erfelijkheid botafwijkingen

[wolfwoman-stefanie]

Hoi Andreas
Helemaal mee eens !!
ik heb Monique dan ook een PB'tje gestuurd, met de vraag over WAT Oscar nu precies mankeerde.
Hopelijk krijg ik daar antwoord op !

[kobesen]

Ik ben ook erg benieuwd naar de foto's die genomen zijn van Oscar! Ik hoop dat daar iets uit te halen is. Ook ben ik benieuwd wat de DA van Monique te melden heeft gehad.

groetjes Kim

[allesandro]

Originally Posted by stefanie

Hoi Andreas
Helemaal mee eens !!
ik heb Monique dan ook een PB'tje gestuurd, met de vraag over WAT Oscar nu precies mankeerde.
Hopelijk krijg ik daar antwoord op !

Ok is goed en hoor dan ook graag wat hier uitkomt

groetjes Andreas

[allesandro]

Even nog een stukje over Cauda Equina Syndroom:

Honden met het Cauda Equina Syndroom hebben in meer of mindere mate last van de volgende verschijnselen:

• Progressieve, vaak scherpe pijn laag in de rug (ter hoogte van de lendenstreek) De pijn manifesteert zich als plotseling piepen of gillen bij verkeerde bewegingen, zoals een gekke sprong of een botsing met een andere hond. Vaak blijft het bij deze incidenten en functioneert de hond weer normaal. Er zijn zelfs honden die gewoon behendigheid blijven doen
• Zwakte (mank lopen), slapte of (lichte) verlamming van één of beide achterbenen
• Geleidelijk aan moeilijkheden vertonen met het recht staan
• De hond kan ook plots pijn vertonen na opspringen of na plots recht te hebben gestaan (de hond gaat meestal kreunen van de pijn als hij wil rechtstaan)
• Sommige honden beginnen aan hun staart en/of tenen te kauwen ten gevolge van de uitstraling naar die extremiteiten
• Plassen is gestoord, vaak lukt het niet of wordt de hond incontinent voor urine
• Problemen met de darmen (fecale incontinentie door slechte kringspierspanning, verstopping door trage darmwerking)

Het Cauda Equina Syndroom wordt veroorzaakt door het samendrukken (compressie) van de Cauda Equina zenuwwortels, waardoor deze in meer of mindere mate beschadigd raken. Met name deze zenuwwortels zijn gevoelig voor beschadiging omdat ze slecht ontwikkeld bindweefsel hebben. Goed ontwikkeld bindweefsel beschermt tegen samendrukkende invloeden. Om onze diagnose zeker te stellen, moet een myelografie gedaan worden doen. Door een contraststof in te spuiten langs het ruggenmerg zien we waar en hoeveel druk er is op het ruggenmerg ter hoogte van de lumbosacrale overgang. Zo kan ook geschat worden welke operatie techniek toegepast kan worden en of dit wel nodig is.In niet te erge gevallen kan getracht worden met corticosteroïden (bijvoorbeeld Moderin) de zwelling ter hoogte van het ruggenmerg te verminderen. Als nabehandeling worden dan NSAID’s zoals Rimadyl® gegeven. In de meeste gevallen moet operatief ingegrepen worden. De behandeling bestaat uit het vrijmaken van de beknelde zenuwen (decompressie) door het wegnemen van het dak van de wervel. Na de operatie zijn de klachten vaak niet (meteen) verdwenen. Veelal moet langdurig gerevalideerd worden. Eerst en vooral moet de hond de nodige rust hebben. De hond mag zo weinig mogelijk opstaan en krijgt in het begin wat corticosteroïden in combinatie met antibiotica. In het algemeen vindt in het eerste jaar na de operatie het meeste herstel plaats. De ervaring leert dat ook in het tweede jaar nog verbetering op kan treden en zelfs ook in het derde jaar. Daarna is de kans op verder herstel zeer klein. De mate en snelheid van herstel zijn sterk afhankelijk van de mate waarin de zenuwen beschadigd zijn geraakt. Restklachten zullen dan ook regelmatig kunnen blijven bestaan. Orthomanuele therapie en/of fysiotherapie geeft vaak goede resultaten.



misschien goed om dit ook eens te lezen

groeten Andreas

[kobesen]

Originally Posted by allesandro

Even nog een stukje over Cauda Equina Syndroom:Honden met het Cauda Equina Syndroom hebben in meer of mindere mate last van de volgende verschijnselen:

