Szkolenie: akcja/reakcja

[Seiti]

Dystans i smycz... nie zdaje egzaminu, gdy piesek lata do każdego napotkanego piesia, a właściciel ma w nosie moje prośby o przywołanie psa. Skupianie się na mnie, przekierowywanie uwagi psa i próba ucieczki- no ale nie zawsze się udaje. W takich sytuacjach to ja muszę przejąć kontrolę i nie dopuścić do zachowania agresywnego. Walczę z jej agresją, robię co mogę by do niej nie dopuszczać i dla mnie to nie jest wyjście, jest to wyjście dla niej.(zwłaszcza, że psy spitalają) Dlatego "bawię się" progiem pobudzenia, by go zwiększyć jak tylko się da.

Neya jest kundlem, a dokładniej krzyżówką ONka, doga niemieckiego i TTB.

To jak zareaguje pies w sytuacji zagrożenia (atakiem, ucieczką, poddaniem się) w dużej mierze zależy od genów. (było coś o tym, że dziedziczy od rodziców ilości dopaminy, adrenaliny itp. produkowanej w sytuacjach stresowych czy jakoś tak, nie chce bujać bo nie pamiętam dokładnie)

Normalnie psy unikają konfliktów, ale dużo ludzi je spacza, często nawet o tym nie wiedząc. Do tego dochodzi bojaźliwość psa, złe doświadczenia i mamy tykające bomby.

[Gaga]

Originally Posted by Seiti

Dystans i smycz... nie zdaje egzaminu, gdy piesek lata do każdego napotkanego piesia, a właściciel ma w nosie moje prośby o przywołanie psa. Skupianie się na mnie, przekierowywanie uwagi psa i próba ucieczki- no ale nie zawsze się udaje. W takich sytuacjach to ja muszę przejąć kontrolę i nie dopuścić do zachowania agresywnego. Walczę z jej agresją, robię co mogę by do niej nie dopuszczać i dla mnie to nie jest wyjście, jest to wyjście dla niej.(zwłaszcza, że psy spitalają)

Chyba mi sie wreszcie wyjaśniło Bo jakoś uległam złudzeniu, że uznajesz agresję za dobre wyjście Sytuacja opisana jest mi znana, niestety. Tak naprawde w takim momencie niewiele możemy. Ale zapytam w takim razie: to, że Neya używa agresji, świadczy o tym, że sprawia jej to fun?

Normalnie psy unikają konfliktów, ale dużo ludzi je spacza, często nawet o tym nie wiedząc. Do tego dochodzi bojaźliwość psa, złe doświadczenia i mamy tykające bomby.

Nie wiem jaka jest definicja normalności psa, agresywne zachowania też mają różne podłoża. Moim zdaniem są psy, które szybciej sięgają po agresję niż inne. Bo rasa, bo geny, bo wychowanie, bo tysiąc innych powodów. I te psy nadal chyba są normalne Nie podzielam tylko opinii, że agresja mieści się w kategoriach nagrody funkcjonalnej

[Grin]

No ale z tą agresją jako nagrodą funkcjonalną to był tylko taki przykład, czy naprawdę się ją stosuje?
Osobiście z tego co widzę (choć nie miałam pojęcia, że to się tak nazywa ) często stosowaliśmy, a i stosujemy nadal te "nagrody funkcjonalne". Na pewno nie w jakiś zaawansowany sposób; po prostu na zasadzie prostej logiki.
Przykład; pies uczy się chodzić na luźnej smyczy; nie pozwalamy więc podchodzić do pachnącego krzaczka na napiętej, przekierowujemy uwagę itp, itd, gdy pies się na nas skupi, odpuści ciągnięcie, jako nagrodę - wącha krzaczek. Wg mnie całkiem dobry sposób i rozwijający pomysłowość właściciela. Ale z agresją jako nagrodą, to nie bardzo sobie potrafię wyobrazić.
PS
Z tymi kręgowcami i lubieniem agresji to wg mnie uproszczenie (od razu mówię, że "badania naukowe" nie są dla mnie żadnym dowodem na nic; zwłaszcza ci naukowcy "od zwierzaków" potrafią opowiadać takie głupoty, że aż boli. ). Faktycznie tak to może wyglądać dla tych, którzy psy tylko "badają", a nie przestają z nimi na co dzień, traktują je jak swoich towarzyszy. Coś w tym jest, tylko co? Z tego co widzę, po psie i po... sobie (a co, też jestem kręgowcem ), przyjemne jest "spuszczenie pary" (przy czym nie wiem nawet, czy można to nazwać przyjemnością, czy bardziej jakąś odczuwaną koniecznością). Takie "spuszczenie pary" może się odbyć za pomocą agresji, albo na skutek (tak jak wspominała Gaga) innych czynności; np. ruchu. I ja to widzę doskonale na Łowcy; wiem, że gdy mijamy psa i atmosfera się "napnie", wtedy wystarczy, że wypuszczę go na linie do przodu (nie na psa ), gwałtowny zryw i chwila biegu załatwia sprawę.

