Wilczak i królik?

wilczakrew · 09-10-2009, 02:31 PM

Ja też nie wiem czy mówimy o zachowaniu niespełna trzy miesięcznego szczeniaka czy o zachowaniu juz podlotka czy dorosłego psa.
Ten szczeniak moze zupełnie inaczej zachowywac sie już za miesiąc czy dwa ale napewno nie zacznie polować po 2 tygodniach bycia na nowym miejscu. Nie wmówicie mi, ze trzy miesięczny szczeniak zobaczywszy nowe zwierze zaczyna na nie polowanie bo ma to w genach.
Najpierw bedzie je badał, sprawdzał i próbował zabawy.
Z pewnością nie pomyśli o króliku jako o smacznej przekąsce.

sssmok · 09-10-2009, 02:47 PM

Quote:

Originariamente inviata da wilczakrew

Nie wmówicie mi, ze trzy miesięczny szczeniak zobaczywszy nowe zwierze zaczyna na nie polowanie bo ma to w genach.
Najpierw bedzie je badał, sprawdzał i próbował zabawy.
Z pewnością nie pomyśli o króliku jako o smacznej przekąsce.

Ja mam w domu egzemplarz, ktory nie badal i nie sprawdzal, tylko od razu probowal capnac i zjesc. Teraz juz tak nie robi - kwestia nauki.
Nic Ci nie wmawiam - po prostu pisze jak jest. Nie kazdy wilczak zachowuje sie jak Czambor czy Jabber. Ale to juz pisalam wczesniej.

Joanna · 09-10-2009, 02:58 PM

Quote:

Originariamente inviata da sssmok

Ja mam w domu egzemplarz, ktory nie badal i nie sprawdzal, tylko od razu probowal capnac i zjesc. Teraz juz tak nie robi - kwestia nauki.
Nic Ci nie wmawiam - po prostu pisze jak jest. Nie kazdy wilczak zachowuje sie jak Czambor czy Jabber. Ale to juz pisalam wczesniej.

Widać obie dostałyśmy coś innego, niż szczeniaka

sssmok · 09-10-2009, 03:14 PM

Quote:

Originariamente inviata da Joanna

Widać obie dostałyśmy coś innego, niż szczeniaka

W koncu to ta sama wredna krew

Manu · 09-10-2009, 04:41 PM

Wy tu gadu gadu a ja jestem ciekawa, jak tam królik... Nie można porównywać fretek czy kotów, które są drapieżnikami, do królika, który jest ofiarą. Życie "królikowatych"

w naturze zależy od tego, jak są czujne i płochliwe. U królików wiąże się to ze słabym sercem... Szczury chyba aż tak słabe pod tym względem nie są.

Taki królik zbyt intensywnej (długotrwałej) socjalizacji wilczaka z nim może zwyczajnie nie przeżyć i nie dlatego, że wilczak go uszkodzi bezpośrednio...

Asaurus · 09-10-2009, 04:57 PM

Szczur też zawału może dostać, choć to raczej rzadkie zjawisko. Jest niewiele drapieżników, które nie mają naturalnych wrogów, dlatego niezależnie od diety większość zwierząt jest płochliwa o ile nie ma czegoś do bronienia. Szczury moim zdaniem są tak samo płochliwe jak zające czy króliki, jeśli nie bardziej. U nas dwuletnie chłopaki nawet przed przybyciem Baaja zawsze poruszały się przy ścianach, nie wychodziły na otwartą przestrzeń pokoju, przemykały w cieniu, przy meblach, reagowały na najmniejszy ruch czy dźwięk. Oczywiście po sekundzie zastanowienia wyluzowywały lub podbiegały do nas, ale pierwszy odruch ucieczki zawsze pozostał nawet u tych najbardziej oswojonych. Jak do tego dodamy odruch wilczaka aby gonić to co ucieka to tragedia murowana jeżeli człowiek nie nadzoruje takich spotkań międzygatunkowych. No i nigdy nie można zapominać że uczyć i socjalizować trzeba obie strony i że pozornie mniejsze i bezbronne zwierzę może wyrządzić dużą krzywdę temu większemu. Dlatego dzikie koty i psy rzadko decydują się na atak na szczura a tym bardziej na całe stado.