• Progressieve, vaak scherpe pijn laag in de rug (ter hoogte van de lendenstreek) De pijn manifesteert zich als plotseling piepen of gillen bij verkeerde bewegingen, zoals een gekke sprong of een botsing met een andere hond. Vaak blijft het bij deze incidenten en functioneert de hond weer normaal. Er zijn zelfs honden die gewoon behendigheid blijven doen
• Zwakte (mank lopen), slapte of (lichte) verlamming van één of beide achterbenen
• Geleidelijk aan moeilijkheden vertonen met het recht staan
• De hond kan ook plots pijn vertonen na opspringen of na plots recht te hebben gestaan (de hond gaat meestal kreunen van de pijn als hij wil rechtstaan)
• Sommige honden beginnen aan hun staart en/of tenen te kauwen ten gevolge van de uitstraling naar die extremiteiten
• Plassen is gestoord, vaak lukt het niet of wordt de hond incontinent voor urine
• Problemen met de darmen (fecale incontinentie door slechte kringspierspanning, verstopping door trage darmwerking)

Het Cauda Equina Syndroom wordt veroorzaakt door het samendrukken (compressie) van de Cauda Equina zenuwwortels, waardoor deze in meer of mindere mate beschadigd raken. Met name deze zenuwwortels zijn gevoelig voor beschadiging omdat ze slecht ontwikkeld bindweefsel hebben. Goed ontwikkeld bindweefsel beschermt tegen samendrukkende invloeden. Om onze diagnose zeker te stellen, moet een myelografie gedaan worden doen. Door een contraststof in te spuiten langs het ruggenmerg zien we waar en hoeveel druk er is op het ruggenmerg ter hoogte van de lumbosacrale overgang. Zo kan ook geschat worden welke operatie techniek toegepast kan worden en of dit wel nodig is.In niet te erge gevallen kan getracht worden met corticosteroïden (bijvoorbeeld Moderin) de zwelling ter hoogte van het ruggenmerg te verminderen. Als nabehandeling worden dan NSAID’s zoals Rimadyl® gegeven. In de meeste gevallen moet operatief ingegrepen worden. De behandeling bestaat uit het vrijmaken van de beknelde zenuwen (decompressie) door het wegnemen van het dak van de wervel. Na de operatie zijn de klachten vaak niet (meteen) verdwenen. Veelal moet langdurig gerevalideerd worden. Eerst en vooral moet de hond de nodige rust hebben. De hond mag zo weinig mogelijk opstaan en krijgt in het begin wat corticosteroïden in combinatie met antibiotica. In het algemeen vindt in het eerste jaar na de operatie het meeste herstel plaats. De ervaring leert dat ook in het tweede jaar nog verbetering op kan treden en zelfs ook in het derde jaar. Daarna is de kans op verder herstel zeer klein. De mate en snelheid van herstel zijn sterk afhankelijk van de mate waarin de zenuwen beschadigd zijn geraakt. Restklachten zullen dan ook regelmatig kunnen blijven bestaan. Orthomanuele therapie en/of fysiotherapie geeft vaak goede resultaten.



misschien goed om dit ook eens te lezen

groeten Andreas

Met andere woorden met meer onderzoek zou er een kans bestaan dat je het kunt behandelen.

Nou word ik helemaal nieuwsgierig naar de DA van Monique!

@monique:
zou je misschien willen vertellen wat de conclusie van je DA was en of hij bovenstaand syndroom ook als reden heeft aangegeven?

Groetjes Kim

[Patty33]

Het gaat toch om een SOORTGELIJK syndroom, m.a.w. niet het Cauda Equina Syndroom zelf? Net zoals er vele varianten van kanker voorkomen, kan dat dus ook met een ziekte/afwijking als deze het geval zijn?

@ Kim: in mijn ogen suggereer je nu dat de DA verkeerd gehandeld heeft? Hoop niet dat je dat bedoelt? Zou ik nl. wel heel grof vinden, omdat zo even hier te suggereren, terwijl je zelf dus ook (nog) niet weet, wat er precies aan de hand is.

Groetjes,
Patty

[kobesen]

Originally Posted by Patty33

Het gaat toch om een SOORTGELIJK syndroom, m.a.w. niet het Cauda Equina Syndroom zelf? Net zoals er vele varianten van kanker voorkomen, kan dat dus ook met een ziekte/afwijking als deze het geval zijn?

@ Kim: in mijn ogen suggereer je nu dat de DA verkeerd gehandeld heeft? Hoop niet dat je dat bedoelt? Zou ik nl. wel heel grof vinden, omdat zo even hier te suggereren, terwijl je zelf dus ook (nog) niet weet, wat er precies aan de hand is.

Groetjes,
Patty

Jeetje Patty, over belachelijke aannames gesproken. Je bent lekker bezig!
Wat denk je zelf! Natuurlijk suggereer ik dat niet. Waar slaat die opmerking op!
Ik wil gewoon weten wat de DA gezegd heeft over dit syndroom. En of het daar bekend was.

