Nauka zostawania samemu w domu

[anija]

Chciałabym się dowiedzieć jakie macie doświadczenia z czasu gdy musieliście zostawiać szczeniaka wilczka samego w domu. Czy każdy szczeniak bez wyjątku robi z tego aferę i wpada w histerię jakby go zarzynali? Zastanawiam się czy jakoś z tego wilczaki wyrastają czy niekońecznie. Tzn... uściślając... u nas na początku była histeria na taką skalę, że wydawało się, że rozedrze sobie gardło na pół, teraz już trochę mniej histeryczne, ale dość uciążliwe głośne szczekanie połaczone z płaczem. Staram się młodą regularnie przyzwyczajać do zostawania samej. Ogólnie narazie jest płacz i obrażanie się. Jak wracam to jeszcze przez ok poł godziny chodzi po domu, jęczy i piszczy roztrzęsiona jakby dawała znać że została niewybaczalnie skrzywdzona. Nie chciałabym by nabawiała się lęku separacyjnego dlatego ćwiczymy. Ale według was ile może potrwać taki płacz i obrarzanie się? Czy może nie każdy wilczak z tego wyrasta? Młoda ma 3 miesiące.