodzi,obwachuje i daje sie poglaskac. Tez kiedy siedze na ziemi lub kucam robiac im fotki,Wilk juz zupelnie czuje sie beztroski, podchodzi wacha mnie daje sie miziac.. Jej jak bardzo potrafi sie zmieniac w zaleznosci od sytuacji..

P.S. Kiedy dostaje jesc z reszta juz nie pufa ani nic,poprostu szybciuchno wcina.

z Peronówki · 09-11-2007, 11:42

Quote:

Originally Posted by shaluka

Jak go karmie,zawsze czekam przy misce( chce by kojarzyl ze jestem dobra i przy mnie jest jedzenie,ze nikt mu go nie zabierze) Pierw stoje,raczej wyprostowana, wtedy maly biega wkolo mnie powarkujac i prychajac,nawet szczeka, kiedy przykucne,skule się maly juz tylko patrzy niepewnie i powolutku podchodzi,ciagle majac mnie na oku. Kiedy wkoncu podejdzie zaczyna szybciutko wcinac i ma mnie na oku,ale juz nie odskakuje kiedy porusze glową,czy podniose reke, po jakims czasie moge podniesc do niego reke i zaczac go glaskac,na pocztaku jest niepewny ale potem daje sie miziac po szyi i za uchem, glaskac. Ale kiedy konczy jesc znow jest niepewny juz mniej ale jednak..

Wilk mysli po wilczemu... lub psiowilczemu...
To dominacja - stojac przy misce wyprostowana stanowisz dla niego ALFE, ktory stoi przy SWOJEJ misce... A takim 'psom-szefom' jedzenia sie nie odbiera

Woli wiec poczekac...
Kucajac tracisz na takiej pozycji, stajesz sie bardziej 'przyjacielska'... To powoduje, ze nie boi sie podejsc...
Jak chcesz to mozesz mu jeszcze dolozyc ze dwa sygnaly uspokajajace: oblizanie sie, odwrocenie glowy lekko bokiem (nie zerkanie na niego frontowo)...

Oj, masz w domu super obiekt do obserwacji... Wilczaka niewiele zmienionego przez czlowieka... Bez minusow wilkow, ale z ich zaletami..

PS. Dzis dostalam pierwszy raz "buzi" od Irana... Ale sie chlopak rozkrecil.. szczeka jak Dora, wyje jak Botis, nie lubi "czarnych" jak Juzio... A dziewczyny w siodmym niebie, bo nawet szczeniory traktuje jak damy...

shaluka · 09-11-2007, 12:21

To genialnie,widac ze Irana inaczej traktowal.. maly wciaz znika przed ludzmi ( przede mna juz nie,ale ma dystans).. Swoja droga.. jak taki dziadek.. to moze i wnuczek cos po charakterze odziedziczyl( i z tego co widze to raczej tak

).. Maly tez lubi sie przymilac ale nadal sie boi, czesto podchodzi i obwachuje,traca noskiem, nie wykonuje wtedy gwaltowanych ruchow, to wowczas nawet tym noskiem jezdzi mi po skorze

Ja stoje przy misce by sie nie bal,owszem by znal hierarchie,ale wiedzial tez ze kiedy pozwalam to nie ma czego sie bac( sposob ze wzrokiem juz wczesniej zastosowalam

, dopiero kiedy podchodzi zaczynam na niego zerkac,ale wtedy to juz mu znacznie mniej przeszkadza). Pragne by nie uciekal kiedy zobaczy np. barczystego faceta, chce by czul sie przy mnie chociaz bezpiecznieze jak ja jestem to moze byc pewny, ze przy mnie jest zabawa, pieszczoty, jedzonko,cieplo,spacery...

Chce tez dzis dodac par moich obserwacji.. Juz wiem czemu np. sluza duze lapy.. jak dzis dostal swoj pierwszy grzbiet to wygladal zuplenie jak wilk gdy go tak rozrywal i przytrzymywal lapami, mial nad nim calkowita kontrole. Maly tez swietnie... Skacze.. wyglada czasem jak mala sarna, ma tak lekkie, plynne i wspaniale ruchy,skoki ( ja wogole uwielbiam ogladac zwierzeta w skokach,te ruchy miesni, zsynchronizowanie wszytkiego i wogole),ale przy nim to mi szczeka opadla,a duzo widzialam

Ale najlepsze jest to ze kiedy juz zjadl swojego grzbieta to.. zaczal bigac po podworku jakby polkna tabletke szczescia,oczywiscie wypatrujac czy jeszcze jakis grzbiecik mu nie skapnie,ale najlepsze bylo to jak.. Uniosl ogon i ganial tak z nim niczym Juzio czy Ruda ( choc nie bylo to jakos strasnzie dlugo, bo aj zorientowal sie ze nie ma wiecej grzbietow to polozyl sie w swoim ulubionym miejscu gdzie ma oko na wszytko)! Bylam w szoku,wkoncu uniesiony ogon- to raczej oznacza pewnosc i ta zadowolona mina.. ach.. I na dodatek jesli np. stoje za drzwiami oranzerii to juz zupelnie sie nie boi

Wiem ze to zupelni nic..ale mnie juz wszytko cieszy,nawet najmniejsze postepy Wilka...

Manu · 09-11-2007, 13:40

To naturalne, że cieszą Cię takie drobiazgi

W końcu nie rozpieszcza Cię normalnym psiowilczakowatym zachowaniem, prawda ?
Czujesz niemal, jakbyś oswajała wilka, prawda...?

shaluka · 09-11-2007, 13:51

Przyznam sie ze duzo sie nie mylisz... On choc juz jest spory na wielkosc( jest juz Prawie jak Ishtar, a ona nie nalezy do najmniejszych

) to dla mnie jest .. szczeniorkiem,moim dzieckiem.. Ale naprawde takie drobiazgi strasznie mnie ciesza i napawaja nadzieja..

p.s. mam dla Ciebie niespodzianke ( zdjecia fajneo gronka z wystawy w Nitrze)

08-11-2007, 20:36	#1
shaluka Wilczy Duch Join Date: May 2007 Location: Sulejów Posts: 1,439	..raczej sie domyslam to nie jest pierwszy pies, ktorego zabralam do domu( dlatego zaryzykowalam).. co prawda,wiekszosci musilam znalesc nowy dom kiedy juz widzilam ze bedzie z nimi dobrze( oczywiscie stopniowo przyzwyczajajac ich do nowego wlasciciela) ale one nadal jak mnie widza reaguja jak male szczeniory i to jest najlepsze co moze byc.. az mi czasem lza gdzies w oku zabladzi... Ty tez tak pewnie masz kiedy widujesz male silverki wiec to rozumiesz __________________ "...Brak ci tchu i na oślep uciekasz, Wsiąka krew w biały śnieg, czarny piach, Nauczyłeś się dziś od człowieka: Życia chęć jest silniejsza niż strach." Last edited by shaluka; 09-11-2007 at 13:56.

08-11-2007, 21:20	#2
igienator The Grim Reaper Join Date: Mar 2006 Location: Łódź Posts: 316	pisałem Ci już, że śliczny ten wilk I jak widzę, tak jakby poweselał w porównaniu z pierwszymi fotkami - znaczit, że mu u Ciebie dobrze Czekam na kolejne fotorelacje z życia Wilka __________________

08-11-2007, 21:58	#3
shaluka Wilczy Duch Join Date: May 2007 Location: Sulejów Posts: 1,439	Dzięki Kamil,pamietam sms-a,milo ze i tu napisales cosik. Wpadnij kiedys z Grejs,ciekawe jak na siebie zareaguja Nastepne to juz beda w galerii Ishtar sa inne tematy procz mojego Wilka... Mam tylko pytanie,kto pomogl by mi wyjasnic zachowanie Wilka( podejrzewam cos ale wolalabym poznac wasze zdanie) Jak go karmie,zawsze czekam przy misce( chce by kojarzyl ze jestem dobra i przy mnie jest jedzenie,ze nikt mu go nie zabierze) Pierw stoje,raczej wyprostowana, wtedy maly biega wkolo mnie powarkujac i prychajac,nawet szczeka, kiedy przykucne,skule się maly juz tylko patrzy niepewnie i powolutku podchodzi,ciagle majac mnie na oku. Kiedy wkoncu podejdzie zaczyna szybciutko wcinac i ma mnie na oku,ale juz nie odskakuje kiedy porusze glową,czy podniose reke, po jakims czasie moge podniesc do niego reke i zaczac go glaskac,na pocztaku jest niepewny ale potem daje sie miziac po szyi i za uchem, glaskac. Ale kiedy konczy jesc znow jest niepewny juz mniej ale jednak.. Znowuz kiedy gania z psiakami,jest o wiele,wiele bardziej kontaktowy,kiedy mlode do mnie podbiegaja,on robi to samo,gdzy widzi ze je glaszcze pierw patrzy zdzwiwiony( jakby pytal co to? i co one robia? co ona im robi? ) a potem sam podchodzi,obwachuje i daje sie poglaskac. Tez kiedy siedze na ziemi lub kucam robiac im fotki,Wilk juz zupelnie czuje sie beztroski, podchodzi wacha mnie daje sie miziac.. Jej jak bardzo potrafi sie zmieniac w zaleznosci od sytuacji.. P.S. Kiedy dostaje jesc z reszta juz nie pufa ani nic,poprostu szybciuchno wcina. __________________ "...Brak ci tchu i na oślep uciekasz, Wsiąka krew w biały śnieg, czarny piach, Nauczyłeś się dziś od człowieka: Życia chęć jest silniejsza niż strach."