Ook wist ik niet dat je dit syndroom kunt vergelijken met kanker. Aangezien ik heel goed weet wat kanker is (ivm mijn vader), zou ik graag wat nadere uitleg van je willen, voordat ik iets SUGGEREER over jou opmerking daarover!

[Patty33]

Originally Posted by kobesen

Jeetje Patty, over belachelijke aannames gesproken. Je bent lekker bezig!
Wat denk je zelf! Natuurlijk suggereer ik dat niet. Waar slaat die opmerking op!
Ik wil gewoon weten wat de DA gezegd heeft over dit syndroom. En of het daar bekend was.

Ook wist ik niet dat je dit syndroom kunt vergelijken met kanker. Aangezien ik heel goed weet wat kanker is (ivm mijn vader), zou ik graag wat nadere uitleg van je willen, voordat ik iets SUGGEREER over jou opmerking daarover!

Daarom vraag ik toch of dat je bedoeling was, omdat je het wel zo kan opvatten hoor!
En ik vergelijk het SYNDROOM niet met kanker (ook mijn vader had kanker), ik vraag of het misschien mogelijk is of er meer varianten van dit syndroom bestaan. Bij kanker komen namelijk ook allerlei varianten voor.
(dikke darm- dunne darm - etc.)

Ondertussen wel een website gevonden waarop staat vermeld, dat het syndroom zelf zowel bij Saarlozen als Tjechoslowaakse Wolfhonden voorkomt. Bij honden buiten de rasvereniging. Een site waar professoren en doctoren stukjes schrijven. Helaas ben ik de link weer kwijt...ga nog ff zoeken, of ik hem weer vind.

Groetjes,
Patty

[Koos]

Bert,

Ik ben het met je eens, dat er meer gegevens moeten komen over gezondheid maar wij hebben wel degelijk bepaalde dingen nagegaan maar van dit soort aandoeningen is nog heel weinig bekend.

Tevens ken ik nestzusjes en broers van de hond uit Zwitserland persoonlijk en daarvan ook nakomelingen, die echter niets mankeren.

Wat had ik dan verder na moeten gaan? En wat ga jij dan na bij aanschaf van een pup van dit ras. Ik vermoed, de normale gegevens. Wij gaan nog ietsje verder maar van deze afwijking hadden wij ook niet vermoed, dat deze bestond binnen dit ras, tot zover bekend.

Ik denk, dat je van deze afwijking ook nog niet gehoord of gelezen hebt voor dit geval van Monique dus van een inschattingsfout is, naar mijn mening, dan ook geen sprake.

Letty

[mijke]

Ik vind het is in de eerste plaats ontzettend rot voot Monique dat ze op zo'n abrubte wijze veel te vroeg afscheid van Oscar moest nemen.

Daarnaast vind het heel eerlijk van haar, dat ze openlijk schrijft over de gezondheidsproblemen van Oscar.
En het is logisch dat mensen zich dan altijd gaan afvragen of zo'n afwijking dan het genetisch is of niet.

De andere kant is, dat iedere fokker natuurlijk graag zo gezond mogelijke honden wil fokken!
En in eerste instantie kijk je als fokker (ben er zelf ook een) voor combinaties altijd naar de gezondheidsinfo die er over lijnen bekend is.
Maar jammergenoeg zijn lang niet alle fokkere en eigenaren bereid om zoals Monique gezondheids info naar buiten te brengen
En daarom moet je het als fokker doen met de beperkte hoeveelheid gezondheids info die er bekend is.

Daarnaast zijn helaas ook niet altijd alle gezondheidsproblemen in een ras te voorspellen en/of te achterhalen. (voor veel gebreken zijn ook nog niet eens de DNA markers gevonden, laat staan vast te stellen!)

En zo lang niet een officieel brede gezondheidsinventarisatie is gedaan binnen de totale populatie, zullen we ook te maken blijven hebben met ons onbekende factoren.

En ik hoop wel, dat iedereen op dit forum ook zal begrijpen dat:
* áls de afwijling van Oscar bekend was in deze lijn
* en áls dit een erfelijk gebrek mocht blijken te zijn
Koos en Letty echt niet zo simpel waren geweest, om dan deze honden dan te importeren voor hun toekomstige fok!

Gezien alle reacties die nu al geplaats werden op het berichtje van Monique, lijkt het mij toe dat er op dit moment meer dan voldoende over gezegd is.

Wij zijn hier (bij mijn weten) geen van allen proffesionals op het gebied van genetica en botafwijkingen.
Dus lijkt het mij het verstandigste om nu eerst maar eens officiele bevindingen en rapporten van deskundigen af te wachten.

En ik zou het dan ook erg fijn vinden als iedereen tot die tijd, in het kader van dit topic, even zou willen stoppen met het "gissen" en reageren op de "tekst" van anderen.

groeten
mijke