Wsparcie dla grupy warszawskiej - Eury z Peronówki :)

Margo · 17-01-2006, 19:35

Czesc z Was o newsie juz wie

, ale wedlug zwyczaju teraz czas na czesc oficjalna i publiczna:

Chcialabym powitac Eurego wraz z wlascicielem.

Aby zgodnie z prawda - Eury zameldowany jest w Wa-wie, ale bedzie mieszkal w okolicach Zalesia Gornego.

WITAMY!

Joanna · 17-01-2006, 21:50

To my tez oficjalnie witamy i czekamy z utesknieniem na zdemaskowanie sie wlasciciela. Bo niektore wilczaki baaardzo potrzebuja wiekszej dawki ruchu w psim towarzystwie (bo mroz za oknem)

Gaga · 17-01-2006, 22:56

My tez witamy "Gospodarza Domu Serdecznie" .. a nie to nie ten transparent

to jeszcze raz: witamy nowego szczesliwego przyjaciela wilczaka i wilczaka samego tez. Zapraszamy do wyjscia z ukrycia, my nie zjadamy,. nasze wilczaki (na razie) tez nie

I bardzo sie cieszymy , ze jest nas znowu wiecej

pozdrawiam
Gaga i Chey i reszta

Ola · 18-01-2006, 17:24

To teraz już rozumiem czemu Envy tak "kartkuje" ksiązkę telefoniczną, pewnie szuka nowego numeru do brata

. Gorąco pozdrawiamy i powodzenia

Narvana · 18-01-2006, 17:34

Twardogóra również wita

Agnieszka · 18-01-2006, 22:25

Białystok wita!
Agnieszka z Kirk Kroyem

Lupusek · 19-01-2006, 23:56

witamy Euryego i właściciela jego! I pozdrawiamy z Mazur!
Cayo z Peronówki Alakra

Canis_lupus_husky · 20-01-2006, 19:10

Żuławy też witają

i jak zwykle czekają na najbliższą sesję zdjęciową

z Peronówki · 08-02-2006, 16:48

Powinnam napisac: "Jak ten czas szybko leci...". Ale nie leci - to tylko szczeniaki rosna jak na drozdzach...

I Eury jest tego najlepszym przykladem...

Eury z Peronówki

konek · 08-02-2006, 19:06

Witamy Eurego braciszka Eresh, a właścicielom życzymy radości, cierpliwości. Do miłego zobaczenia

Max, Eresh i spółka

Konrad:) · 02-03-2006, 18:08

W imieniu EUREGO - jego faktyczni właściciele Danka i Krzysztof - rodzice Konrada. Przepraszamy, że pierwszy tekst będzie może przydługi, ale musimy się "tym" podzielić. A to było tak: gdzieś w połowie ubiegłego roku zauważyliśmy w swoim komputerze stronę 'wilczaków'. Sami na nią nie wchodziliśmy, a Konrad pytany o to, coś ogólnikowo bąknął. Potem dowiedzieliśmy się, że zostaniemy obdarowani pieskiem tej rasy. Co się potem działo - III wojna - bo my kochamy psy, ale już kilka mieliśmy i wiemy jaki to obowiązek, a poza tym mamy w domu kota Jasia, więc spodziewaliśmy się kłopotów. Prawdę mówił kardynał Richelieu - od przyjaciół (rodziny - to już nasz dodatek) Boże broń, z wrogami sobie poradzę. Konrad postawił nas przed faktem dokonanym, 14 stycznia przywiózł Eurego, akurat w dniu odłożonych imienin Danuty, na których był niemały tłumek gości. Sporo zakąski zostało, bo wszyscy (a zwłaszcza panie) rzucili się do pieska, cmokając i wydając inne ciekawe dźwięki, żeby zwrócić na siebie jego uwagę i zyskać przychylność. A "tej cholerze" w to graj - czuł się tak, jakby to były jego imieniny. Pierwszy raz widzieliśmy szczeniaka, który przeniesiony 'w inną rzeczywistość', czułby się tak "swobodnie" - czytaj: gryzł wszystkich równo (z sympatii), sporo pił (wody) i zakąszał (eukanubą) oraz sikał na potęgę (w salonie).
No i został. Co my z nim mamy ! Żywotność za trzech (w porywach czterech). Zakres "zainteresowań" - wszystko co w zasięgu zębów, musi być przy ich użyciu sprawdzone. Kuchnia - główny cel odwiedzin, ze szczególnym uwzględnieniem okolic lodówki i kuchenki. Stopień okazywania nam miłości (szczypanie itp) nie do wyskalowania - na moment nie chce zostać sam. Chęć nawiązywania nowych kontaktów z psami i ludzmi - przeogromna, przy zastosowaniu metod uznanych przez Eurego za właściwe, co nie wszystkim akurat najbardziej odpowiada, niektórym psom także, bo Eury ma wyjątkowo dominujące podejście do tematu, a wielkość pieska - kolegi mu w niczym nie przeszkadza (raz tylko dostał po kłębie, jak starał się dorwać do cudzej miski). Z Jasiem (kotem) stosunki ograniczają się do merdania przez Eurego ogonem z jednej strony, a waleniem pieska po pysku przez kota, z drugiej. Ale Eury nie przepuszcza żadnej okazji żeby się zaprzyjaźnić (= skubnąć Jasia za ogon), więc zobaczymy, kto dłużej wytrwa. I czy my przeżyjemy te traumatyczne wydarzenia. Sprawiedliwie trzeba mu oddać, że uczy się błyskawicznie, czego nie należy od razu utożsamiać z posłuszeństwem, bo robi to co mu się każe, jak już nie ma innego wyjścia (co łatwo poznać po łypaniu oczami na boki i wyjątkowo wtedy lisim wyrazie pyska) - bezczelnie jeszcze domaga się wtedy pochwały. W sumie bardzo interesujący "egzemplarz". Darczyńca (Konrad) wpada w odwiedziny, zjada obiad, idzie z pieskiem na spacer i dziwi się, że trochę narzekamy na nadmiar zajęć. Prawie tak miły, jak Eury.
A TERAZ UPRZEJMA PROŚBA: czy ktoś z Państwa może nam wyjaśnić, tylko "jak chłopu na miedzy" - bo dla nas młotek jest skomplikowanym urządzeniem technicznym - co należy zrobić (krok po kroku), aby dołączyć zdjęcia (Eurego oczywiście) do tej korespondencji. Z góry dziękujemy.
Danka i Krzysiek

PS. Sąsiedzi kupili sobie szczeniaczka owczarka berneńskiego (ma 2 miesiące i jeszcze nie wychodzi) - widząc "aktywność" naszego i w trosce o swojego, codziennie pytają nas o postępy "w temacie": kultura zachowania Eurego jako przedstawiciela wilczaków, w środowisku podwarszawskim.

Konrad:) · 03-03-2006, 13:34

Dziękujemy za miłe powitanie na forum i kilka aktualnych zdjęć (może nie trzeba będzie szukać fachowej pomocy).

z Peronówki · 03-03-2006, 15:39

Quote: