Mara heeft een nieuwe baas

[wolfwoman-stefanie]

Het onderstaande bericht kreeg ik van Hil, van de werkhondenherplaatsing, dat Mara een nieuwe baas heeft :

Zoals beloofd stuur ik je een leuk verhaal van Mara die na een proefperiode van twee weken nu echt bij ons blijft. We zijn erg blij met haar en hopen no erg lang van haar te kunnen genieten.

Hartelijke groeten van Paul en Esther


Hallo lieve lezers en lezeressen!



Hier is dan eindelijk een email van mij! Ik zal me even voorstellen, Ik ben Mara von der Duursche Enk en ik ben een Tjsechoslowaakse wolfhond (uiteraard een teefje, kan ook niet anders met zo’n naam) van ruim 7 jaar oud. Ik stond enige tijd geleden op de herplaatsings-site van Hilary .

Ik heb een leuk leven achter de rug bij erg lieve mensen maar ik had zin in een nieuw avontuur. Hoewel dit avontuur uit noodzaak is geboren ben ik er tot op de dag van vandaag niet rouwig om. Mijn avontuur is twee weken geleden begonnen, maar ik was niet eerder in de gelegenheid jullie hiervan op de hoogte te houden. Ik mag jullie nu vertellen dat ik hier voor altijd mag blijven!



Mijn nieuwe baasjes zijn beste mensen die mij omgeven met liefde en warmte en ook Wolf is een echte heer die ik wel mag. Ik vind alles goed maar hij wil soms aan mijn achterkantje ruiken om zich er van te verzekeren dat ik een meisje ben, die sufferd. Ik laat dat natuurlijk niet toe en omdat ik dat keer op keer duidelijk te kennen geef lijkt het er nu op dat hij het begrijpt en laat mijn achterkantje voor wat het is. En zeg nou zelf, mijn voorkant is toch veel leuker!



Als een echte wolfhond die dicht bij de natuur staat en alles benadert vanuit een gevoel heb ik begrepen dat jullie naar een nieuw warm nestje voor mij op zoek waren en ik moet zeggen dat jullie dat erg goed gelukt is!Ik weet dat jullie nog steeds van mij houden, dat is wederzijds en zal altijd zo blijven. Maar ik zal uit liefde voor jullie mijn uiterste best doen mij keurig te gedragen.



In de auto had ik er al enorme zin in dit nieuwe avontuur te beginnen. Ik heb niet gepiept en keek mijn ogen uit naar al dat voorbij razende spul. Soms wilde ik een auto goed volgen en dan is het natuurlijk veel handiger dat je voorin de auto zit. Ik heb wel een paar pogingen gedaan maar die bleken tevergeefs. Soms maakten auto’s een toeterend geluid en zwaaiden mensen naar mij, maar ik heb natuurlijk ook wel met mijn verleidelijke ogen de mooiste koppies weggegeven!



Toen we Bodegraven binnen reden was het gedaan met de rust, ik hield het niet meer en heb met heel mijn gevoel een mooi lied gezongen. Tja, ik was zo benieuwd naar mijn nieuwe stekkie!



Thuis werd ik begroet door Wolf, even dachten we elkaar niet te mogen, tenminste ons beider haren gingen omhoog en we liepen zenuwachtig om elkaar heen te draaien. Maar het was binnen een paar tellen bekeken, dit zou wel eens een goede vriend van me kunnen worden! Blijkbaar dacht Wolf daar net zo over.



Ik mocht overal snuffelen en ze lieten me alledrie met rust, heerlijk. Mijn nieuwe baasjes gingen koffie drinken en ook wij werden verwend met lekkernij. Na een half uurtje gingen we allemaal naar buiten, ik moest natuurlijk ook kennis maken met de buurt. Wolf heeft mij de weg gewezen en liep voorop. Soms een beetje lastig want hij houd en nog geen rekening mee dat ik achter hem loop en als ik niet uitkijk dan plast hij mijn neus nat! Maar het is goed gegaan. We zijn ook naar de “oma”van Wolf geweest en die vond mij prachtig en zei dat ik het allerliefste koppie van heel Bodegraven had. Ik groeide enorm, dat snappen jullie wel! Ik heb haar daar natuurlijk op mijn eigen wijze voor bedankt met veel likjes, je kent dat wel de “wolvengroet”.



Ze hebben hier ook schapen en daar was ik erg enthousiast over en liet dat horen ook maar blijkbaar vond Wolf dat ik dat ingetogener moest doen! Hij hapte mij in de nek en duwde mij zonder pardon naar de grond. Ik was daar zo van onder de indruk dat ik heel stilletjes naast hem ben gaan zitten en de schapen een tijdje zonder geluid heb bewonderd.



De eerste nacht was minder leuk, ik vond het juist zo gezellig met z’n vieren en ineens gaan de tweevoeter een verdieping hoger! Ik heb nog gepiept maar dat hielp niet dus daar ben ik dan ook na een uurtje mee gestopt. Gelukkig kwamen ze de volgende dag weer naar beneden. Wat ik hier echt geweldig tof vind is dat je hier de hele dag en de hele nacht op de bank mag liggen, ze worden er niet eens boos om. Sterker nog ze vragen soms gewoon of ik er gezellig bij kom zitten op de bank! Je begrijpt natuurlijk wel dat mij zoiets niet twee keer uitgelegd hoeft te worden. Het is hier bijna een hondenparadijs.



Het eten is naar wens en vanaf het eerste moment eet ik hier goed, soms krijgen we vers vlees en soms een verse kluif. Maar iets roven blijft natuurlijk lekkerder dus ik blijf scherp en alert. Alleen vrees ik dat ik nooit de kans zal krijgen iets te jatten van het aanrecht, het is al opgeruimd voor ik er erg in heb. Wat ook in het nadeel is voor mij is dat ze hier een open keuken hebben dus ik word natuurlijk gezien.



Bij mijn nieuwe baasjes gelden wel andere regels, zo is bijvoorbeeld Wolf de baas en dat vind ik natuurlijk wel een beetje raar. Toch heb ik mij er bij neer gelegd, hoewel ik af en toe test hoe ver ik bij hem kan gaan. Diep in mijn hart wil ik natuurlijk de lakens uitdelen maar eerlijk is eerlijk, ik heb het 7 jaar lang mogen doen en ik had zin in een nieuw avontuur! Daar hoort een stapje terug dan bij, het is niet anders. Maar ik blijf voorlopig nog wel uitproberen, je weet maar nooit…..



Tot nu toe heb ik geen reden gezien hier iets te slopen, ik heb genoeg afleiding hier en af en toe speel ik met mijn nieuwe vriendje. Verder rust ik veel want ik maak elke dag, s’morgens om 7.00 uur en s’avonds om 18.00 uur een grote wandeling van een uur (ongeveer 5 tot 7 kilometer) en ik kan je vertellen dat je dan daarna weinig lust hebt om iets ondeugends te ondernemen.



Nou ik heb zo’n beetje alles wel verteld en zodra er weer wat spannends te melden is dan schrijf ik jullie weer. Maken jullie je over mij maar geen zorgen.



Voor jullie allemaal een uitbundige “wolvengroet”!

Mara