Manu · 09-10-2009, 05:20 PM

Dzięki za info :-) , ja o szczurach wiem bardzo malutko (ale kilka razy nosiłam na ręku, spoko som

)

09-10-2009, 04:57 PM	#6
Asaurus Junior Member Registrato dal: Sep 2007 ubicazione: E 21:1'10.10" N 52:17'22.07" Messaggi: 44	Szczur też zawału może dostać, choć to raczej rzadkie zjawisko. Jest niewiele drapieżników, które nie mają naturalnych wrogów, dlatego niezależnie od diety większość zwierząt jest płochliwa o ile nie ma czegoś do bronienia. Szczury moim zdaniem są tak samo płochliwe jak zające czy króliki, jeśli nie bardziej. U nas dwuletnie chłopaki nawet przed przybyciem Baaja zawsze poruszały się przy ścianach, nie wychodziły na otwartą przestrzeń pokoju, przemykały w cieniu, przy meblach, reagowały na najmniejszy ruch czy dźwięk. Oczywiście po sekundzie zastanowienia wyluzowywały lub podbiegały do nas, ale pierwszy odruch ucieczki zawsze pozostał nawet u tych najbardziej oswojonych. Jak do tego dodamy odruch wilczaka aby gonić to co ucieka to tragedia murowana jeżeli człowiek nie nadzoruje takich spotkań międzygatunkowych. No i nigdy nie można zapominać że uczyć i socjalizować trzeba obie strony i że pozornie mniejsze i bezbronne zwierzę może wyrządzić dużą krzywdę temu większemu. Dlatego dzikie koty i psy rzadko decydują się na atak na szczura a tym bardziej na całe stado. __________________

Strumenti della discussione
Visualizza la versione stampabile Invia questa pagina tramite email
Modalità di visualizzazione
Passa alla modalità lineare Modalità ibrida Passa alla modalità elencata

09-10-2009, 02:31 PM	#1
wilczakrew Senior Member Registrato dal: Dec 2007 Messaggi: 1,265	Ja też nie wiem czy mówimy o zachowaniu niespełna trzy miesięcznego szczeniaka czy o zachowaniu juz podlotka czy dorosłego psa. Ten szczeniak moze zupełnie inaczej zachowywac sie już za miesiąc czy dwa ale napewno nie zacznie polować po 2 tygodniach bycia na nowym miejscu. Nie wmówicie mi, ze trzy miesięczny szczeniak zobaczywszy nowe zwierze zaczyna na nie polowanie bo ma to w genach. Najpierw bedzie je badał, sprawdzał i próbował zabawy. Z pewnością nie pomyśli o króliku jako o smacznej przekąsce.

09-10-2009, 04:41 PM	#5
Manu Junior Member Registrato dal: Feb 2005 Messaggi: 323	Wy tu gadu gadu a ja jestem ciekawa, jak tam królik... Nie można porównywać fretek czy kotów, które są drapieżnikami, do królika, który jest ofiarą. Życie "królikowatych" w naturze zależy od tego, jak są czujne i płochliwe. U królików wiąże się to ze słabym sercem... Szczury chyba aż tak słabe pod tym względem nie są. Taki królik zbyt intensywnej (długotrwałej) socjalizacji wilczaka z nim może zwyczajnie nie przeżyć i nie dlatego, że wilczak go uszkodzi bezpośrednio...

09-10-2009, 05:20 PM	#7
Manu Junior Member Registrato dal: Feb 2005 Messaggi: 323	Dzięki za info :-) , ja o szczurach wiem bardzo malutko (ale kilka razy nosiłam na ręku, spoko som )