Nee zolang je niet weet hoe het vererft,heeft het geen zin om lijnen totaal uit te sluiten.Idd is dat wel heel erg versmalling van populatie.
Daarbij komt dat je het niet kan testen,als het "gewone" epilepsie is.
Veel mensen zullen het niet eens vertellen,dus zijn alleen de open fokkers weer de klos.
Bij de SWH komt het ook incidenteel voor.Stenka had het van mij,maar dichtsbijzijnde die het ook had,was geloof ik een oudtante of hoe je dat moet noemen bij een hond.Dus best al wat verder weg.
Bij de SWH is het trouwens meestal ook niet echt heel heftig,zodat ze aan medicatie moeten.Gaat dan om 1 of 2 aanvallen per jaar.
Maar Miran ,je zegt bij Bine dat je het wel al gehad heb,dan is het dus in vrij korte tijd.Mijn ervaring van aanvallen die niet doorzetten is trouwens niet prettig.Stenka was in die periodes dan altijd beetje afwezig,depressief,angstig soms ook.Had dan liever dat aanval gewoon doorzetten,dan was hij daarna meestal weer gewoon vrolijke zelf.
De 1e jaren voor de epilepsie (hij was toen 5 jaar) had hij trouwens vaak dat hij ergens naar aan het staren was,net of hij wat engs zag.Dan leek hij wel niks meer te horen.Na de 1e aanvallen heeft hij dat bijna niet meer gehad.Alleen dus als zo'n aanval niet goed was doorgezet,dan gebeurde het nog wel eens.
Gr. Christa
|
06-11-2008, 20:08
Threaded Mode