Wilczak w bloku??

[Kasia]

Witam was wszystkich. Juz od paru miesiecy czytam was i probuje zrozumiec jak sie mozna dogadac z wilczakiem. Mialam juz spotkanie z takim psem, nawet juz rozmawialam z hodowca zeby kupic szczeniaka, wszystko bylo prawie przygotowane a teraz okazalo sie ze niestety nie bede miala jak sie wyprowadzic (mialam mieszkac w domu z duzym ogrodem, kilometr poza miastem). Razem z bratem mamy mieszkanie na 6 pietrze,4 pokojowe, przestrzenne i nikt inny poza nami nie mieszka tutaj. 15 minut kolo bloku mam 2 ogromne parki a na przeciwko bloku jest fajny ogrodek dla psow. Bardzo bym chciala miec wilczaka ale boje sie ze po prostu nie wytrzyma w bloku, nawet jezeli bedzie mial 3 godzinny dzienny spacer. W dodatku nie jestem zawsze w domu, musialby wiec sam poziedziec sobie kilka godzin (4-6). Bardzo bardzo potrzebuje waszej rady. Wielkie dzienki!

[btd]

Jaki problem? Jak od szczeniaka będziesz uczyć zostawania samemu i że świat nie kręci się dookoła szczeniaka to bez problemu zostanie w domu (co nie znaczy że nie będzie możliwości demolki) - tak samo będzie musiał zostawać w domu i w mieszkaniu.

Dziwi mnie że ludzie myślą że jak mają dom z ogrodem to automatycznie oznacza to szczęście psiaka. Jak dla mnie mieszkanie w bloku o wiele bardziej wymusza kontakt i pracę z psem - trzeba zebrać się i ruszyć z domu parę razy dziennie a nie otworzyć dzrzwi na ogródek i po problemie.

[anetawron]

Gdybym mieszkała w bloku pewnie nie miałabym wilczaka.
Dużo jest takich co w blokach mieszkają i czy to wilczak czy inna rasa bywają w mieszkaniach szczęśliwsze niż kupmle co to świata poza własnym ogrodem, żeby ogrodem - raczej kojcem nie znają, ale i znam takie (nie piszę tu o wilczakach) co poza spacerkiem wokół bloku za wiele z życia też nie mają.
Wszystko w rękach właściciela i wyrozumiałych sąsiadów jeśli trafi Ci się gadaliwy egzemplarz

Nie wiem jak to u innych bywa ale 3 godziny to trochę mało...?

[szasztin]

Napisał anetawron

Nie wiem jak to u innych bywa ale 3 godziny to trochę mało...?

Czasem 5h a czasem 1h. Imbus doskonale sie przystosowuje: jeśli jestem chora to całymi dniami śpimy i tylko małe spacerki a po kilku dniach odrabiamy zaległości.
A ostatnio zauwazyłam że Imbus najbardziej zmęczony jest po spotkaniach gdzie wypala sie nie tyle co ruchowo co emocjonalnie.

[Gaga]

Otóz to! Myslenie, emocje to jest to, co męczy psy, wilczaki to (fizycznie) maszyny nie do zamęczenia
Park i ogródek psi przyda Ci się w okresie szczenięcym, później i tak się będziesz musiała z niego wymeldować bo z dorosłym psem już nie da się beztrosko pójśc w skupisko innych psów. Pierwszy rok- tak, później i tak szukasz innych terenów.
Jak dobrze popracujesz nad komunikacją z psem, to znów możesz wrócić, bo pies zanim rozpocznie bójkę z innym psem- da Ci czas na reakcję.
Mieszkanie w bloku zdecydowanie wymusza większą aktywnośc u człowieka, bez względu na pogodę i tak trzeba psa porządnie zmęczyć
Ja, na Twoim miejscu, przede wszystki spróbowałabym ustalić czy w okolicy masz: sensownych szkoleniowców (i nie chodzi tu o odbębnienie 3 miesiecznego kursu PT a o nowoczesne, mądre wychowanie). Us6talic z bratem zasady - oboje musicie sie komunikowac co i jak robicie z psem.
O klatce juz było
A reszta- coż, i tak każdy nosi w sobie przekonanie, że spokojnie z wilczakiem sobie poradzi, a potem sam przezywa zdziwienia i zaskoczenia Inaczej sie nie da

[szasztin]

Napisał Gaga

Otóz to! Myslenie, emocje to jest to, co męczy psy, wilczaki to (fizycznie) maszyny nie do zamęczenia
Park i ogródek psi przyda Ci się w okresie szczenięcym, później i tak się będziesz musiała z niego wymeldować bo z dorosłym psem już nie da się beztrosko pójśc w skupisko innych psów. Pierwszy rok- tak, później i tak szukasz innych terenów.
Jak dobrze popracujesz nad komunikacją z psem, to znów możesz wrócić, bo pies zanim rozpocznie bójkę z innym psem- da Ci czas na reakcję.
Mieszkanie w bloku zdecydowanie wymusza większą aktywnośc u człowieka, bez względu na pogodę i tak trzeba psa porządnie zmęczyć
Ja, na Twoim miejscu, przede wszystki spróbowałabym ustalić czy w okolicy masz: sensownych szkoleniowców (i nie chodzi tu o odbębnienie 3 miesiecznego kursu PT a o nowoczesne, mądre wychowanie). Us6talic z bratem zasady - oboje musicie sie komunikowac co i jak robicie z psem.
O klatce juz było
A reszta- coż, i tak każdy nosi w sobie przekonanie, że spokojnie z wilczakiem sobie poradzi, a potem sam przezywa zdziwienia i zaskoczenia Inaczej sie nie da

Gaga - Kazdy przyszły właściciel wilczaka powienien przeczytać to co napisałaś!!! Lub spotkac się z Tobą!!

[szasztin]

Napisał btd

Jaki problem? Jak od szczeniaka będziesz uczyć zostawania samemu i że świat nie kręci się dookoła szczeniaka to bez problemu zostanie w domu (co nie znaczy że nie będzie możliwości demolki) - tak samo będzie musiał zostawać w domu i w mieszkaniu.

Dziwi mnie że ludzie myślą że jak mają dom z ogrodem to automatycznie oznacza to szczęście psiaka. Jak dla mnie mieszkanie w bloku o wiele bardziej wymusza kontakt i pracę z psem - trzeba zebrać się i ruszyć z domu parę razy dziennie a nie otworzyć dzrzwi na ogródek i po problemie.

Zgadzam sie z btd! Wilczaki mieszkające w mieszkaniach są bardziej związane z właścicielami i bardziej zsocjalizowane - a to w przypadku tej rasy jest wazne.

Mozesz mieć trochę problemów na początku z zostawianiem łobuza samego w domu ale jeśli przyzwyczaisz go do klatki i dogadasz się z bratem w sprawie waszych nieobecności to prawdopodobnie zyskasz wspaniałego przyjaciela. Ale przygotuj się że będzie Ci potrzebna cierpliwość, cierpliwość, konsekwencja..... upór i wielki hart ducha.