09-11-2007, 12:21	#5
shaluka Wilczy Duch Join Date: May 2007 Location: Sulejów Posts: 1,439	To genialnie,widac ze Irana inaczej traktowal.. maly wciaz znika przed ludzmi ( przede mna juz nie,ale ma dystans).. Swoja droga.. jak taki dziadek.. to moze i wnuczek cos po charakterze odziedziczyl( i z tego co widze to raczej tak ).. Maly tez lubi sie przymilac ale nadal sie boi, czesto podchodzi i obwachuje,traca noskiem, nie wykonuje wtedy gwaltowanych ruchow, to wowczas nawet tym noskiem jezdzi mi po skorze Ja stoje przy misce by sie nie bal,owszem by znal hierarchie,ale wiedzial tez ze kiedy pozwalam to nie ma czego sie bac( sposob ze wzrokiem juz wczesniej zastosowalam , dopiero kiedy podchodzi zaczynam na niego zerkac,ale wtedy to juz mu znacznie mniej przeszkadza). Pragne by nie uciekal kiedy zobaczy np. barczystego faceta, chce by czul sie przy mnie chociaz bezpiecznieze jak ja jestem to moze byc pewny, ze przy mnie jest zabawa, pieszczoty, jedzonko,cieplo,spacery... Chce tez dzis dodac par moich obserwacji.. Juz wiem czemu np. sluza duze lapy.. jak dzis dostal swoj pierwszy grzbiet to wygladal zuplenie jak wilk gdy go tak rozrywal i przytrzymywal lapami, mial nad nim calkowita kontrole. Maly tez swietnie... Skacze.. wyglada czasem jak mala sarna, ma tak lekkie, plynne i wspaniale ruchy,skoki ( ja wogole uwielbiam ogladac zwierzeta w skokach,te ruchy miesni, zsynchronizowanie wszytkiego i wogole),ale przy nim to mi szczeka opadla,a duzo widzialam Ale najlepsze jest to ze kiedy juz zjadl swojego grzbieta to.. zaczal bigac po podworku jakby polkna tabletke szczescia,oczywiscie wypatrujac czy jeszcze jakis grzbiecik mu nie skapnie,ale najlepsze bylo to jak.. Uniosl ogon i ganial tak z nim niczym Juzio czy Ruda ( choc nie bylo to jakos strasnzie dlugo, bo aj zorientowal sie ze nie ma wiecej grzbietow to polozyl sie w swoim ulubionym miejscu gdzie ma oko na wszytko)! Bylam w szoku,wkoncu uniesiony ogon- to raczej oznacza pewnosc i ta zadowolona mina.. ach.. I na dodatek jesli np. stoje za drzwiami oranzerii to juz zupelnie sie nie boi Wiem ze to zupelni nic..ale mnie juz wszytko cieszy,nawet najmniejsze postepy Wilka... __________________ "...Brak ci tchu i na oślep uciekasz, Wsiąka krew w biały śnieg, czarny piach, Nauczyłeś się dziś od człowieka: Życia chęć jest silniejsza niż strach."

09-11-2007, 13:51	#7
shaluka Wilczy Duch Join Date: May 2007 Location: Sulejów Posts: 1,439	Przyznam sie ze duzo sie nie mylisz... On choc juz jest spory na wielkosc( jest juz Prawie jak Ishtar, a ona nie nalezy do najmniejszych ) to dla mnie jest .. szczeniorkiem,moim dzieckiem.. Ale naprawde takie drobiazgi strasznie mnie ciesza i napawaja nadzieja.. p.s. mam dla Ciebie niespodzianke ( zdjecia fajneo gronka z wystawy w Nitrze) __________________ "...Brak ci tchu i na oślep uciekasz, Wsiąka krew w biały śnieg, czarny piach, Nauczyłeś się dziś od człowieka: Życia chęć jest silniejsza niż strach."

09-11-2007, 13:40	#6
Manu Junior Member Join Date: Feb 2005 Posts: 323	To naturalne, że cieszą Cię takie drobiazgi W końcu nie rozpieszcza Cię normalnym psiowilczakowatym zachowaniem, prawda ? Czujesz niemal, jakbyś oswajała wilka, prawda...?

Thread Tools
Show Printable Version Email this Page
Display Modes
Switch to Linear Mode Hybrid Mode Switch to Threaded Mode