[Seiti]

"Zachowanie agresywne- zachowania używane w stosunku do innego osobnika mające na celu oddalenie niebezpieczeństwa, zranienie, usunięcie, zabicie lub pokonanie przeciwnika w konflikcie o zasoby. Alexa Capra podkreśla, że celem agresji nie zawsze jest zwiększenie dystansu. Czasem jest nim na przykład uzyskanie pewnej reakcji."

Oczywiście te zachowania mają różne podłoża, ale są wpisane w gatunek pies. Czytałam, że ośrodkami sterującym te zachowania są ośrodki układu limbicznego, które:
1. analizują sytuację pod względem zagrożenia

2. wybierają taktykę działania, która najbardziej odpowiada danej sytuacji

3. uruchamiają reakcje behawioralne

Gdyby nie przynosił ulgi i odprężenia nie byłby samonagrodzeniem. (wybiera opcję, która pozbywa się stresu) Gdyby nie był nagrodą funkcjonalną (chęć odpędzenia psa poprzez atak, wywołany np jego podejściem- czynnik środowiskowy) nie byłoby tyle z tym problemów. Wielokrotnie przez to musiałam zaczynać od początku. To jest nagroda funkcjonalana dla psa, nie dla mnie, mnie ta nagroda niszczy pracę.

Neya się odpręża po ataku.
Pies o niskim progu pobudzenia będzie reagował na słabe bodźce z otoczenia.(miała taki próg, ale poprzez ćwiczenia go zwiększyłyśmy)

Oczywiście, że ruch wyładowuje napięcie, dlatego możemy modyfikować zachowanie psa. Agresja jest nagrodą funkcjonalną dla psa i raczej nie miałabym pomysłu jak to wykorzystać na plus

EDIT: Może teraz uda mi się jasno wyrazić to co chcę przekazać (próba enta )

Funkcją zachowań agresywnych jest zmniejszenie napięcia (popędowego). Przyjemna jest ta ulga jaką pies odczuwa, dodajmy jeszcze, że jak pies jawnie nie zostanie pokonany to będzie sądził, że wygrał. Jest to łatwy sposób na zmniejszenie stresu wywołanego jakąś sytuacją, a psy idą po najmniejszej linii oporu, dlatego to my ludzie musimy wskazać psu drogę jaką chcemy by poszedł. Dla psa zachowania agresywne są naturalne, to my ludzie mamy z nimi problem i nie dopuszczamy ich w różnych sytuacjach i modyfikujemy zachowanie psa w taki sposób, by mógł bezpiecznie funkcjonować w ludzkim świecie.
Na rozwój zachowań agresywnych (jak dla mnie) mają wpływ cechy (wymienione w innym poście), doświadczenia (w tym wygaszenie unikania konfliktu np. nie "słuchanie" tego co pies nam komunikuje i nie zaprzestawania działań pomimo podjęcia przez psa dialogu mającego na celu uniknięcie konfliktu), otaczające środowisko (np. zabranie psu możliwości ucieczki, zwiększa ryzyko podjęcia przez psa zachowań agresywnych, a poprzez łatwość rozładowania stresu i niekiedy wycofanie się zagrożenia upewnia psa co do skuteczności metody i zwiększa się prawdopodobieństwo, że przy kolejnej podobnej sytuacji pies zaatakuje zamiast uciec), selekcja psów rozmnażanych (eliminacja psów o niskim progu pobudzenia), progi pobudzenia.

Znam rottkę, która ma bardzo silny charakter i w sytuacji zagrożenia podejmie próbę ataku. Zauważcie, że niektóre rasy zostały stworzone właśnie pod tym kątem, że wybierają atak, a nie ucieczkę i unikanie konfliktów.
Z definicji nagrody funkcjonalnej - zaspokojenie chęci/potrzeby wywołanej przez sygnał środowiskowy, jak najbardziej wpisuje się w to zachowanie agresywne.

[Grin]

No przy takim ujęciu sprawy, jak to zrobiłaś po "edicie", nie ma tam chyba niczego, z czym mogłabym się nie zgodzić.